Radotki
Na mapach: 
52°36′34″N 19°33′22″E/52,609444 19,556111
52°36′34″N 19°33′22″E/52,609444 19,556111| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) | |
| Strefa numeracyjna |
24 |
| Kod pocztowy |
09-413[4] |
| Tablice rejestracyjne |
WPL |
| SIMC |
0561030[5] |
Położenie na mapie gminy Brudzeń Duży  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu płockiego  | |
| 52°36′34″N 19°33′22″E/52,609444 19,556111[1]
| |
Radotki – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płockim, w gminie Brudzeń Duży[5][6]. Leży przy drodze wojewódzkiej 555, nad rzeką Skrwą.
Prywatna wieś szlachecka położona w ziemi dobrzyńskiej była własnością Piotra Karnkowskiego od 1583 roku[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa płockiego.
Radotki sąsiadują z Lasotkami i z Kobiernikami.
W kulturze[edytuj | edytuj kod]
Młyn w Radotkach, w którym przyjmował miejscowy zielarz i znachor Różycki, zainspirowały Tadeusza Dołęgę-Mostowicza do napisania powieści Znachor. W młynie w Radotkach kręcono również plenery do drugiej części, czyli Profesora Wilczura[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 114108
- ↑ Wieś Radotki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-09-25] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r. [online] [dostęp 2019-11-24].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1069 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Adam Moniuszko, Sędziowie sądów szlacheckich w województwie płockim 1576–1600. Próba rekonesansu badawczego, w: Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego T. XIX, 2016, s. 60.
- ↑ Jarosław Górski, Parweniusz z rodowodem : biografia Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, Warszawa 2021, ISBN 978-83-244-1086-6, OCLC 1256559307 [dostęp 2021-12-27].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Radotki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 443.