Znak zapytania

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Pytajnik)
? ¿

Znak zapytania (pytajnik) – znak interpunkcyjny, służący do określenia intencji osoby mówiącej, która chce otrzymać dane informacje od osoby pytanej (wyjątkiem jest pytanie retoryczne). Znak zapytania kończy zdania pytające, a ujęty w nawiasy podaje w wątpliwość część zdania, do której się odnosi.

Znak zapytania w polskiej literaturze pojawił się w epoce renesansu w twórczości Jana Kochanowskiego. Dbał on o przestankowanie i oprócz pytajnika używał też dwukropka (oznaczając nim pauzę) oraz nawiasów. Znak zapytania zaś wyglądał u niego graficznie jak odwrócony do góry nogami średnik.

W innych pismach znak zapytania może mieć inny kształt, np. w piśmie greckim i we wczesnych manuskryptach łacińskich znak zapytania wygląda jak średnik (;). W piśmie Braille’a wytłacza się kropki 26: .

W matematyce oznacza funkcję pytajnika Minkowskiego, zwaną również gładkimi diabelskimi schodami.

W notacji szachowej ? oznacza słaby ruch (błąd strategiczny), a ?? — oczywisty błąd taktyczny[1].

Użycie w programowaniu[edytuj | edytuj kod]

W informatyce stosowany jest w składni niektórych języków komputerowych:

W Unikodzie znak zapytania występuje w wersjach:

Znak Unikod Kod HTML Nazwa unikodowa Nazwa polska
? U+003F ? lub ? QUESTION MARK znak zapytania
¿ U+00BF ¿ lub ¿ lub ¿ INVERTED QUESTION MARK znak zapytania odwrócony

Znak zapytania w innych językach[edytuj | edytuj kod]

Język hiszpański[edytuj | edytuj kod]

pytajniki – odwrócony i zwykły

W języku tym, począwszy od XVIII w. używa się otwierającego i zamykającego znaku zapytania, np.: ¿Hablas español? W przypadkach, gdy należy użyć zarówno znaku zapytania i wykrzyknika – można zrobić to na dwa sposoby:

1. użyć po jednym z nich na początku i na końcu zdania[2] (według zasady, że te same znaki muszą znajdować się na obu końcach):
¡¿Quién te has creído que eres?!
¿¡Quién te has creído que eres!?
2. odwrócony wykrzyknik dać na początek, pytajnik – na koniec: ¡Quién te has creído que eres?

Język francuski[edytuj | edytuj kod]

W języku francuskim znak zapytania otoczony jest dwiema spacjami (podobnie wykrzyknik, średnik i dwukropek)[3], np. Vous venez de le dire ? – Powiedzieliście to przed chwilą?

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Erik, Szachowa notacja - język szachów! [online], Chess.com [dostęp 2023-01-14] (pol.).
  2. Diccionario panhispánico de dudas. strona RAE (Królewskiej Akademii Hiszpańskiej). (hiszp.).
  3. Ari Rafaeli, Book typography, Oak Knoll Press, 2005