Rezerwat przyrody Jezioro Siedmiu Wysp
54°18′N 21°35′E/54,300000 21,583333 Jezioro Oświn | |
| rezerwat faunistyczny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1956 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
1763,05 ha |
| Ochrona | |
Położenie na mapie gminy Węgorzewo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu węgorzewskiego  | |
| 54°18′N 21°35′E/54,300000 21,583333
| |
.jpg)
Rezerwat przyrody Jezioro Siedmiu Wysp – rezerwat faunistyczny położony w gminach gminie Węgorzewo i Srokowo, w województwie warmińsko-mazurskim[1], przy granicy polsko-rosyjskiej. Znajduje się na terenie nadleśnictw Borki i Srokowo[2]. Rezerwat obejmuje jezioro Oświn (zwane także Jeziorem Siedmiu Wysp) wraz z otaczającym je terenem – torfowiskami, trzcinowiskami, rozlewiskami, bagnami, lasami i łąkami[2]. Obszar rezerwatu jest objęty ochroną czynną[3].
Rezerwat został ustanowiony w 1956 roku[4]. Początkowa powierzchnia 999,48 ha[4] została zwiększona do 1618,34 ha w roku 2004 oraz do 1763,05 ha w roku 2016[1].
Cel ochrony[edytuj | edytuj kod]
Rezerwat utworzono w celu zachowania ze względów naukowych naturalnego środowiska gnieżdżenia się ptactwa wodnego i błotnego[4].
Obecnie jako cel ochrony podaje się:
- zachowanie ekosystemu jeziora Oświn
- zachowanie ekosystemu rzeki Oświnki wraz z całą jej doliną na odcinku od wypływu rzeki z jeziora Oświn do granicy państwa
- zachowanie mozaiki ekosystemów lądowych[1].
Fauna[edytuj | edytuj kod]
Występuje tu około 110 gatunków ptaków, m.in.: perkoz dwuczuby, zausznik, bąk, gęgawa, krakwa, cyraneczka, płaskonos, kania czarna, błotniak stawowy, orlik krzykliwy, orzeł bielik, derkacz i wąsatka, gęś białoczelna, gęś zbożowa, żuraw.
W przeszłości na terenie obecnego rezerwatu obserwowano występowanie ślepowrona. Oprócz tego znajdują się tutaj miejsca odpoczynku przelatujących ptaków, przede wszystkim gęsi (ok. 4 tys.).
Występuje także wiele rzadkich gatunków bezkręgowców wodnych, m.in. Limnephilus externus.
Ostoja konika polskiego[edytuj | edytuj kod]
Grunty wsi Zielony Ostrów były użytkowane rolniczo przez PGR Pasternak do 1987 roku. Pozostawione bez ingerencji człowieka dawne tereny rolnicze zarosłyby lasem. W celu utrzymania powierzchni trawiastych w rejon dawnej wsi Zielony Ostrów w roku 1990 sprowadzone zostały pierwsze koniki polskie. W roku 1991 było tu 7 koników polskich. W roku 1994 było ich 17, żyjących w dwóch stadach. W roku 2000 było tu 35 koników, żyjących także w dwóch stadach. W roku tym tabun ogiera Namorzyńca liczący 21 sztuk koni zajmował terytorium 188 ha, a tabun ogiera Morusa liczący 14 sztuk koni zajmował teren 108 ha. Koniki polskie żyją tu w stanie dzikim. W czasie ciężkich zim dokarmiane są sianem. Sukcesja drzew i krzewów dzięki konikom polskim została spowolniona, ale nie zatrzymana całkowicie.
Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]
Stałym zagrożeniem jeziora jest jego eutrofizacja i chemizacja.
Ochrona na podstawie prawa międzynarodowego[edytuj | edytuj kod]
Rezerwat jest wpisany na listę Międzynarodowej Konwencji Ramsar (chroni obszary wodno-błotne o znaczeniu międzynarodowym)[5]. Terytorium rezerwatu wchodzi w skład dwóch obszarów sieci Natura 2000: specjalnego obszaru ochrony siedlisk „Ostoja nad Oświnem” PLH280044 i obszaru specjalnej ochrony ptaków „Jezioro Oświn i okolice” PLB280004[6], oraz w skład ostoi ptaków IBA „Ostoja Oświn” (ang. Oswin Site) o kodzie PL034[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Rezerwat przyrody Jezioro Siedmiu Wysp. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-11-26].
- ↑ a b Rezerwat przyrody Jezioro Siedmiu Wysp. [w:] Strona gminy Węgorzewo [on-line]. [dostęp 2018-11-26].
- ↑ Zarządzenie Nr 42 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Olsztynie z dnia 24 czerwca 2016 r. w sprawie ustanowienia zadań ochronnych dla rezerwatu przyrody „Jezioro Siedmiu Wysp”. [dostęp 2018-11-26].
- ↑ a b c Zarządzenie Ministra Leśnictwa z dnia 30 maja 1956 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (M.P. z 1956 r. nr 54, poz. 591)
- ↑ Lake of Seven Islands Nature Reserve. [w:] Ramsar Sites Information Service [on-line]. [dostęp 2018-11-26]. (ang.).
- ↑ Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu
- ↑ Ostoja Oświn (Oswin Site). [dostęp 2018-11-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zofia Licharewa, Kętrzyn z dziejów miasta i powiatu, Pojezierze, Olsztyn, 1962. (ślepowron)
- J. Szynkowski, Mazury. Przewodnik; Kengraf, Kętrzyn, 2003
- Jezioro Oświn i okolice, Monografia przyrodniczo-kulturowa, Marcin Gromadzki (red.), Rajmund Jan Wiśniewski (red.), Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2005, ISBN 83-60247-19-6, OCLC 749211172.