Reaktor jądrowy III generacji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Reaktor jądrowy III generacji – unowocześniony typ reaktora jądrowego II generacji, zawierający ulepszenia konstrukcyjne opracowane podczas trwania projektów reaktorów II generacji. Dzięki ulepszeń nowe reaktory będą mogły pracować od 60 do nawet 120 lat (w porównaniu do granicy 40 lat z możliwością przedłużenia do ponad 80 lat dla II generacji).

Pierwsze reaktory III generacji zostały zbudowane w Japonii w połowie lat 90. XX w., a kilka innych projektowanych jest w Europie.

Elektrownia jądrowa zlokalizowana w Polsce ma korzystać z reaktorów jądrowych generacji III lub III+[1].

Rodzaje reaktorów jądrowych III generacji[edytuj | edytuj kod]

Reaktory III generacji[edytuj | edytuj kod]

Reaktory III+ generacji[edytuj | edytuj kod]

Reaktory III++ generacji[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]