Radio Ga Ga

Radio Ga Ga
	Wykonawca singla; z albumu The Works
	Queen
Strona B	"I Go Crazy"
Wydany	23 stycznia 1984
Nagrywany	1983
Gatunek	rock
Długość	5:49 (wersja z albumu); 6:53 (12" wersja z winyla); 6:01 (12" wersja instrumentalna);
Wydawnictwo	EMI / Capitol
Producent	Queen i Mack
Format	Płyta gramofonowa
	Singel po singlu

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 19 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Radio Ga Ga – utwór brytyjskiej grupy rockowej Queen z albumu The Works (1984). Napisany został przez Rogera Taylora. Był wykonywany na żywo podczas tras koncertowych w latach 1984–1986.

Inspiracją do napisania utworu, jak utrzymuje Taylor, było wyrażenie często używane przez jego najstarszego, a wówczas 3-letniego syna (stąd też wziął się tytuł). Perkusista zamierzał początkowo umieścić go na swoim solowym albumie, lecz Freddie Mercury po zapoznaniu się z utworem doszedł do wniosku, że jest to wielka okazja na stworzenie przeboju. Basista John Deacon i gitarzysta Brian May przychylili się do zdania Mercury'ego i Taylor dokończył utwór wraz z resztą zespołu, rezygnując tym samym z solowej wersji.

Na liście przebojów Programu Trzeciego Polskiego Radia, utwór zadebiutował 4 lutego 1984 roku i dotarł do pozycji 1. W sumie spędził w zestawieniu 13 tygodni.

Utwór był jednym z pięciu, które Queen wykonał podczas koncertu Live Aid 13 lipca 1985 roku. Podczas The Freddie Mercury Tribute Concert w 1992 roku, utwór został wykonany przez Paula Younga.

Podczas tras koncertowych Queen + Paul Rodgers od 2005 do 2009 roku utwór wykonywał Roger Taylor.

Teledysk

Swą popularność utwór zawdzięcza w pewnym stopniu nowatorskiemu jak na owe czasy teledyskowi. Część teledysku jest czarno-biała, druga część natomiast kolorowa. Oprócz całej gamy efektów specjalnych, członkowie Queen wykorzystali podczas jego realizacji elementy niemieckiego filmu Fritza Langa Metropolis z 1927 roku. W pierwszej części teledysku członkowie grupy jadą samochodem "z przyszłości". W następnej części Mercury w czerwonym kostiumie wchodzi do komnaty z zegarem i przesuwa jego wskazówki. Po chwili pojawiają się sylwetki trzech pozostałych członków grupy (Taylor, May, Deacon). Najwięcej kłopotów sprawiła scena z refrenu utworu, w której członkowie zespołu wraz z tłumem rytmicznie klaszczą w dłonie. Muzycy długo nie mogli sobie poradzić z synchronizacją oklasków.

Nawiązania

Amerykańska wokalistka Stefani Germanotta przyjęła swój pseudonim Lady Gaga inspirując się tytułem tego utworu^[1].

Przypisy

↑ Lady Gaga: Official Site. [dostęp 2010-04-02]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[1] Lady Gaga: Official Site. [dostęp 2010-04-02]. (ang.).

[1]

lata 1970.	„Keep Yourself Alive” „Liar” „Seven Seas of Rhye” „Killer Queen” „Now I’m Here” „Bohemian Rhapsody” „You’re My Best Friend” „Somebody to Love” „Tie Your Mother Down” „Queen’s First EP” „Teo Torriatte (Let Us Cling Together)” „Good Old-Fashioned Lover Boy” „Long Away” „We Are the Champions” / „We Will Rock You” „Spread Your Wings” „It’s Late” „Fat Bottomed Girls” / „Bicycle Race” „Don’t Stop Me Now” „Jealousy” „Mustapha” „Love of My Life” (live) „Crazy Little Thing Called Love”
lata 1980.	„Save Me” „Play the Game” „Another One Bites the Dust” „Need Your Loving Tonight” „Flash” „Under Pressure” „Body Language” „Las Palabras de Amor” „Calling All Girls” „Staying Power” „Back Chat” „Radio Ga Ga” „I Want to Break Free” „It’s a Hard Life” „Hammer to Fall” „Thank God It’s Christmas” „One Vision” „A Kind of Magic” „Princes of the Universe” „Friends Will Be Friends” „Pain Is So Close to Pleasure” „Who Wants to Live Forever” „One Year of Love” „I Want It All” „Breakthru” „The Invisible Man” „Scandal” „The Miracle”
lata 1990.	„Innuendo” „I’m Going Slightly Mad” „Headlong” „The Show Must Go On” „Bohemian Rhapsody” / „These Are the Days of Our Lives” „Heaven for Everyone” „A Winter’s Tale” „Too Much Love Will Kill You” „You Don’t Fool Me” „Let Me Live” „No-One but You (Only the Good Die Young)”
lata 2010.	„There Must Be More to Life Than This”
lata 2020.	„Face It Alone”