Raymond Boudon

Raymond Boudon (ur. 27 stycznia 1934 w Paryżu, zm. 10 kwietnia 2013 w Paryżu) – francuski socjolog.

Absolwent École normale supérieure, wykładał początkowo na Uniwersytecie w Bordeaux następnie na paryskiej Sorbonie (Paryż IV). W latach 60. w USA współpracuje z Paulem Lazarsfeldem. W 1967 broni doktorat: L’analyse mathématique des faits sociaux. We Francji jest głównym przedstawicielem indywidualizmu metodologicznego, wpisującego się w tradycje prac Emila Durkheima i Alexis de Tocqueville'a, ale jest też pod wpływem Maksa Webera, którego teoria stała się podstawą dla programu indywidualizmu metodologicznego. Boudon zmarł 10 kwietnia 2013.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

L'Inégalité des chances, Paris, Armand Colin, 1973
Effets pervers et ordre social, Paris, PUF, 1977
La Logique du social, Paris, Hachette, 1979
Dictionnaire critique de la sociologie, (z F. Bourricaud), Paris, PUF, 1982.
La Place du désordre. Critique des théories du changement social, Paris, PUF, 1984
L'Idéologie, ou l'origine des idées reçues. Paris, Fayard, 1986
L'Art de se persuader, des idées douteuses, fragiles ou fausses, Paris, Fayard, 1990
Le Juste et le Vrai : études sur l'objectivité des valeurs et de la connaissance, Paris, Fayard, 1995.
Le Sens des valeurs, PUF, 1999.
L'Explication des normes sociales, (z P. Demeulenaere i R. Viale), Paris, PUF, 2001.
Y a-t-il encore une sociologie (z R. Leroux), Paris, Odile Jacob, 2003.
Tocqueville aujourd'hui, Odile Jacob, 2005
Renouveler la démocratie. Éloge du sens commun, Odile Jacob, 2006

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Raymond Boudon (CESS). cess.paris4.sorbonne.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-14)]. (fr.)