Regina Oppmanowa
| Data i miejsce urodzenia |
29 stycznia 1905 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
historyk |
Regina Oppmanowa z domu Remiszewskich (ur. 29 stycznia 1905 w Łęgu, zm. 10 września 1980 w Londynie) – polska historyk i archiwistka, żona Edmunda Oppmana.
Życiorys
Absolwentka historii na Uniwersytecie Warszawskim. Następnie pracowała w Archiwum Wojskowym w Warszawie. Po II wojnie światowej znalazła się na emigracji. Pracowała (od 1951 roku kierownik) w Archiwum Instytutu Historycznego im. W. Sikorskiego w Londynie, od 1966 była członkiem korespondentem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie[1]. Doktor honoris causa Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie w Londynie (1980).
Wybrane publikacje
- Generał Sikorski : premier, naczelny wódz : [album] = Prime Minister, Commander in Chief, wybór fot. Regina Oppman, tekst Bohdan Wroński, Londyn: Instytut Polski i Muzeum im. Gen. Sikorskiego 1981.
Przypisy
- ↑ Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 82. docplayer.pl. [dostęp 2016-10-12].
Bibliografia
- Stefan Krzysztof Kuczyński, Oppmanowa Regina [w:] Słownik historyków polskich, red. Maria Prosińska-Jackl, Warszawa 1994, s. 383.
- Rafał Stobiecki, Klio na wygnaniu.z dziejów polskiej historiografii na uchodźstwie w Wielkiej Brytanii po 1945 roku, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 2005.