Reinhard Häfner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reinhard Häfner
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1952
Sonneberg

Data i miejsce śmierci

24 października 2016
Drezno

Wzrost

174 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
BSG Motor Sonneburg
Rot-Weiß Erfurt
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1970–1971 Rot-Weiß Erfurt 25 (6)
1971–1988 Dynamo Drezno 366 (49)
W sumie: 391 (55)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1971–1984  NRD 58 (5)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1990–1991 Dynamo Drezno
1993–1996 Chemnitzer FC
1. SC Sonneburg
SSV Erfurt-Nord
Hallescher FC
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Igrzyska olimpijskie
złoto Montreal 1976 piłka nożna
brąz Monachium 1972 piłka nożna

Reinhard Häfner (ur. 2 lutego 1952 w Sonnebergu, zm. 24 października 2016 w Dreźnie[1]) – wschodnioniemiecki piłkarz występujący na pozycji pomocnika. Mistrz olimpijski z Montrealu.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Häfner jako junior grał w klubach BSG Motor Sonneburg oraz Rot-Weiß Erfurt. W 1970 roku został włączony do pierwszej drużyny Rot-Weiß Erfurt. Spędził w niej rok. W 1971 roku został graczem Dynama Drezno. W 1977, 1982, 1984 oraz 1985 zdobywał z klubem Puchar NRD. Natomiast w 1973, 1976, 1977 oraz 1978 wygrywał z zespołem mistrzostwo NRD.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji NRD Häfner zadebiutował 18 września 1971 w zremisowanym 1:1 towarzyskim meczu z Meksykiem. W 1972 roku zdobył z kadrą brązowy medal Letnich Igrzysk Olimpijskich, a w 1976 roku zdobył z nią złoty medal Letnich Igrzysk Olimpijskich. 27 września 1975 w wygranym 2:1 spotkaniu eliminacji Mistrzostw Europy 1976 z Belgią strzelił pierwszego gola w drużynie narodowej. Po raz ostatni w kadrze zagrał 12 września 1984 w wygranym 1:0 towarzyskim pojedynku z Grecją. W latach 1971–1984 w drużynie narodowej rozegrał w sumie 58 spotkań i zdobył 5 bramek.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery Häfner został trenerem. Jego pierwszym klubem było Dynamo Drezno, z którym w 1990 roku zdobył mistrzostwo NRD. W tym samym roku zwyciężył z zespołem w rozgrywkach Pucharu NRD. W 1991 roku przestał być szkoleniowcem Dynama. Potem prowadził Chemnitzer FC, 1. SC Sonneburg, SSV Erfurt-Nord oraz Hallescher FC.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dynamo-Idol mit 64 Jahren gestorben. welt.de. [dostęp 2016-10-24]. (niem.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]