Reggiane Re.2003

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reggiane Re.2003
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Włochy

Producent

Reggiane

Typ

samolot myśliwsko-rozpoznawczy

Konstrukcja

dolnopłat o konstrukcji metalowej

Załoga

2

Historia
Data oblotu

21 lipca 1941

Dane techniczne
Napęd

silnik gwiazdowy Piaggio P.IX RC40bis

Moc

1000 KM (735 kW)

Wymiary
Rozpiętość

11 m

Długość

8,08 m

Wysokość

3,20 m

Powierzchnia nośna

20,4 m²

Masa
Własna

2470 kg

Startowa

3320 kg

Osiągi
Prędkość maks.

510 km/h
475 km/h na 4900 m

Prędkość przelotowa

412 km/h

Prędkość minimalna

140 km/h

Prędkość wznoszenia

7 min 7 sek na 4000 m

Pułap

9800 m

Zasięg

720 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 wkm kal. 12,7 mm
500 kg bomb

Reggiane Re.2003włoski samolot myśliwsko-rozpoznawczy z okresu II wojny światowej, będący rozwinięciem serii zapoczątkowanej samolotem Reggiane Re.2000, którego rozwój pozostał tylko w fazie prototypu.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na początku II wojny światowej włoskie lotnictwo było wyposażone w przestarzałe, powolne dwupłatowiec IMAM Ro.37. Podjęto więc decyzję o wymianie tych samolotów na nowoczesne płatowce. W odpowiedzi na rozpisany konkurs firma Reggiane przedstawiła projekt Re.2003.

Prototyp Reggiane Re.2003

Samolot ten został opracowany na podstawie Reggiane Re.2000. Modyfikacja polegała na zaprojektowaniu zamiast jednomiejscowej, dwumiejscowej kabiny dla załogi, dla pilota i obserwatora oraz wyposażeniu płatowca w aparaty fotograficzne oraz sprzęt nadawczo-odbiorczy. Uzbrojenie oprócz dwóch wkm 12,7 mm w skrzydłach z których strzelać mógł pilot, miały stanowić bomby do 500 kg pod kadłubem i skrzydłami. Miało to pozwalać atakować tymi maszynami też celów naziemnych.

Prototyp o numerze seryjnym MM.478 został oblatany 29 lipca 1941 roku[1]. Po pozytywnych testach maszyny, przewidywano zamówienie 200 sztuk Re.2003. Jednakże z uwagi na zagrożenie od 1942 roku bombardowaniami obiektów na terenie Włoch przez lotnictwo aliantów i pilną potrzebę budowy samolotów myśliwskich, zrezygnowano z budowy Re.2003 na rzecz Reggiane Re.2002[2]. Przed anulowaniem zamówienia zdążono jeszcze tylko zbudować drugi prototyp oraz rozpoczęto budowę kolejnej maszyn.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Gruppo Modellistico Sestese. giemmesesto.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-03)]. [dostęp 6 listopada 2009]
  2. AirWar [dostęp 6 listopada 2009]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]