Radzieccy dysydenci
Radzieccy dysydenci – określenie obywateli Związku Radzieckiego niezgadzających się z polityką Partii Komunistycznej ZSRR i jawnie ją krytykujących, m.in. w związku z łamaniem praw człowieka. Ruch zyskał na znaczeniu od lat 50. XX w., gdy prace niektórych dysydentów zostały opublikowane na Zachodzie.
Do najbardziej znanych dysydentów należeli m.in. Aleksandr Sołżenicyn, Andriej Sacharow, Władimir Bukowski, Wiktor Krasin.
Utwory dysydentów bywały publikowane nielegalnie jako tzw. samizdaty.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- inteligencja i inteligencja rosyjska
- Komitet Obrony Praw Człowieka
- Opozycja (polityka)
- Polscy dysydenci
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dysydenci, Encyklopedia Onet
- Peter Kenez (2008). Odkłamana historia Związku Radzieckiego. Bellona. s. 258-265
- Daniel, Aleksander; Gluza, Zbigniew: Słownik dysydentów. Czołowe postacie ruchów opozycyjnych w krajach komunistycznych w latach 1956–1989. Tom 1. Warszawa: Karta, 2007. ISBN 83-88288-89-X.
- Daniel, Aleksander; Gluza, Zbigniew: Słownik dysydentów. Czołowe postacie ruchów opozycyjnych w krajach komunistycznych w latach 1956–1989. Tom 2. Warszawa: Karta, 2007. ISBN 83-88288-84-9.