Północna grań Siwego Zwornika

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grań Ornaku
Kominiarski Wierch i jego granie
Kościeliskie Kopki

Północna grań Siwego Zwornika – długa, boczna grań w Tatrach. Odgałęzia się od Siwego Zwornika (1965 m) znajdującego się w grani głównej Tatr w północnym kierunku i opada do Rowu Kościeliskiego. Grań ta znajduje się całkowicie na obszarze polskich Tatr Zachodnich i oddziela od siebie dwie doliny walne: Kościeliską (po wschodniej stronie grani) i Chochołowską (po zachodniej stronie). W środkowej części (na Kominiarskim Wierchu) rozgałęzia się na dwie odnogi, pomiędzy którymi znajduje się Dolina Lejowa. Oprócz tego tworzy kilka bocznych grani i grzęd, pomiędzy którymi znajduje się kilka bocznych odgałęzień Doliny Kościeliskiej (Dolinka Iwanowska, żleb Żeleźniak, Dolina Smytnia, Zastolański Żleb, Wściekły Żleb) i Chochołowskiej (Dolina Iwaniacka, Dolina Dudowa, Wielka Sucha Dolina i Mała Sucha Dolina)[1].

W północnej grani Siwego Zwornika kolejno (od południa na północ) wyróżnia się następujące grzbiety, szczyty i przełęcze[1]:

Górna część północnej grani Siwego Zwornika (po Iwaniacką Przełęcz) zbudowana jest ze skał krystalicznych, dolna (od Kominiarskiego Wierchu) z osadowych, głównie węglanowych (wapienie i dolomity)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006, ISBN 83-89580-00-4.
  2. Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.