Rezerwat przyrody Olsza kosa w Stężnicy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Olsza kosa w Stężnicy
rezerwat florystyczny
Typ

florystyczny[1][2]

Podtyp

krzewów i drzew[1][2]

Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Położenie

Stężnica (gmina Baligród)

Mezoregion

Bieszczady Zachodnie

Data utworzenia

1974

Akt prawny

M.P. z 1974 r. nr 20, poz. 121

Powierzchnia

1,78 ha

Położenie na mapie gminy Baligród
Mapa konturowa gminy Baligród, po prawej znajduje się punkt z opisem „Olsza kosa w Stężnicy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Olsza kosa w Stężnicy”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Olsza kosa w Stężnicy”
Położenie na mapie powiatu leskiego
Mapa konturowa powiatu leskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Olsza kosa w Stężnicy”
Ziemia49°19′50″N 22°19′29″E/49,330556 22,324722

Olsza kosa w Stężnicyrezerwat przyrody znajdujący się na gruntach należących do wsi Stężnica, w gminie Baligród, w powiecie leskim, w województwie podkarpackim[1]. Leży w granicach Wschodniobeskidzkiego Obszaru Chronionego Krajobrazu[3], w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Baligród, ale poza jego gruntami[4].

numer według rejestru wojewódzkiego – 23
powierzchnia według aktu powołującego – 1,78 ha[1] (akt powołujący podawał 1,79 ha)
dokument powołujący – M.P. z 1974 r. nr 20, poz. 121
rodzaj rezerwatu – florystyczny[1][2]
  • typ rezerwatu – florystyczny
  • podtyp rezerwatu – krzewów i drzew
  • typ ekosystemu – łąkowy, pastwiskowy, murawowy i zaroślowy
  • podtyp ekosystemu – łąk mezofilnych[1][2]
przedmiot ochrony – stanowisko olszy zielonej zwanej olszą kosą[1].

W chwili utworzenia rezerwatu olsza zielona zajmowała 95% jego powierzchni[5], jednak w wyniku postępującej sukcesji wycofała się z terenu objętego granicami rezerwatu[4]. Obecnie przeważa tu młody drzewostan, w którym dominują: wierzba iwa, jesion i sosna[5]. Z roślin chronionych występuje tu: zimowit jesienny, kukułka szerokolistna i podkolan biały[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie z dnia 10 listopada 2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody "Olsza kosa w Stężnicy". [w:] Dz. Urz. Województwa Podkarpackiego poz. 3730 [on-line]. 2017-11-13. [dostęp 2019-05-23].
  2. a b c d Rezerwat przyrody Olsza Kosa w Stężnicy. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-09-04].
  3. Na podstawie interaktywnej mapy na stronie Geoserwisu
  4. a b c Program ochrony przyrody dla Nadleśnictwa Baligród na lata 2016-2025. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Krośnie, 2015. [dostęp 2019-05-23].
  5. a b Olsza kosa w Stężnicy. [w:] Zielone Podkarpacie [on-line]. [dostęp 2019-05-23].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]