Rezerwat przyrody Zabór

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rezerwat przyrody Zabór
Ilustracja
rezerwat leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Mezoregion

Pradolina Wrocławska

Data utworzenia

1959

Akt prawny

M.P. z 1959 r. nr 72, poz. 387

Powierzchnia

35,23 ha

Położenie na mapie gminy Miękinia
Mapa konturowa gminy Miękinia, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zabór”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zabór”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Zabór”
Położenie na mapie powiatu średzkiego
Mapa konturowa powiatu średzkiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Zabór”
Ziemia51°12′20″N 16°42′48″E/51,205556 16,713333

Rezerwat przyrody Zabórleśny[1] rezerwat przyrody, chroniący silnie podmokły las łęgowy. Zlokalizowany jest na Nizinie Śląskiej, w gminie Miękinia, pomiędzy Miękinią a Zaborem Wielkim, na wysokości około 110 m n.p.m. Rezerwat znajduje się w obrębie obszarów Natura 2000 PLB020008 i PLH020018 Łęgi Odrzańskie[2].

Pierwotnie utworzony przez okręgowe władze niemieckie w czasie II wojny światowej, w 1941, w celu ochrony unikatowych, podmokłych lasów z dużym udziałem olszy czarnej[3]. Ówczesny rezerwat był nieco większy i liczył 36,72 ha. Po wojnie założono rezerwat ponownie dopiero w 1959 na powierzchni 33,91 ha. W roku 2011 powiększono obszar rezerwatu do 35,23 ha[4]. Zajmuje płaski, bagnisty teren, wzdłuż dopływów Czarnej Strugi. Dominuje tu las łęgowy o bogatym (139 gatunków) składzie gatunkowym z naturalnymi zespołami roślinności na piętrach dolnych[5]. Planowane jest rozszerzenie terenów chronionych do około 200 ha[3].

W rezerwacie rosną m.in.: olsza czarna, dąb szypułkowy, brzoza omszona i wierzba krucha, okrężnica bagienna, kosaciec żółty oraz chroniony wilczomlecz błotny[6]. Ze zwierząt spotykamy, takie jak: zaskroniec, jaszczurka żyworodna, padalec, bóbr europejski, zając szarak, sarna, jeleń, dzik, gacek brunatny, dzięcioł krętogłów, pełzacz ogrodowy, bocian czarny i żuraw[5] (te dwa ostatnie w pobliżu[3]). Swoje jedyne stanowisko na terenie zachodniej części kraju posiada tutaj żaba dalmatyńska, jednak prawdopodobnie jest ono zanikłe wskutek powodzi z 1997 r.[7]

Dostęp[edytuj | edytuj kod]

Dostęp czerwonym szlakiem pieszym z Miękini (stacja kolejowa) lub Brzegu Dolnego. Istnieje też szlak rowerowy z Miękini.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rezerwat przyrody Zabór. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-06].
  2. Geoserwis GDOŚ. [dostęp 2014-01-19].
  3. a b c Ochrona przyrody i turystyka. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych we Wrocławiu. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-27)].
  4. Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska we Wrocławiu nr 13 z dnia 28 stycznia 2011 r. w sprawie rezerwatu przyrody "Zabór" (Dz. Urz. Woj. Doln. z dnia 7 lutego 2011 Nr 28, poz. 357).. [dostęp 2018-06-06].
  5. a b Zabór Wielki. [w:] Strona gminy Miękinia [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-24)].
  6. Zabór [online], przyrodniczo.pl [dostęp 2018-05-07] (pol.).
  7. Liberacka i inni, Rezerwaty przyrody województwa dolnośląskiego, Wrocław: Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2017, ISBN 978-83-64233-26-5, OCLC 995458161.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Okolice Wrocławia – część północna, mapa 1:100.000, Studio Wydawnicze Plan, Wrocław 2008, ISBN 978-83-61092-88-9.