Esfandijar Rahim Maszaji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Rahim Esfandiar Meszai)
Esfandijar Rahim Maszaji
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

listopad 1960
Maszakalaje k. Ramsar

wiceprezydent Iranu
Okres

od 17 lipca 2009
do 24 lipca 2009

Poprzednik

Parwiz Dawudi

Następca

Mohammad Reza Rahimi

podpis

Esfandijar Rahim Maszaji, pers. اسفندیار رحیم‌مشایی (ur. 1960 w Maszakalaje koło Ramsar) − irański polityk, szef gabinetu prezydenta Mahmuda Ahmadineżada w latach 2009−2013 i wiceprezydent kraju w 2009 roku.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Esfandijar Rahim Maszaji urodził się w listopadzie 1960 roku[1] we wsi Maszakalaje[2] koło Ramsar na północy kraju. Dzięki poznaniu na pamięć Koranu i opanowaniu umiejętności jego recytowania podczas uroczystości religijnych zaczął rozwijać się jako mówca już w młodości. W okresie irańskiej rewolucji zajął się organizowaniem demonstracji i kolportowaniem pism ajatollaha Chomejniego[3]. Po rewolucji ukończył inżynierię na Politechnice w Isfahanie[4], po czym dołączył do formacji wywiadowczej Strażników Rewolucji. Początkowo pracował w irańskim Kurdystanie[1], objętym antyirańskim powstaniem. Maszaji rozpoczął tam kampanię propagandową, której celem było przeciągnięcie Kurdów na stronę rządową. W 1984 roku pracował w Ministerstwie Wywiadu w Kurdystanie, tam też poznał późniejszego prezydenta Mahmuda Ahmadineżada, wówczas gubernatora Choj w irańskim Azerbejdżanie Zachodnim. Dwa lata później przeniósł się do Ministerstwa Wywiadu, w którym został kierownikiem departamentu zajmującego się kwestiami mniejszości etnicznych. Od 1993 roku kierował w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych departamentem spraw społecznych, ale po objęciu w 1997 roku prezydentury przez reformistę Mohammada Chatamiego, odszedł do pracy w pozostających pod bezpośrednim zwierzchnictwem najwyższego przywódcy[4] Radiu Pajam i Radiu Tehran. Po wybraniu Ahmadineżada burmistrzem Teheranu, został przez niego mianowany naczelnikiem wydziału spraw społecznych i kulturalnych[1].

Po latach bliskiej współpracy z Ahmadineżadem[1] córka Maszajiego została w 2008 roku żoną najstarszego syna Ahmadineżada[4][5]. Po wybraniu Ahmadineżada na drugą kadencję prezydencką został[6] 15 lipca 2009 roku mianowany wiceprezydentem kraju[2]. Urząd sprawował przez jeden tydzień, został usunięty z urzędu pod presją najwyższego przywódcy Alego Chamenei[6][7][8][9][10] z dniem 24 lipca 2009 roku[2]. Prawdopodobnie nominacja wynikała z nepotycznych powiązań z prezydentem, ponieważ ten mianował na wysokie stanowiska także innych członków rodziny − szefem gabinetu prezydenta został jego zięć. Po wymuszonej dymisji, Maszaji przeszedł na stanowisko szefa gabinetu prezydenta[1].

Maszaji stał się bliskim współpracownikiem Ahmadineżada, jednak przez duchowieństwo był postrzegany jako antyestabliszmentowy[11] i sekularystyczny[12] nacjonalista[13]. Krytykowany był przez konserwatystów za tzw. „niezdrowe tendencje”, takie jak stawianie irańskiego dziedzictwa kulturowego i idei narodowej wyżej niż wartości islamskich oraz liczne wypowiedzi, m.in. krytykujące Zgromadzenie Ekspertów, teokratyczne podstawy funkcjonowania Strażników Islamskiego Prawa i sugerujące usunięcie się duchownych z życia politycznego[14][15][16]. Z tych powodów ajatollahowie oskarżali go o szerzenie herezji i knucie przeciw duchowieństwu[10]. Naraził się także określając Amerykanów i Izraelczyków mianem przyjaciół[1]. Maszaji był postrzegany jako pragmatyczny, z „liberalnym spojrzeniem na sprawy kulturalne i społeczne”[17].

11 maja 2013 roku, z oficjalnym poparciem prezydenta Ahmadineżada, ogłosił swój start w nadchodzących wyborach prezydenckich, jednak jego kandydatura została zdyskwalifikowana przez Radę Strażników, która udziela możliwości startu w wyborach oraz zatwierdza ich wyniki. Ahmadineżad oprotestował wówczas tę decyzję, nazywając decyzję Rady „opresją”[18] oraz „jawną niesprawiedliwością” i zapowiedział skargę do najwyższego przywódcy[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Reza Molavi, K. Luisa Gandolfo, Who Rules Iran?, t. XVII, The Middle East Quarterly, 2010, s. 61–68 [dostęp 2013-10-20].
  2. a b c Chronology of Controversy. [w:] Iranian Diplomacy [on-line]. 2010-10-30. [dostęp 2013-10-20]. (ang.).
  3. اسفندياررحيم مشائي کيست؟. shomalnews.com. [dostęp 2013-10-21]. (pers.).
  4. a b c Rahimkhani, Kourosh: Esfandiar Rahim Mashaei: Iran's Next President?. [w:] PBS [on-line]. 31 marca 2011. [dostęp 2013-10-20].
  5. A Loyal Liability. majalla.com, 2010-12-22. [dostęp 2013-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)]. (ang.).
  6. a b Revolutionary Leader's letter to the President about Mr. Mashaei. Khamenei website, 18 lipca 2009. [dostęp 2013-10-20]. (pers.).
  7. Iranian vice-president 'sacked'. „BBC News”, 25 grudnia 2007. [dostęp 2013-10-20]. 
  8. Iran's Ahmadinejad demotes top advisor. Los Angeles Times, 9 kwietnia 2011. [dostęp 2013-10-20].
  9. Ahmadinejad grooms chief-of-staff to take over as Iran's president, Saeed Kamali Dehghan, 21 kwietnia 2011
  10. a b c Marta Urzędowska: W Iranie farsa zamiast wyborów prezydenckich. Konserwatyści powalczą z konserwatystami. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. 2013-05-23. [dostęp 2013-10-20]. (pol.).
  11. Global Insight: Iran elections raise problems for regime
  12. Iran's Leadership Struggle Reveals Secular-Islamist Split
  13. Don't underestimate Ahmadinejad's chosen heir in Iran election. Guardian UK, 2 kwietnia 2013. [dostęp 2013-10-20].
  14. Monavar Khalaj, Tehran: Iran president defies opponents and sacks ministers. Financial Times, 15 maja 2011].
  15. Mahan Abedin: Embattled Ahmadinejad stands his corner. Los Angeles Time, 29 września 2011. [dostęp 2013-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-01)].
  16. Robert Tait. Iranian President's New 'Religious-Nationalism' Alienates Hard-Line Constituency. „Payvand”, 18 sierpnia 2010. [dostęp 2013-10-20]. 
  17. Iran's Ahmadinejad in new showdown with conservatives. Google, 24 kwietnia 2011. [dostęp 2013-10-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-27)].
  18. Ahmadinejad protege vows comeback. Associated Press, 2 lipca 2013. [dostęp 2013-10-20].