Ricardo Faty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ricardo Faty
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1986
Villeneuve-Saint-Georges

Wzrost

192 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

MKE Ankaragücü

Numer w klubie

14

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2005–2006 RC Strasbourg 7 (0)
2006–2007 AS Roma 11 (0)
2007 Bayer 04 Leverkusen (wyp.) 2 (0)
2008–2009 FC Nantes (wyp.) 41 (3)
2009–2010 AS Roma 8 (0)
2010−2012 Aris FC 47 (3)
2012–2014 AC Ajaccio 47 (4)
2014–2015 Standard Liège 31 (4)
2015–2018 Bursaspor 34 (2)
2018– MKE Ankaragücü 1 (0)
W sumie: 229 (16)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006–2008  Francja U-21 5 (1)
2012  Senegal 5 (0)
W sumie: 10 (1)
  1. Aktualne na: 20 sierpnia 2018. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ricardo Faty (ur. 4 sierpnia 1986 w Villeneuve-Saint-Georges) – francuski piłkarz pochodzenia senegalskiego grający na pozycji defensywnego pomocnika.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Rodzina Ricardo pochodzi z Senegalu, ale on sam urodził się już we Francji na przedmieściach Paryża, w Villeneuve-Saint-Georges. Swoje pierwsze piłkarskie kroki stawiał w szkółce INF Clairefontaine, natomiast w 2002 Faty trafił do RC Strasbourg, gdzie grał najpierw w juniorach, a w sezonie 2004/2005 występował w drużynie Strasbourga w Amatorskich Mistrzostwach Francji (Championnat de France Amateurs). Zagrał w nich w 27 meczach i zdobył 1 bramkę. Sezon 2005/2006 młody Ricardo także zaczynał w mistrzostwach amatorów, w których rozegrał 14 meczów, ale w tamtym sezonie był już powoływany do pierwszej drużyny Strasbourga, a z czasem włączony do niej na stałe. 29 października 2005 zadebiutował w barwach tego klubu w Ligue 1 w przegranym 0:1 domowym meczu z AS Saint-Étienne. W całym sezonie rozegrał 12 meczów dla Strasbourga w tym 7 w lidze i 5 w Pucharze Francji i Pucharze Ligi Francuskiej. RC Strasbourg zajął jednak przedostatnie, 19. miejsce w lidze i spadł do Ligue 2. Fakt ten, a także inny, że z włoskiej Romy do Interu Mediolan odszedł latem 2006 defensywny pomocnik, rodak Faty’ego Olivier Dacourt spowodowały, że Roma wykupiła ze Strasbourga młodego Ricardo za 350 tysięcy euro, a ten podpisał z Romą 5-letni kontrakt. W Romie w sezonie 2006/2007 Faty zadebiutował 17 września w drugiej kolejce ligowej Serie A w wygranym 3:1 wyjazdowym meczu ze Sieną. U trenera Luciano Spalletti zagrał łącznie 11 meczów w Serie A zdobywając wicemistrzostwo Włoch, a także trzy w rozgrywkach Ligi Mistrzów.

Latem 2007 Faty został wypożyczony do niemieckiego Bayeru 04 Leverkusen, który musiał jeszcze dopłacić 600 tysięcy euro, natomiast zimą 2008 roku na tej samej zasadzie trafił do FC Nantes.

13 czerwca 2012 roku podpisał 2–letni kontrakt z pierwszoligowym AC Ajaccio. W 2014 roku przeszedł do klubu Standard Liège, a w 2015 do Bursasporu. W 2018 został zawodnikiem MKE Ankaragücü.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki Rozgrywki Europy Mecze Bramki
2005/06 RC Strasbourg Francja  Ligue 1 7 0 Liga Europy UEFA 5 0
2006/07 AS Roma Włochy  Serie A 11 0 Liga Mistrzów UEFA 3 0
2007/08 Bayer 04 Leverkusen (wyp.) Niemcy  Bundesliga 2 0 Liga Europy UEFA 1 0
2007/08 FC Nantes (wyp.) Francja  Ligue 2 15 3
2008/09 FC Nantes (wyp.) Francja  Ligue 1 26 0
2009/10 AS Roma Włochy  Serie A 8 0 Liga Europy UEFA 1 0
2010/11 Aris FC Grecja  Alpha Ethniki 21 1 Liga Europy UEFA 8 1
2011/12 Aris FC Grecja  Alpha Ethniki 26 2
2012/13 AC Ajaccio Francja  Ligue 1 25 2
2013/14 AC Ajaccio Francja  Ligue 1 20 2
2014/15 AC Ajaccio Francja  Ligue 2 2 0
2014/15 Standard Liège Belgia  Eerste klasse 26 3 Liga Mistrzów/Liga Europy 5 0
2015/16 Standard Liège Belgia  Eerste klasse 5 1 Liga Europy 3 0
2015/16 Bursaspor Turcja  Süper Lig 24 2
2016/17 Bursaspor Turcja  Süper Lig 24 0
2017/18 Bursaspor Turcja  Süper Lig 6 0

Stan na: koniec sezonu 2017/2018

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Faty był młodzieżowym reprezentantem Francji w kategorii U-21. W 2012 Faty zadebiutował w reprezentacji Senegalu.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Starszy o 2 lata brat Ricardo, Jacques także jest piłkarzem i reprezentantem Senegalu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]