Równoważniki nawozowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Równoważniki nawozowe – niemianowane liczby, określające dostępność składników pokarmowych w nawozach naturalnych, określające jaka część składnika jest dostępna do wykorzystania w zadanym czasie.

Stosowane w uprawie roślin nawozy naturalne wnoszą pewną ilość składników pokarmowych, które należy uwzględnić bilansując nawożenie. Wykorzystanie składników z nawozów naturalnych jest dużo mniejsze, niż z nawozów mineralnych i dlatego konieczne jest określenie ich zastąpienia wobec takiej samej ilości nawozu mineralnego. Równoważnik nawozowy określa jaka część danego składnika pokarmowego zawartego w nawozach naturalnych wywołuje taki sam skutek co jednostka nawozu mineralnego, zastosowanych w konkretnych warunkach siedliskowych. Równoważnik 1 oznacza takie samo działanie danego składnika zarówno w nawozach naturalnych jak i mineralnych. Równoważnik mniejszy od 1 oznacza słabsze działanie składnika w nawozach naturalnych[1].

Równoważniki nawozowe NPK z nawozów naturalnych
Rodzaj nawozu[2] W 1 roku po zastosowaniu W 2 roku po zastosowaniu
N P2O5 K2O N P2O5 K2O
Gnojówka 1,0 - 0,8 - - 0,1
Gnojowica 0,5-0,7[a] 0,7 0,8 0,1 0,1 0,1
Obornik 0,3 0,4 0,8 0,1 0,3 0,1

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Wartości mniejsze przy stosowaniu pogłównym, większe-przed uprawą roślin

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Kruczek, Jerzy Książak: Potrzeby pokarmowe kukurydzy i zasady nawożenia. W: Technologia produkcji kukurydzy. Andrzej Dubas (red.). Warszawa: Wydawnictwo Wieś Jutra, 2004.
  2. Sporządzanie planu nawożenia z uwzględnieniem wyników badań gleby. W: Tamara Jadczyszyn: Studia i raporty IUNG-PIB, Wybrane aspekty agrochemicznych badań gleby (1). 2006, s. 40.