Rainer Podlesch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rainer Podlesch
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 października 1944
Dobbertin

Wzrost

183 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  RFN
Igrzyska olimpijskie
srebro Meksyk 1968 kolarstwo
(druż. na dochodzenie)
Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym
złoto Monachium 1978 start zatrzymany (A)
złoto Zurych 1983 start zatrzymany (A)
srebro Varese 1971 start zatrzymany (A)
srebro San Sebastián 1973 start zatrzymany (A)
srebro Brno 1981 start zatrzymany (A)
brąz Amsterdam 1967 druż. na dochodzenie (A)
brąz Lecce 1976 start zatrzymany (A)
brąz San Cristóbal 1977 start zatrzymany (A)
brąz Leicester 1982 start zatrzymany (A)

Rainer Podlesch (ur. 4 października 1944 w Dobbertin) – niemiecki kolarz torowy i szosowy, wicemistrz olimpijski i dziewięciokrotny medalista torowych mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Rainer Podlesch osiągnął w 1967 roku, kiedy wspólnie z Karl-Heinzem Henrichsem, Jürgenem Kißnerem i Karlem Linkiem zdobył brązowy medal w drużynowym wyścigu na dochodzenie podczas mistrzostw świata w Amsterdamie. Rok później reprezentanci RF w składzie: Udo Hempel, Karl Link, Karl-Heinz Henrichs, Jürgen Kißner i Rainer Podlesch zdobyli srebrny medal w tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w Meksyku. Największe sukcesy Podlesch osiągał jednak w wyścigu ze startu zatrzymanego, w którym ośmiokrotnie stawał na podium mistrzostw świata. Pierwszy medal, srebrny, zdobył na mistrzostwach w Varese w 1971 roku, gdzie uległ tylko Horstowi Gnasowi z NRD. W 1972 roku wystartował na igrzyskach w Monachium, gdzie w drużynowej jeździe na czas wraz z kolegami z reprezentacji zajął dopiero 20. pozycję. Ponadto na MŚ w Monachium (1978) i MŚ w Zurychu (1983) zwyciężał w wyścigu ze startu zatrzymanego, na MŚ w San Sebastián (1973) i MŚ w Brnie (1981) zdobywał srebrne medale, a na MŚ w Lecce (1976), MŚ w San Cristóbal (1977) oraz MŚ w Leicester (1982) był trzeci. Wielokrotnie zdobywał także medale mistrzostw kraju, zarówno w kolarstwie torowym jak i szosowym.

Jego syn Carsten oraz brat Karsten również byli kolarzami.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]