Bank Rezerwy Nowej Zelandii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Reserve Bank of New Zealand)
Bank Rezerwy Nowej Zelandii
Reserve Bank of New Zealand
Ilustracja
Data założenia

1934

Państwo

 Nowa Zelandia

Siedziba

Wellington

Rodzaj banku

bank centralny

Strona internetowa

Bank Rezerwy Nowej Zelandii[1][2][3] (ang. Reserve Bank of New Zealand, RBNZ) – bank centralny Nowej Zelandii. Został założony w roku 1934, a obecnie funkcjonuje na podstawie ustawy the Reserve Bank of New Zealand Act z roku 1989[4]. Jest odpowiedzialny za walutę (dolar nowozelandzki) i za politykę monetarną.

W 1990 roku jako pierwszy bank centralny na świecie przyjął cel inflacyjny[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zagadnienia strukturalne w skutecznej polityce planowania poziomu inflacji w krajach transformacji ustrojowej, Narodowy Bank Polski, s. 5.
  2. Pierwszy kwartał przyniesie zwrot. saxobank247.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-19)]., Saxo Bank.
  3. Niestandardowe działania banków centralnych w warunkach globalnego kryzysu finansowego, Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu, s. 144.
  4. John Singleton: Te Ara – the Encyclopedia of New Zealand. 2012-04-11. [dostęp 2015-01-20]. (ang.).
  5. Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 165. ISBN 978-1-57660-351-2.