Raggruppamento Cacciatori degli Appennini

Raggruppamento Cacciatori degli Appennini – antypartyzancka jednostka wojskowa Sił Zbrojnych RSI pod koniec II wojny światowej

Historia

Wobec coraz silniejszej aktywności partyzantów na terytorium Włoskiej Republiki Socjalnej (RSI) na mocy porozumienia szefostwa sztabu Sił Zbrojnych RSI z dowództwem niemieckim zostało utworzone w rejonie Parmy Centrum Szkolenia Jednostek Specjalnych (CARS), na czele którego stanął gen. Enea Navarrini, potem gen. Piatti dal Pozzo, następnie gen. Amilcare Farina, w końcu gen. Del Giudice. Na początku kwietnia 1944 r. gen. Archimede Mischi mógł już przeznaczyć do działań antypartyzanckich ok. 10 tys. przeszkolonych żołnierzy. Sformowano z nich:

• 1 Pułk Cacciatori
  • 1 Batalion Grenadierów
  • 2 Alpejski Batalion „Cadore”.

W trakcie tworzenia znajdował się trzeci batalion, składający się z karabinierów. Wkrótce został sformowany 3 Pułk Cacciatori w składzie dwóch batalionów, ale rozwiązano go, a jego żołnierzy wysłano na roboty do Niemiec. Na pocz. września 1944 r. CARS zostało rozwiązane i przekształcone w jednostkę wojskową typu lekkiej brygady piechoty pod nazwą Raggruppamento Cacciatori degli Appennini. W jej skład weszły dotychczasowe oddziały CARS: 1 Batalion Grenadierów i 2 Alpejski Batalion „Cadore”. Z Niemiec powrócili włoscy żołnierze, spośród których odtworzono dwa bataliony. Ponadto utworzono dwa szwadrony kawalerii, kompanię strzelców i 1 Kompanię Bersalierów Del Mincio. Dowództwo jednostki objął płk Aurelio Languasco. Raggruppamento Cacciatori degli Appennini działała wespół z inną jednostką antypartyzancką Raggruppamento Anti Partigiano (RAP). Jego działalność rozpoczęła się w październiku 1944 r. Jednostka okazała się efektywna w zwalczaniu partyzantów. Pod koniec 1944 r. zaczęła też patrolowanie wybrzeża Ligurii w obawie przed spodziewanym lądowaniem wojsk alianckich. Na przełomie 1944/1945 r. podjęto kroki w celu przekształcenia jednostki w dywizję (do czego jednak nie doszło). W tym czasie w zasadzce partyzanckiej został ciężko ranny płk A. Languasco. Powrócił do jednostki w kwietniu 1945 r. Pod koniec miesiąca jednostka rozpoczęła odwrót, osiągając 4 maja obszar Cirrea-Strambino Romano. Tam poddała się amerykańskiej 34 Dywizji Piechoty.

Skład organizacyjny

• 1 Pułk „Cacciatori degli Appennini” – d-ca płk Bruno
  • 1 Batalion Grenadierów
  • 2 Alpejski Batalion „Cadore”
  • 3 Batalion Karabinierów
• 2 Pułk „Cacciatori degli Appennini” – d-ca płk Auriel Languasco
• 3 Pułk „Cacciatori degli Appennini” – d-ca płk Zaccherini
• 4 Pułk Kawalerii „Cavalieri di Lombardia” – d-ca płk Pagliano
• grupa artylerii