Rehabilitacja medyczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 01:09, 17 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Plik:Jacek Halicki z rowerem.JPG
Trójkołowy rower rehabilitacyjny ze wspomaganiem elektrycznym

Rehabilitacja medyczna (rehabilitacja lecznicza) – kompleksowe i zespołowe działanie na rzecz osoby niepełnosprawnej fizycznie lub psychicznie (lub z deficytem w ww. obszarach), które ma na celu przywrócenie tej osobie pełnej lub maksymalnej do osiągnięcia sprawności fizycznej lub psychicznej [1], a także zdolności do pracy oraz do brania czynnego udziału w życiu społecznym. Rehabilitacja jest integralną częścią procesu terapeutycznego, na równi z innymi metodami leczenia, współdecydującą o jego ostatecznej efektywności. Ze względu na zróżnicowanie oddziaływań rehabilitacja (szczególnie rehabilitacja neurologiczna – neurorehabilitacja) jest często prowadzona przez interdyscyplinarny zespół terapeutyczny składający się z lekarzy różnych specjalności, fizjoterapeutów, terapeutów zajęciowych, pielęgniarek, logopedów, psychologów, muzykoterapeutów itp.

Twórcami współczesnej rehabilitacji są: profesor Howard Rusk, a w Polsce profesor Wiktor Dega. Rehabilitacja to proces medyczny i społeczny. Rehabilitacja ruchowa – usprawnianie osób z dysfunkcją narządu ruchu. Specjalista z zakresu rehabilitacji ruchowej – fizjoterapeuta – stosuje w procesie usprawniania metody fizjoterapii.

Model rehabilitacji

Polska szkoła rehabilitacji zaproponowała tzw. model rehabilitacji (jego twórcami są m.in. Marian Weiss i Aleksander Hulek), na który składa się:

  • Powszechność – każdy ma prawo do rehabilitacji, niezależnie od rozpoznania, wieku i rokowania.
  • Wczesność (zapoczątkowania) – powinna być rozpoczęta jak najwcześniej.
  • Kompleksowość – działanie prowadzone przez zespół specjalistów kierowane na wszystkie sfery pacjenta (fizyczne, psychiczne, duchowe, zachowania społeczne itd.) przy użyciu wielu terapii i technik.
  • Ciągłość – rehabilitacja jest procesem ciągłym, rozpoczęty proces rehabilitacji jest kontynuowany do zakończenia.

Przypisy

  1. Małgorzata Kupisiewicz: Słownik Pedagogiki Specjalnej. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2013, s. 304. ISBN 978-83-01-17338-8. (pol.).