Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MalarzBOT (dyskusja | edycje) o 11:13, 12 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Kolumbia
(piłka nożna mężczyzn)
Ilustracja
Przydomek

„Los Cafeteros” („Plantatorzy Kawy”)

Związek

Federación Colombiana de Fútbol (FCF)

Sponsor techniczny

Adidas

Trener

Argentyna José Pekerman

Asystent trenera

Argentyna Néstor Lorenzo
Argentyna Pablo Garabello
Argentyna Patricio Camps

Skrót FIFA

COL

Ranking FIFA

16. (989 pkt.)[a]

Zawodnicy
Kapitan

Radamel Falcao

Najwięcej występów

Carlos Valderrama (111)

Najwięcej bramek

Radamel Falcao (28)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
Meksyk Meksyk 3–1 Kolumbia Kolumbia
(Panama, Panama; 10.02.1938)
Najwyższe zwycięstwo
 Bahrajn 0–6 Kolumbia Kolumbia
(Riffa, Bahrajn; 26.03.2015)
Najwyższa porażka
 Brazylia 9–0 Kolumbia Kolumbia
(Lima, Peru; 24.03.1957)
Medale
Mistrzostwa Ameryki Południowej
złoto 2001
srebro 1975
brąz 1987, 1993, 1995, 2016
Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 12 kwietnia 2018.

Reprezentacja Kolumbii w piłce nożnej pięciokrotnie startowała w finałach mistrzostw świata (1962, 1990, 1994, 1998, 2014), ale tylko dwa razy – w 1990 oraz 2014 – przeszła do drugiej rundy. We Włoszech, mimo iż wyprzedziła w grupie jedynie Zjednoczone Emiraty Arabskie, to z trzeciego miejsca awansowała do 1/8 finałów, w której to fazie jednak, po błędach bramkarza René Higuity, przegrała 1:2 z Kamerunem. W Brazylii zaś Kolumbijczycy zajęli pierwsze miejsce w grupie z kompletem dziewięciu punktów po zwycięstwach kolejno z Grecją 3:0, Wybrzeżem Kości Słoniowej 2:1, oraz Japonią 4:1. W 1/8 finału spotkali się z Urugwajem z którym wygrali 2:0. W ćwierćfinale los skojarzył ich z gospodarzem mistrzostw Brazylią z którą przegrali 1:2 i odpadli z turnieju. Ostatni raz Kolumbijczycy grali na światowym czempionacie w 2014 roku. Z kolei szesnaście lat wcześniej, na turnieju we Francji w 1998 grupowe zwycięstwo nad Tunezją 1:0 okazało się nie wystarczające do awansu do dalszych rozgrywek (wcześniej przegrali z Rumunią 0:1 i Anglią 0:2).

Kolumbia awansowała również do Mistrzostw Świata 2018 w Rosji. Na tym turnieju zagra ona w grupie H razem z Japonią, Polską, oraz Senegalem.

Z zupełnie innych powodów Kolumbijczycy na długo zapamiętają swój udział na Mundialu w 1994 roku. Po dwóch porażkach i jednym zwycięstwie reprezentacja musiała żegnać się z turniejem już po rundzie grupowej. W ostatnim, decydującym o ewentualnym awansie meczu (ze Stanami Zjednoczonymi) samobójczą bramkę strzelił obrońca Andrés Escobar, a Kolumbia przegrała 1:2. Po powrocie do kraju fanatyczny kibic zastrzelił wychodzącego z restauracji 27-letniego Escobara. Morderca – Humberto Muñoz Castro – został skazany na dwadzieścia sześć lat pozbawienia wolności. Porwania i zabójstwa piłkarzy do dziś w Kolumbii, zdarzają się bardzo często. W połowie lat 90. także kilku zawodników grających w kadrze narodowej miało do czynienia z wymiarem sprawiedliwości – bramkarz René Higuita został w 1993 roku aresztowany za udział w porwaniu córki barona narkotykowego, Faustino Asprillę we wrześniu 1995 skazano na rok pozbawienia wolności za nielegalne posiadanie broni, a miesiąc później w bagażu innego reprezentanta Wilsona Péreza znaleziono kokainę.

Regularne w latach 90. występy na mistrzostwach świata oraz niezłe wyniki w rozgrywkach o Copa América związane są z postacią charyzmatycznego selekcjonera Francisco „Pacho” Maturany. Był trenerem kadry w czasie Mistrzostw Świata 1990 i 1994, a w 1998 reprezentację prowadził jego dawny asystent Hernán Darío Gómez. Ukoronowaniem jego pracy z drużyną narodową był pierwszy w historii triumf Kolumbii w mistrzostwach Ameryki Południowej, wywalczony na własnym boisku w 2001 roku. Dzięki temu zwycięstwu dwa lata później Kolumbijczycy wzięli udział w rozgrywkach o Puchar Konfederacji. Zajęli w nich czwarte miejsce po porażce w meczu o trzecie miejsce z Turcją 1:2

Dzisiejsza reprezentacja to drużyna złożona z młodych i perspektywicznych zawodników jak Falcao, James Rodriguez, Jackson Martinez, Pablo Armero, a także doświadczonych Mario Yepes, Freddy Guarin czy Camilo Zuniga. Z nimi w składzie Kolumbia awansowała do czołówki (5 miejsce w grudniu 2012) rankingu FIFA pod koniec 2012 roku. Wyprzedziła takie reprezentacje jak Anglia, Brazylia, Holandia czy Portugalia, zaś reprezentacja w eliminacjach do Mundialu 2014 grała bardzo dobrze, zajmując w południowoamerykańskich eliminacjach drugie miejsce i po raz pierwszy od 1998 roku uzyskując kwalifikację na Mistrzostwa Świata.

Kolumbia w roku 2012 zdobyła najwięcej punktów w rankingu FIFA.

Udział w mistrzostwach świata

  • 19301934Nie brała udziału
  • 1938Wycofała się z eliminacji
  • 19501954Nie brała udziału
  • 1958Nie zakwalifikowała się
  • 1962 – Faza grupowa
  • 19661986Nie zakwalifikowała się
  • 1990 – 1/8 finału
  • 1994 – Faza grupowa
  • 1998 – Faza grupowa
  • 20022010Nie zakwalifikowała się
  • 2014 – Ćwierćfinał
  • 2018 - Awans

Udział w Copa América

  • 19161942Nie brała udziału
  • 1945 – V miejsce
  • 1946Wycofała się
  • 1947 – VIII miejsce
  • 1949 – VIII miejsce
  • 19531956Wycofała się
  • 1957 – V miejsce
  • 19591959Wycofała się
  • 1963 – VII miejsce
  • 1967Nie zakwalifikowała się
  • 1975 – II miejsce
  • 1979 – Faza grupowa
 
  • 1983 – Faza grupowa
  • 1987 – III miejsce
  • 1989 – Faza grupowa
  • 1991 – IV miejsce
  • 1993 – III miejsce
  • 1995 – III miejsce
  • 1997 – Ćwierćfinał
  • 1999 – Ćwierćfinał
  • 2001Mistrzostwo
  • 2004 – IV miejsce
  • 2007 – Faza grupowa
  • 2011 – Ćwierćfinał
  • 2015 – Ćwierćfinał
  • 2016 – III miejsce

Rekordziści

Selekcjonerzy

# Trener Narodowość . Od Do . Bilans . Osiągnięcia
M Z R P % Trofea Lata
1. Alfonso Novoa  Kolumbia luty 1938 5 2 0 3 40%
2. Fernando Paternoster  Argentyna sierpień 1938 4 1 0 3 25%
3. Roberto Meléndez  Kolumbia styczeń 1945 luty 1945 6 1 1 4 22%
4. José Arana Cruz  Peru grudzień 1946 6 6 0 0 100%
5. Lino Taioli  Argentyna grudzień 1947 7 0 2 5 10%
6. Friedrich Donnenfeld  Austria kwiecień 1949 maj 1949 7 0 2 5 10%
7. Pedro López  Kolumbia marzec 1957 kwiecień 1957 6 2 0 4 33%
8. Rodolfo Orlandini  Argentyna czerwiec 1957 lipiec 1957 5 0 1 4 7%
9. Adolfo Pedernera  Argentyna luty 1961 czerwiec 1962 9 2 3 4 33%
10. Gabriel Ochoa Uribe  Kolumbia marzec 1963 6 0 1 5 6%
11. Efraín Sánchez  Kolumbia wrzesień 1963 2 1 0 1 50%
12. Antonio Julio de la Hoz  Kolumbia lipiec 1965 sierpień 1965 4 1 0 3 25%
13. César López Fretes  Paragwaj listopad 1966 grudzień 1966 2 0 1 1 17%
14. Francisco Zuluaga  Kolumbia październik 1968 sierpień 1969 14 1 3 10 14%
15. César López Fretes (2)  Paragwaj maj 1970 1 0 0 1 0%
16. Todor Veselinović  Serbia marzec 1972 lipiec 1973 13 2 5 6 14%
17. Efraín Sánchez (2)  Kolumbia lipiec 1975 październik 1975 9 6 0 3 67%
18. Blagoje Vidinić  Macedonia Północna październik 1976 wrzesień 1979 16 3 5 8 29%
19. Carlos Bilardo  Argentyna czerwiec 1980 wrzesień 1981 10 1 4 5 23%
20. Efraín Sánchez (3)  Kolumbia luty 1983 październik 1984 14 3 8 3 40%
21. Gabriel Ochoa Uribe (2)  Kolumbia luty 1985 listopad 1985 19 8 5 6 51%
22. Francisco Maturana  Kolumbia maj 1987 czerwiec 1990 40 20 11 9 59%
23. Luis Augusto García  Kolumbia styczeń 1991 lipiec 1991 11 3 4 4 39%
Humberto Ortiz  Kolumbia lipiec 1992 sierpień 1992 2 1 1 0 67%
24. Francisco Maturana (2)  Kolumbia grudzień 1992 czerwiec 1994 34 18 13 3 66%
25. Hernán Darío Gómez  Kolumbia sierpień 1994 czerwiec 1998 56 21 17 18 48%
26. Javier Álvarez  Kolumbia wrzesień 1998 luty 2000 15 5 5 5 44%
27. Luis Augusto García (2)  Kolumbia luty 2000 maj 2001 21 11 5 5 60%
28. Francisco Maturana (3)  Kolumbia maj 2001 listopad 2001 13 9 2 2 74% 1x Copa América 2001
Reinaldo Rueda  Kolumbia maj 2002 listopad 2002 4 1 1 2 33%
29. Francisco Maturana (4)  Kolumbia listopad 2002 listopad 2003 17 3 7 7 31%
30. Reinaldo Rueda (2)  Kolumbia styczeń 2004 listopad 2006 40 17 12 11 53%
31. Jorge Luis Pinto  Kolumbia grudzień 2006 wrzesień 2008 27 11 7 9 49%
32. Eduardo Lara  Kolumbia wrzesień 2008 październik 2009 15 8 1 6 56%
33. Hernán Darío Gómez (2)  Kolumbia maj 2010 sierpień 2011 16 6 5 5 48%
34. Leonel Álvarez  Kolumbia sierpień 2011 grudzień 2011 5 3 1 1 67%
35. José Pekerman  Argentyna styczeń 2012 nadal 71 39 17 15 63%
Inni
Javier Álvarez[a]  Kolumbia . listopad 1996 . 1 0 0 1 0% .
Juan José Peláez[b]  Kolumbia wrzesień 1997 1 0 1 0 33%
554 216 151 187 48%

Stan na 1 stycznia 2018.
Kursywą wyróżniono selekcjonerów tymczasowych.
W nawiasie podano, który raz selekcjoner prowadził reprezentację.

Uwagi

  1. Selekcjoner młodzieżowej kadry; podczas kadencji Hernána Darío Gómeza poprowadził rezerwową reprezentację (pod szyldem pierwszej reprezentacji) w jednym meczu towarzyskim (podczas tourneé do Azji)[1].
  2. Asystent Hernána Darío Gómeza; podczas jego kadencji poprowadził rezerwową reprezentację (pod szyldem pierwszej reprezentacji) w jednym meczu towarzyskim, gdy pierwsza reprezentacja przygotowywała się na mecze eliminacyjne[2].

Przypisy

  1. Paolo Arenas Vásquez: Para nunca repetir: La insólita gira de la Selección Colombia por Asia en 1996. [w:] ComuTricolor [on-line]. comutricolor.com, 15 marca 2015. [dostęp 24 października 2017]. (hiszp.).
  2. HOY SE REÚNE EL EQUIPO DE PELÁEZ. [w:] El Tiempo [on-line]. eltiempo.com, 1 września 1997. [dostęp 24 października 2017]. (hiszp.).

Linki zewnętrzne