Reprezentacja Polski w piłce ręcznej mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez TOFIK555 (dyskusja | edycje) o 21:41, 11 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Polska
Ilustracja
Przydomek

Biało-Czerwoni,
Gladiatorzy

Związek

ZPRP

Sponsor techniczny

4F

Trener

Piotr Przybecki
(od 18 maja 2017)

Asystent trenera

Paweł Noch

Skrót IHF

POL

Zawodnicy
Najwięcej występów

Sławomir Szmal (298)[1]

Najwięcej bramek

Jerzy Klempel (1170)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Najwyższe zwycięstwo
 Polska 50:11 Wielka Brytania 
(1976)[1]
Najwyższa porażka
 Norwegia 41:22 Polska 
(Elverumshallen, Elverum, 11.06.2017)
Medale
Igrzyska olimpijskie
brąz 1976
Mistrzostwa świata
srebro 2007
brąz 1982, 2009, 2015
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Wiadomości w Wikinews
Strona internetowa
Reprezentacja na spotkaniu z prezydentem Lechem Kaczyńskim (Pałac Prezydencki, 5 lutego 2007 roku)
Reprezentacja Polski w meczu z Argentyną podczas turnieju kwalifikacyjnego do Igrzysk Olimpijskich w Pekinie – Wrocław 2008
Obrona polskiej bramki. Mecz Polska – Rosja, październik 2009
Rozgrzewka Polskiej Reprezentacji. Mecz Polska – Niemcy, 17 lipca 2010

Reprezentacja Polski w piłce ręcznej mężczyzn (zwyczajowo zwana również: reprezentacją narodową, kadrą narodową, drużyną narodową) – zespół piłki ręcznej reprezentujący Rzeczpospolitą Polską w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym występować mogą wszyscy zawodnicy posiadający obywatelstwo polskie. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialny jest Związek Piłki Ręcznej w Polsce.

Reprezentacja piłkarzy ręcznych została wybrana najlepszą drużyną roku w Plebiscycie Przeglądu Sportowego w 2007 i 2015.

Historia

Premierowy międzypaństwowy mecz drużyn siedmioosobowych reprezentacja Polski rozegrała w lipcu 1957. Zaledwie kilka miesięcy później wzięła zaś udział w swej pierwszej oficjalnej imprezie międzynarodowej – III finałach Mistrzostw Świata, odbywających się w NRD. 27 lutego 1958 w Erfurcie „biało-czerwoni” zremisowali 14:14 w debiucie z Finlandią, ostatecznie jednak zajęli 5 miejsce wśród 16 zespołów. W drugiej połowie wygranego 9:7 spotkania z Jugosławią rywale strzelili Polakom jednego gola. W meczu o piątą lokatę zespół trenera Tadeusza Breguły pokonał Norwegów 20:18, a gwiazdami naszej kadry byli wtedy Jan Suski (uznawany za najlepszego rozgrywającego w Europie) i Kazimierz „Kaju” Frąszczak[2].

Od 28 października 2004 do 19 kwietnia 2012[3] obowiązki selekcjonera kadry narodowej seniorów pełnił Bogdan Wenta. Jego asystentem był Daniel Waszkiewicz.

W dniach 9 września 2012–28 stycznia 2016 selekcjonerem kadry był Michael Biegler[4][5] (kontrakt podpisał w dniu 28 września 2012[6]). Funkcję jego asystenta pełnił Jacek Będzikowski[7]. Od 27.02.2016 trenerem został Tałant Dujszebajew[8].

Udział w turniejach międzynarodowych

Igrzyska olimpijskie

Udział w igrzyskach olimpijskich
Rok Kwalifikacje Wynik Źródło
1972 Awans 10. miejsce [1]
Kanada 1976 Awans 3. miejsce [2]
1980 Awans 7. miejsce [3]
Stany Zjednoczone 1984 Awans/Wycofana przed turniejem [4]
Korea Południowa 1988 Nie zakwalifikowała się [5]
Hiszpania 1992 [6]
Stany Zjednoczone 1996 [7]
Australia 2000 [8]
Grecja 2004 [9]
2008 Awans 5. miejsce [10]
Wielka Brytania 2012 Nie zakwalifikowała się [11]
Brazylia 2016 Awans 4. miejsce [12]
Japonia 2020

Mistrzostwa świata

Udział w mistrzostwach świata
Rok Kwalifikacje Wynik Źródło
III Rzesza 1938 Nie brała udziału [13]
Szwecja 1954 [14]
1958 – 5. miejsce [15]
1961 Nie brała udziału [16]
Czechosłowacka Republika Socjalistyczna 1964 [17]
Szwecja 1967 Awans 12. miejsce [18]
Francja1970 14. miejsce [19]
1974 Awans 4. miejsce [20]
Dania 1978 Awans 6. miejsce [21]
1982 Awans 3. miejsce [22]
Szwajcaria 1986 Awans 14. miejsce [23]
Czechosłowacka Republika Socjalistyczna 1990 Awans 11. miejsce [24]
Szwecja 1993 Nie zakwalifikowała się [25]
Islandia 1995 [26]
Japonia 1997 [27]
Egipt 1999 [28]
Francja 2001 [29]
Portugalia 2003 Awans 10. miejsce [30]
Tunezja 2005 Nie zakwalifikowała się [31]
Niemcy 2007 Awans 2. miejsce [32]
Chorwacja 2009 Awans 3. miejsce [33]
Szwecja 2011 Awans 8. miejsce [34]
Hiszpania 2013 Awans 9. miejsce [35]
Katar 2015 Awans 3. miejsce [36]
Francja 2017 Awans 17. miejsce
Dania/Niemcy 2019 Nie zakwalifikowała się

Mistrzostwa Europy

Udział w mistrzostwach Europy
Rok Kwalifikacje Wynik Źródło
Portugalia 1994 Nie zakwalifikowała się [37]
Hiszpania 1996 [38]
Włochy 1998 [39]
Chorwacja 2000 [40]
Szwecja 2002 Awans 15. miejsce [41]
Słowenia 2004 Awans 16. miejsce [42]
Szwajcaria 2006 Awans 10. miejsce [43]
Norwegia 2008 Awans 7. miejsce [44]
Austria 2010 Awans 4. miejsce [45]
Serbia 2012 Awans 9. miejsce [46]
Dania 2014 Awans 6. miejsce [47]
Polska 2016 Gospodarz 7. miejsce [48]
Chorwacja 2018 Nie zakwalifikowała się [49]

Puchar świata

Udział w pucharze świata
Rok Kwalifikacje Wynik Źródło
Szwecja 1971 Nie brała udziału [9]
Szwecja 1974 Awans 2. miejsce
Szwecja 1979 Awans 2. miejsce
Szwecja 1984 Awans 5. miejsce
Szwecja 1988 Nie brała udziału
Szwecja 1992
Szwecja 1996
Szwecja 1999
Szwecja 2002
Szwecja 2004
Szwecja/Niemcy 2006
Szwecja 2010

Rekordziści

Zestawienia obejmują dane uzyskane wyłącznie w oficjalnych spotkaniach międzypaństwowych seniorskiej reprezentacji Polski. Wszystkie nieoficjalne mecze kadry narodowej, bądź spotkania w kadrze innej niż seniorska (pierwsza reprezentacja) - rozegrane przez danego zawodnika - nie zostały ujęte w poniższych wykazach.

Źródło: Władysław Zieleśkiewicz 95 lat polskiej piłki ręcznej, wyd. ZPRP, Warszawa 2013

Najwięcej występów w kadrze (stan na 15.01.2018)

Lp. Zawodnik Lata gry Mecze
1. Sławomir Szmal 1998–2018 298
2. Karol Bielecki 2002–2017 259
3. Marcin Lijewski 1997–2013 251
4. Andrzej Szymczak 1967–1984 234
Bartosz Jurecki 2004–2016 234
6. Jerzy Klempel 1972–1984 221
7. Daniel Waszkiewicz 1977–1989 214
8. Mariusz Jurasik 1997–2012 207
9. Alfred Kałuziński 1973–1982 204
10. Patryk Kuchczyński 2002–2014 201
11. Michał Jurecki 2005–2017 199
12. Bogdan Wenta 1981–1994 191
13. Zbigniew Tłuczyński 1978–1990 186
14. Krzysztof Lijewski 2003–2017 185
15. Zbigniew Plechoć 1983–1990 178
16. Henryk Rozmiarek 1971–1980 177
17. Jan Gmyrek 1970–1979 176
18. Damian Wleklak 1998–2009 164
19. Mariusz Jurkiewicz 2002–2017 163
20. Janusz Brzozowski 1973–1982 162
Robert Nowakowski 1989–2003 162

Najwięcej goli w kadrze (stan na 15.01.2018)

Lp. Zawodnik Lata gry Gole
1. Jerzy Klempel 1972–1984 1170
2. Karol Bielecki 2002–2017 955
3. Bogdan Wenta 1981–1994 763
4. Bartosz Jurecki 2004–2016 729
5. Marcin Lijewski 1997–2013 711
6. Robert Nowakowski 1989–2003 709
7. Daniel Waszkiewicz 1977–1989 705
8. Mariusz Jurasik 1997–2012 704
9. Alfred Kałuziński 1973–1982 620
10. Grzegorz Tkaczyk 2000–2012 549
11. Michał Jurecki 2005–2017 547
12. Zbigniew Tłuczyński 1978–1990 527
13. Tomasz Tłuczyński 2006–2012 503
14. Lesław Dziuba 1981–1990 447
15. Krzysztof Lijewski 2003–2017 439
16. Patryk Kuchczyński 2002–2014 435
17. Zbigniew Plechoć 1983–1990 427
18. Piotr Przybecki 1989–2005 372
19. Grzegorz Kosma 1969–1984 355
20. Piotr Obrusiewicz ?–2006 348

Trenerzy reprezentacji Polski

Ważne mecze

Kadra na MŚ 2017

Kadra reprezentacji Polski na mistrzostwa świata we Francji w styczniu 2017[15]. Mecze i gole według stanu na 11 grudnia 2016. Kontuzje uniemożliwiły występ w mistrzostwach Michałowi Jureckiemu, Michałowi Szybie, Kamilowi Syprzakowi, Piotrowi Wyszomirskiemu i Mariuszowi Jurkiewiczowi. Kapitanem reprezentacji, pod nieobecność Michała Jureckiego, został wybrany Mateusz Jachlewski[16].

Numer Zawodnik Pozycja Rok urodzenia Wzrost Mecze Bramki Klub
2 Marek Daćko obrotowy 1991 198 cm 5 5 Górnik Zabrze
4 Krzysztof Łyżwa środkowy rozgrywający 1990 195 cm 2 2 Azoty-Puławy
5 Mateusz Jachlewski lewy skrzydłowy 1984 184 cm 121 255 Vive Tauron Kielce
6 Przemysław Krajewski lewy skrzydłowy 1987 184 cm 80 158 Azoty-Puławy
7 Paweł Niewrzawa środkowy rozgrywający 1992 189 cm 4 2 Wybrzeże Gdańsk
10 Patryk Walczak obrotowy 1992 198 cm 0 0 Vive Tauron Kielce
12 Mateusz Kornecki bramkarz 1994 194 cm 0 0 Górnik Zabrze
25 Arkadiusz Moryto prawy skrzydłowy 1997 182 cm 0 0 Zagłębie Lubin
26 Michał Daszek prawy skrzydłowy 1992 180 cm 69 153 Wisła Płock
28 Maciej Gębala obrotowy 1994 200 cm 14 7 Wisła Płock
30 Rafał Przybylski prawy rozgrywający 1991 197 cm 10 14 Azoty-Puławy
33 Paweł Paczkowski prawy rozgrywający 1993 195 cm 11 9 Vive Tauron Kielce
38 Łukasz Gierak środkowy rozgrywający 1988 192 cm 14 12 TuS Nettelstedt-Lübbecke
48 Tomasz Gębala lewy rozgrywający 1995 212 cm 4 8 Wisła Płock
49 Piotr Chrapkowski lewy rozgrywający 1988 202 cm 69 110 Vive Tauron Kielce
61 Adam Malcher bramkarz 1986 198 cm 37 1 Gwardia Opole
94 Adam Morawski bramkarz 1994 190 cm 3 0 Wisła Płock

Na Igrzyskach

Prowadzona przez Zygfryda Kuchtę męska kadra narodowa w 1983 po raz czwarty z rzędu zakwalifikowała się do Igrzysk Olimpijskich w Los Angeles, jednak na skutek wycofania się Polski z tej imprezy (presja polityczna ZSRR na kraje ówczesnego bloku socjalistycznego) nie dane im było wystąpić w turnieju olimpijskim. Jednym z ówczesnych kadrowiczów był Bogdan Wenta, dla którego od tego momentu udział w Igrzyskach stał się głównym celem kariery. Udało mu się tego dokonać dopiero 16 lat później w barwach Niemiec, oraz jako trenerowi prowadzącemu reprezentację Polski mężczyzn 31 maja 2008 na turnieju kwalifikacyjnym we Wrocławiu.

Rekordy

Najwięcej występów dla męskiej reprezentacji Polski w finałach mistrzostw świata mają Marcin Lijewski i Mariusz Jurasik, którzy wystąpili we wszystkich 36 meczach podczas MŚ 2003, MŚ 2007, MŚ 2009 i MŚ 2011.

Najwięcej goli w finałach MŚ strzelił dla Polski Tomasz Tłuczyński (135 bramek), który wyprzedza Mariusza Jurasika (118 bramek), Karola Bieleckiego (113 bramek), Marcina Lijewskiego (106 bramek) i Jerzego Klempela (105 bramek).

Najwięcej występów dla męskiej reprezentacji Polski w finałach mistrzostw Europy mają Marcin Lijewski (26 meczów), Sławomir Szmal (25), Karol Bielecki (23) oraz Mariusz Jurasik, Patryk Kuchczyński i Bartosz Jurecki (po 20). Najlepsi strzelcy to z kolei Karol Bielecki (113 bramek), Mariusz Jurasik (69), Marcin Lijewski (68), Grzegorz Tkaczyk (65) i Bartosz Jurecki (59).

1 lutego 2007 półfinałowy mecz Mistrzostw Świata 2007 Polska – Dania (36:33) oglądał w hali Color Line Arena w Hamburgu komplet 13 050 osób. To rekord w całej historii MŚ jeśli chodzi o frekwencję na spotkaniu bez udziału gospodarzy danego turnieju.

Zobacz też

Uwagi

Przypisy

  1. ↑ a b Wojciech Osiński, Koniec marzeń o awansie, Przegląd Sportowy nr 11 (18 000) z 15 stycznia 2018, s. 6
  2. ↑ Sylwester Sikora (Przegląd Sportowy): Od Tadeusza Breguły do Bogdana Wenty. [dostęp 19 stycznia 2011].
  3. ↑ Bogdan Wenta Odchodzi z reprezentacji. sport.wp.pl. [dostęp 2012-04-17]. (pol.).
  4. ↑ Michael Biegler selekcjonerem reprezentacji Polski. sportowefakty.pl. [dostęp 2012-09-10]. (pol.).
  5. ↑ Michael Biegler podał się do dymisji. eurosport.onet.pl, 2016-01-28. [dostęp 2016-01-28]. (pol.).
  6. ↑ Michael Biegler podpisał kontrakt z ZPRP. zprp.pl. [dostęp 2012-10-27].
  7. ↑ Będzikowski asystentem Bieglera!. handball24.pl. [dostęp 2013-01-15].
  8. ↑ Tałant Dujszebajew trenerem reprezentacji Polski mężczyzn. zprp.pl. [dostęp 2016-01-28]. (pol.).
  9. ↑ Handball – Poland. the-sports.org. [dostęp 2016-08-14]. (ang.).
  10. ↑ Wenta trenerem reprezentacji piłkarzy ręcznych. sport.wp.pl, 28 października 2004. [dostęp 2016-12-15].
  11. ↑ Komunikat ZPRP. zprp.pl, 26 kwietnia 2012. [dostęp 2016-12-15].
  12. ↑ M. Biegler podpisał kontrakt z ZPRP. zprp.pl, 28 września 2012. [dostęp 2016-12-15].
  13. ↑ Tałant Dujszebajew trenerem reprezentacji Polski mężczyzn. zprp.pl, 27 lutego 2016. [dostęp 2016-12-15].
  14. ↑ Oficjalnie: Piotr Przybecki nowym trenerem reprezentacji Polski!. [dostęp 2017-05-18].
  15. ↑ Znamy skład Polaków na MŚ. Do Francji z 3 bramkarzami. zprp.pl. [dostęp 2017-01-12].
  16. ↑ Biało-czerwoni razem dla Jurkiewicza. Jachlewski kapitanem na czas MŚ. zprp.pl. [dostęp 2017-01-12].

Linki zewnętrzne

Szablon:Reprezentacje mężczyzn w piłce ręcznej EHF

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Reprezentacja_Polski_w_piłce_ręcznej_mężczyzn&oldid=52795172”