René Cattarinussi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
René Cattarinussi
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1972
Tolmezzo

Klub

G.S. Fiamme Gialle

Wzrost

180 cm

Debiut w PŚ

9.12.1993, Bad Gastein (103. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze punkty w PŚ

9.12.1995, Östersund (5. miejsce - sprint)

Pierwsze podium w PŚ

20.01.1996, Osrblie
(3. miejsce - sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata
srebro Osrblie 1997 sprint
srebro Pokljuka 2001 sprint
brąz Ruhpolding 1996 sprint
brąz Ruhpolding 1996 b.drużynowy
brąz Osrblie 1997 sztafeta
brąz Oslo 2000 sprint
Mistrzostwa Europy
srebro Kontiolahti 1994 sprint
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Canmore 1992 b.indywidualny

René Cattarinussi (ur. 12 kwietnia 1972 w Tolmezzo) – włoski biathlonista, sześciokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1992 roku, kiedy na mistrzostwach świata juniorów w Canmore zdobył brązowy medal w biegu indywidualnym.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 9 grudnia 1993 roku w Bad Gastein, zajmując 103. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze pucharowe punkty zdobył 9 grudnia 1995 roku w Östersund, kiedy zajął piąte miejsce w sprincie. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 20 stycznia 1996 roku w Osrblie, gdy rywalizację tej samej konkurencji ukończył na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Rosjanin Władimir Draczow i Austriak Ludwig Gredler. W kolejnych startach jeszcze 10 razy stanął na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa: 22 stycznia 1999 roku w Anterselvie był najlepszy w sprincie, a 19 marca 2000 roku w Chanty-Mansyjsku zwyciężył w biegu masowym. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1996/1997, kiedy zajął ósme miejsce w klasyfikacji generalnej.

Na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 1996 roku wywalczył dwa medale. Najpierw wspólnie z Pieralberto Carrarą, Patrickiem Favre i Hubertem Leitgebem zdobył brązowy medal w biegu drużynowym. Następnie zajął trzecie miejsce w sprincie, plasując się za Władimirem Draczowem i jego rodakiem, Wiktorem Majgurowem. Kolejne dwa medale zdobył podczas mistrzostw świata w Osrblie w 1997 roku. W sprincie zajął drugie miejsce, rozdzielając swego rodaka Wilfrieda Pallhubera i Olega Ryżenkowa z Białorusi. Ponadto reprezentacja Włoch w składzie: Cattarinussi, Pallhuber, Favre i Carrara zajęła trzecie miejsce w sztafecie.

Z mistrzostw świata w Oslo/Lahti w 2000 roku wrócił z kolejnym brązowym medalem w sprincie. Lepsi okazali się jedynie Frode Andresen z Norwegii i Rosjanin Pawieł Rostowcew. Ostatni medal w karierze zdobył na mistrzostwach świata w Pokljuce w 2001 roku. Podobnie jak w 1997 roku był drugi w sprincie, za Rostowcewem, a przed Norwegiem Halvardem Hanevoldem. Był też między innymi siódmy w tej samej konkurencji na mistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku w 2003 roku.

W 1998 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Nagano, gdzie zajął 21. miejsce w biegu indywidualnym, 52. w sprincie i 9. miejsce w sztafecie. Brał również udział w igrzyskach w Salt Lake City cztery lata później, zajmując 21. w biegu indywidualnym, 22. w sprincie, 21. w biegu pościgowym oraz 16. pozycję w sztafecie.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1998 Nagano 21. 52. nd. nd. 9. nd.
2002 Salt Lake City 21. 22. 20. nd. 16. nd.

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
1995 Anterselva 43. nd. nd. nd.
1996 Ruhpolding 3. nd. nd. 10. nd.
1997 Osrblie 42. 2. 10. nd. 3. nd.
1998 Pokljuka/Hochfilzen nd. nd. 10. nd. nd. nd.
1999 Kontiolahti/Oslo 8. 30. 12. 10. 8. nd.
2000 Oslo/Lahti 43. 3. 8. DNF 5. nd.
2001 Pokljuka 21. 2. 18. 10. 10. nd.
2003 Chanty-Mansyjsk 19. 7. 16. 26. 18. nd.

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
1993/1994 -
1994/1995 -
1995/1996 12.
1996/1997 8.
1997/1998 19.
1998/1999 9.
1999/2000 15.
2000/2001 13.
2001/2002 65.
2002/2003 22.

Miejsca na podium w zawodach chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 20 stycznia 1996 Słowacja Osrblie Sprint na 10 km 3. 0+0 24:25,9 +31,4 Władimir Draczow
2. 9 lutego 1996 Niemcy Ruhpolding Sprint na 10 km 3. 0+0 26:52,3 +38,7 Władimir Draczow
3. 1 grudnia 1996 Norwegia Lillehammer Bieg pościgowy na 12,5 km 3. 0+1+0+1 35:37,9 +5,1 Sven Fischer
4. 1 lutego 1997 Słowacja Osrblie Sprint na 10 km 2. 1+0 26:24,4 +16,8 Wilfried Pallhuber
5. 8 marca 1997 Japonia Nagano Sprint na 10 km 3. 1+1 28:59,5 +45,2 Sven Fischer
6. 16 grudnia 1998 Słowacja Osrblie Bieg indywidualny na 20 km 3. 0+1+0+1 52:25,0 +23,3 Pawieł Rostowcew
7. 22 stycznia 1999 Włochy Anterselva Sprint na 10 km 1. 0+0 26:40,4
8. 26 lutego 1999 Stany Zjednoczone Lake Placid Sprint na 10 km 2. 0+1 25:31,9 +10,1 Sven Fischer
9. 19 lutego 2000 Norwegia Oslo Sprint na 10 km 3. 0+0 23:51,2 +19,2 Frode Andresen
10. 19 marca 2000 Rosja Chanty-Mansyjsk Bieg masowy na 15 km 1. 0+0 41:54,6
11. 3 lutego 2001 Słowenia Pokljuka Sprint na 10 km 2. 0+0 24:40,3 +46,6 Pawieł Rostowcew

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]