Rezerwat przyrody Sterdyń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sterdyń
rezerwat leśny
Typ

fitocenotyczny

Podtyp

zbiorowisk nieleśnych

Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Mezoregion

Podlaski Przełom Bugu

Data utworzenia

1979

Akt prawny

M.P. z 1979 r. nr 13, poz. 77

Powierzchnia

11,91 ha

Położenie na mapie gminy Ceranów
Mapa konturowa gminy Ceranów, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Sterdyń”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sterdyń”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sterdyń”
Położenie na mapie powiatu sokołowskiego
Mapa konturowa powiatu sokołowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Sterdyń”
Ziemia52°38′15″N 22°16′36″E/52,637500 22,276667

Rezerwat przyrody Sterdyńleśny rezerwat przyrody położony w gminie Ceranów w województwie mazowieckim[1].

Został powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 19 kwietnia 1979 r. (M.P. z 1979 r. nr 13, poz. 77[2]). Według aktu powołującego zajmuje powierzchnię 11,91 ha[1].

Rezerwat leży w granicach zwartego kompleksu leśnego, na terenie leśnictwa Holendernia, w oddziałach 84h, 85b,d, 85~b,~d, 89d, 89~b, 90a, 90~b,~d[3]. Znajduje się w granicach Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego[4].

Według aktu powołującego celem ochrony jest zachowanie fragmentu wielogatunkowego lasu mieszanego z chronionymi i rzadkimi gatunkami roślin. Przedmiotem ochrony są wielogatunkowe zbiorowiska grądów (Tilio-Carpinetum).

Klasyfikacja rezerwatu[edytuj | edytuj kod]

Jest to rezerwat leśny (L) objęty ochroną częściową;

  • według głównego przedmiotu ochrony jest to rezerwat fitocenotyczny (PFi), podtypu zbiorowisk leśnych (zl),
  • według głównego typu ekosystemu należy do typu leśnego i borowego (EL) podtypu lasów nizinnych (lni)[3].

Walory przyrodnicze[edytuj | edytuj kod]

Charakterystyczną cechą rezerwatu jest aspekt wiosenny. Pojawia się przed rozwojem liści na drzewach, a tworzony jest przez kwitnącą roślinność zielną. W przypadku tego rezerwatu są to przede wszystkim: zawilce gajowe (Anemone nemorosa), przylaszczki (Hepatica nobilis) i kwitnący niewielkimi różowymi kwiatami wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum)[3].

Północno-wschodnią część rezerwatu porasta drzewostan dębowy (Quercus robur) z domieszką lipy (Tilia cordata) i grabu (Carpinus betulus). Nielicznie występują klon pospolity (Acer platanoides) i jesion wyniosły (Fraxinus excelsior). Warstwa zielna jest dość bujna, a do gatunków dominujących należą: kopytnik pospolity (Asarum europaeum), gwiazdnica wielkokwiatowa (Stellaria holostea), jaskier kosmaty (Ranunculus lanuginosus), a w niektórych płatach także gajowiec żółty (Lamiastrum galeobdolon).

Z gatunków chronionych dość licznie występuje również lilia złotogłów (Lilium martagon). Nieco rzadsze są storczyki: kruszczyk szerokolistny (Epipactis helleborine) i listera jajowata (Listera ovata). Na terenie rezerwatu rośnie także kilka rzadkich w tej części kraju gatunków roślin. Są to: związana z lasami bukowymi, chroniona częściowo marzanka wonna (Galium odoratum), jastrzębiec łąkowy (Hieracium caespitosum), jaskier kaszubski (Ranunculus cassubicus), szczyr trwały (Mercurialis perennis) i zachyłka trójkątna (Gymnocarpium dryopteris). Największą Występuje stanowisko chronionego gatunku o charakterze górskim – parzydła leśnego (Aruncus dioicus), bardzo rzadkiego na terenie Polski niżowej[3].

Położenie dużego kompleksu leśnego, jakim jest „Uroczysko Sterdyń”, w pobliżu doliny Bugu, sprzyja występowaniu wielu rzadkich gatunków zwierząt, m.in.: bociana czarnego, rycyka, bekasa kszyka. Licznie występują sarny, dziki i jelenie. Tutejsza fauna ma jednak głównie charakter przejściowy, ze względu na niewielką powierzchnię rezerwatu.

Działania gospodarcze koncentrują się wokół prowadzenia cięć sanitarnych, działań ochronnych oraz stałej konserwacji infrastruktury (znaki rezerwatowe, rogatki, tablice informacyjne).

Rezerwat leży na trasie ścieżki przyrodniczej „Uroczysko Sterdyń”[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rezerwat przyrody Sterdyń. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-10].
  2. M.P. z 1979 r. nr 13, poz. 77
  3. a b c d Plan Urządzenia Lasu dla Nadleśnictwa Sokołów na lata 2016-2025 wg stanu lasu w dniu 1 stycznia 2016. Program Ochrony Przyrody. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Warszawie. [dostęp 2019-05-14].
  4. "Sterdyń". [w:] Nadbużański Park Krajobrazowy [on-line]. Mazowiecki Zespół Parków Krajobrazowych. [dostęp 2018-06-10].
  5. Uroczysko Sterdyń. [w:] czaswlas.pl [on-line]. Lasy Państwowe. [dostęp 2018-06-10].