Pál Ábrahám

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MalarzBOT (dyskusja | edycje) o 15:59, 6 lip 2015. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Pál Ábrahám później znany jako Paul Ábrahám (ur. 2 listopada 1892 w Apatinie, zm. 6 maja 1960 w Hamburgu) – węgierski kompozytor operetkowy.

Życiorys

Ábrahám urodził się 2 listopada 1892 r. w wojwodińskim Apatinie (obecnie Serbia). W latach 1910-1916 studiował teorię i historię muzyki na Akademii Muzycznej w Budapeszcie. Po odbytych, nieprzerwanych studiach najpierw magisterskich, potem doktorskich, a następnie profesorskich, został tam profesorem studiowanych wcześniej kierunków. Komponować zaczął przed 1920 r., kiedy to wykonano dwa jego utwory: Koncert wiolonczelowy i Serenadę orkiestrową. W 1927 r. został dyrygentem w teatrze operetkowym w Budapeszcie. Zaczął wtedy pisać pierwsze operetki. W 1930 odbyła się premiera najbardziej znanej operetki Wiktoria i jej huzar. Następnie kompozytor wyjechał do Niemiec. Skomponował wtedy Kwiat Hawajów i Bal w Savoyu. W 1933 r. opuścił Niemcy i wyjechał do Wiednia, gdzie przebywał do inkorporacji Austrii do Rzeszy. Powrócił wtedy na rok do Budapesztu. Ucieczkę kompozytora z Niemiec od 1933 r. można wytłumaczyć jego niechęcią do narodowego socjalizmu. W 1939 r. Ábrahám przeniósł się z Węgier do Paryża. Pieniądze zarobione na ekranizacji Kwiatu Hawajów umożliwiły mu wyjazd na Kubę, a później do Nowego Jorku. W 1945 r. zapadł na chorobę umysłową. W 1956 wrócił do Europy, jednak nie do ojczyzny, a do Hamburga. Zmarł w tamtejszym szpitalu dla nerwowo chorych 6 maja 1960 r.

Dorobek kompozytorski

Pál Ábrahám pozostawił po sobie kilkanaście dzieł:

  • Koncert wiolonczelowy
  • Serenada orkiestrowa
  • Wiktoria i jej huzar (1930)
  • Kwiat Hawajów (1931)
  • Bal w Savoyu (1932)
  • Przygoda w Grand Hotelu
  • Dżaina, dziewczyna z herbaciarni
  • Roxy i jej cudowna drużyna
  • Libretto do Dwóch wesołych serc

Bibliografia

  • Małgorzata Woźna – Pál Ábrahám w Encyklopedia Muzyczna – część biograficzna PWM Kraków 1979
  • B. Grun – Dzieje operetki tłum. M. Kurecka, Kraków 1974