Rewazektomia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rewazektomia, wazowazostomia (ang. vasovasostomy) – zabieg chirurgicznego leczenia niepłodności męskiej, polegający na przywróceniu drożności nasieniowodów. Dotyczy mężczyzn, którzy wcześniej poddali się wazektomii (trwałe przecięcie i podwiązanie nasieniowodów – metoda antykoncepcji dla mężczyzn).

W USA wykonuje się około 2-6%[1] zabiegów rewazektomii. Pacjenci, którzy decydują się na operacyjne odtworzenie ciągłości nasieniowodów (przerwanej na ich życzenie przez przecięcie i podwiązanie nasieniowodów) najczęściej kierują się powodami, takimi jak rozwód, śmierć lub zmiana partnera.

Procedura zabiegowa[edytuj | edytuj kod]

Procedura zabiegowa rewazektomii jest zdecydowanie bardziej skomplikowana, wymagająca większej precyzji i obarczona większym odsetkiem niepowodzeń niż wazektomia. Zabieg przeprowadza się w warunkach sali operacyjnej. Metodą operacyjną uważaną za najskuteczniejszą i zalecaną w myśl wytycznych Europejskiego Towarzystwa Urologicznego jest zespolenie mikrochirurgiczne z wykorzystaniem mikroskopu śródoperacyjnego[2]. Zespolenie nasieniowodów wykonuje się dwuwarstwowo z użyciem monofilamentowych szwów 9 i 10-0 (grubość nici mniejsza od średnicy ludzkiego włosa)[3]. Całość interwencji trwa 2,5-4 h i obejmuje:

  • wykonanie obustronnie niewielkich nacięć na mosznie;
  • wydobycie zmienionych bliznowato końców nasieniowodów;
  • usunięcie bliznowato zmienionych końców nasieniowodów;
  • przepłukanie brzusznego odcinka nasieniowodu płynem fizjologicznym (służy poprawie drożności);
  • test na obecność żywych plemników przez mikroskopowy ogląd próbki płynu z bliższego najądrzu odcinka nasieniowodu;
  • dwuwarstwowe zespolenie końcówek nasieniowodów koniec do końca (celem przywrócenia przepływu nasienia do cewki moczowej podczas ejakulacji);
  • wazeepidydymostomię (wszczepienie brzusznego odcinka nasieniowodu do wypreparowanego kanalika nasiennego w obrębie głowy najądrza) – przeprowadzaną, gdy stwierdzi się brak żywych plemników w przynajądrzowym odcinku nasieniowodu.

Hospitalizacja po zabiegu trwa do 2 dni. Najważniejsze zalecenia dla pacjentów to:

  • do 3 tygodni – unikanie intensywnego wysiłku i ciężkiej pracy fizycznej;
  • 4 tygodni – wstrzemięźliwość seksualna;
  • co ok. 3 miesiące – badanie nasienia (seminogram), czynność należy powtarzać do momentu ustabilizowania się liczby plemników lub zajścia partnerki w ciążę.

Obecność plemników w nasieniu stwierdza się kilka miesięcy po zabiegu wazowazostomii i do 15 miesięcy po zabiegu wazoepidydymostomii.

Powikłania[edytuj | edytuj kod]

Rewazektomia – zabieg odwracający skutki, jakie pociąga za sobą wazektomia – niesie ze sobą ryzyko:

Skuteczność zabiegu[edytuj | edytuj kod]

Skuteczność zabiegu rewazektomii ocenia się na podstawie odsetka drożności nasieniowodów (obecność plemników w nasieniu) oraz odsetka obserwowanych ciąż. W kontekście obecności plemników w nasieniu zabieg przynosi pożądane efekty u około 80% pacjentów poddających się tej interwencji mikrochirurgicznej. Natomiast efektywność interwencji w kontekście późniejszych zapłodnień waha się w granicy 30-65%[4]. Wyniki te są zależne od wielu czynników, m.in. – od czasu, jaki upłynął od pierwotnego zabiegu (wazektomia – przecięcie i podwiązanie nasieniowodów), stosowanej techniki chirurgicznej, rozwoju włóknienia najądrza czy obecności przeciwciał przeciwplemnikowych. Najlepiej rokują zabiegi przeprowadzone do 3 lat od zamknięcia światła nasieniowodów. Rewazektomia przeprowadzona po upływie 5-8 lat od zabiegu wazektomii daje 88% szans na udrożnienie nasieniowodów i prawdopodobieństwo rzędu 53% na zajście w ciążę[5]. Po upływie 15 lat (i więcej) od zabiegu podwiązania nasieniowodów, rewazektomia kończy się pomyślnym przywróceniem płodności mężczyzny w 71% przypadków, a u 30% par – ciążą[5]. Według niektórych danych odsetek ciąż po wasowasostomii wykonanej po ponad 10 latach od dnia, gdy przeprowadzona została wazektomia, nie przekracza 20%[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. P. Dobroński, M. Czaplicki, Odtworzenie ciągłości nasieniowodów (vasovasostomia) z użyciem okularów operacyjnych o trzykrotnym powiększeniu., „Urologia Polska”, nr 57/3, 2004.
  2. C.M. Colpi i inni, European Associacion of Urology Guidelines on Infertility., s. 30-32.
  3. E. Sabanegh; T.C. Chai; F. Talavera; L. Klotz; J.S. Wolf; S.W. Leslie: Vasovasostomy and vasoepidydymostomy.. emedicine.medscape.com. [dostęp 2016-03-31].
  4. a b G.R. Dohle, R.F.A. Weber, Clinical aspects of azoospermia, „European Board of Urology Update Series”, nr 4 (5), 1995, s. 34-39.
  5. a b A.M. Belker i inni, Results of 1469 microsurgical vasectomy reversals by the Vasovasostomy Study Group., „Journal of Urology”, nr 145, 1991, s. 505-511.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • C.M. Colpi i inni, European Associacion of Urology Guidelines on Infertility., s. 30-32.
  • P. Dobroński, M. Czaplicki, Odtworzenie ciągłości nasieniowodów (vasovasostomia) z użyciem okularów operacyjnych o trzykrotnym powiększeniu., „Urologia Polska”, nr 57/3, 2004.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]