Rajmund Szwonder

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rajmund Szwonder
Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1943
Łaskarzew

Data i miejsce śmierci

21 kwietnia 2008
Radom

Senator III kadencji
Okres

od 19 września 1993
do 20 października 1997

Przynależność polityczna

Sojusz Lewicy Demokratycznej

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Rajmund Henryk Szwonder (ur. 31 sierpnia 1943 w Łaskarzewie[1], zm. 21 kwietnia 2008 w Radomiu) – polski polityk, inżynier, senator III kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Szczecińskiej, po których podjął pracę w Fabryce Maszyn Rolniczych w Czarnej Białostockiej. W 1975 uzyskał zatrudnienie w Zakładach Mechanicznych „Łucznik” w Radomiu, zajmował kolejne stanowiska w tym przedsiębiorstwie, awansując ostatecznie na zastępcę dyrektora.

10 marca 1992 został zatrzymany we Frankfurcie nad Menem, a następnie tymczasowo aresztowany w związku z oskarżeniem ze strony Stanów Zjednoczonych o próbę sprzedaży broni do objętego embargiem Iraku (tzw. afera karabinowa). Jego współpracowników zatrzymanych razem z nim uniewinnił sąd amerykański. Natomiast Rajmund Szwonder w 1997 w Niemczech prawomocnie został skazany na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, jednak jedynie za nielegalne przekazanie czterech pistoletów podstawionemu handlarzowi, co miało – według oskarżenia – stanowić „próbkę” przed większą transakcją[2].

W latach 1993–1997 z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej sprawował mandat senatora III kadencji z województwa radomskiego, w trakcie której był przewodniczącym Komisji Obrony Narodowej[3]. W 1997 i 2001 z listy SLD bezskutecznie kandydował w wyborach parlamentarnych.

Od 1998 do 2002 pełnił funkcję radnego sejmiku mazowieckiego. W latach 2003–2007 zasiadał w zarządzie Fabryki Broni „Łucznik” w Radomiu.

Pochowany na cmentarzu parafialnym w Łaskarzewie[4].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 1997 został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Senat i senatorowie Rzeczypospolitej 1989–2004: w 15. rocznicę odrodzenia Senatu RP. Jarosław Maciej Zawadzki (oprac.). Warszawa: Kancelaria Senatu, 2004, s. 121.
  2. Senator Szwonder odrzucił propozycję umorzenia postępowania. rp.pl, 25 maja 1997. [dostęp 2022-09-11].
  3. Informacje na stronie Senatu. [dostęp 2022-09-11].
  4. Informacje w serwisie Grobonet. [dostęp 2022-09-11].
  5. M.P. z 1998 r. nr 5, poz. 86

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]