Ratusz w Ostrowie Wielkopolskim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ratusz miejski w Ostrowie Wielkopolskim
Symbol zabytku nr rej. 342/Wlkp/A z 2.06.2006
Ilustracja
Ratusz w 2012 roku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Ostrów Wielkopolski

Typ budynku

Ratusz

Architekt

Johann Heinrich Häberlin

Położenie na mapie Ostrowa Wielkopolskiego
Mapa konturowa Ostrowa Wielkopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ratusz miejski w Ostrowie Wielkopolskim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ratusz miejski w Ostrowie Wielkopolskim”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Ratusz miejski w Ostrowie Wielkopolskim”
Położenie na mapie powiatu ostrowskiego
Mapa konturowa powiatu ostrowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ratusz miejski w Ostrowie Wielkopolskim”
Ziemia51°38′58,21″N 17°49′00,13″E/51,649503 17,816703

Ratusz w Ostrowie Wielkopolskim – XIX wieczny budynek położony w rynku w Ostrowie Wielkopolskim, dawna siedziba władz miejskich. Trzeci ratusz w historii miasta.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budynek zaprojektował w roku 1828 Johann Heinrich Häberlin późniejszy nadworny architekt Sanssouci, który był współpracownikiem i uczniem Karla Schinkla (ostrowski ratusz jest często błędnie przypisywany właśnie Schinklowi). Był to obiekt piętrowy, z dziedzińcem i przejazdem w przyziemiu. Na parterze znajdowały się: odwach, wyszynk, waga miejska, kramy kupieckie i straż ogniowa, na piętrze: magistrat, sale sądowe i więzienie.

Pierwszej przebudowy dokonano w 1862 roku. Dziedzińczyk nakryto wówczas szklanym dachem i otoczono kolumnadą, a sam obiekt pełnił już tylko funkcje administracyjne. Przejazd w przyziemiu zlikwidowano na przełomie XIX i XX wieku. Podczas kolejnej przebudowy w 1948 roku według projektu Kazimierza Ulatowskiego nadbudowano piętro likwidując jednocześnie dziedzińczyk. Przed przebudową ratusz miał cechy neorenesansowe, później nabrał więcej cech neobarokowych.

Obiekt modernizowano i restaurowano jeszcze w latach 1977-1985 i 2004-2005.

Od grudnia 2003 roku z wieży zegarowej wygrywany jest hejnał miasta.

2 maja 2005 r. w wieży ratuszowej umieszczona została, z myślą o kolejnych pokoleniach, miedzianą skrzynkę zawierającą między innymi akt spisany na okoliczność remontu ostrowskiego ratusza, płytę kompaktową z wykazem mieszkańców na dzień 8 maja 2005 r., podkowę szczęścia, Medal Sześćsetlecia Miasta Ostrowa, publikacje książkowe wydane w związku z miejskim jubileuszem, lokalne i regionalne gazety.

Opis budynku[edytuj | edytuj kod]

Budynek jest trzykondygnacyjny, tynkowany, z barokizującą wieżą zegarową wtopioną w korpus budynku. Parter i naroża są boniowane, całość opasana jest gzymsami, przyozdobiona kroksztynami, a od strony południowej znajduje się balkon wsparty filarach. Na zewnątrz budynku znajdują się pamiątkowe tablice oraz, na czele budynku, sentencja: Concordia res parvae crescunt – Discordia maximae dilabuntur – W zgodzie małe rzeczy rosną – W niezgodzie największe się rozpadają.

Funkcje[edytuj | edytuj kod]

W budynku znajdują się restauracja oraz Muzeum Miasta Ostrowa Wielkopolskiego. W ratuszu miały miejsce koncerty Muzeum Jazz Festiwal oraz (do września 2005 roku, obecnie w kinie Komeda) koncerty z cyklu Jazz w Muzeum. Tutaj także odbywają się wystawy Międzynarodowego Biennale Małej Formy Graficznej i Ekslibrisu.

Ratusz pełni ponadto funkcję pałacu ślubów.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Paweł Anders, Kalisz, Ostrów Wielkopolski i okolice, wyd. 2 zmienione, Poznań 1986
  • Anna Rogalanka, Sztuka regionu ostrowskiego. Wybrane zabytki i problemy, w:Ostrów Wielkopolski - dzieje miasta i regionu, Poznań 1990
  • Ostrów Wielkopolski - dzieje miasta i regionu, praca zbiorowa, Poznań 1990
  • Marek Olejniczak, Bedeker Ostrowski, Ostrów Wielkopolski 2004

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]