Richard Faltin

Richard Faltin

Richard Wilhelm Gottlieb Faltin

Richard Faltin, 1916 r.
Data i miejsce urodzenia	28 października 1867 Wyborg
Data i miejsce śmierci	23 sierpnia 1952 Helsinki
Zawód, zajęcie	chirurg

Richard Wilhelm Gottlieb Faltin (ur. 28 października 1867 w Wyborgu, zm. 23 sierpnia 1952 w Helsinkach) – fiński chirurg, profesor medycyny.

Życie zawodowe

Po ukończeniu studiów medycznych, w roku 1896 Richard Faltin podjął pracę w szpitalu w Helsinkach. W roku 1902 uzyskał tytuł Privatdozenta, a w roku 1917 – profesora medycyny. Począwszy od roku 1897, Faltin był organizatorem misji zagranicznych Fińskiego Czerwonego Krzyża. Z tego powodu wziął udział w siedmiu wojnach jako chirurg polowy, udzielając wsparcia szczególnie stronom słabszym. Po bitwie pod Mukdenem leczył swojego byłego kolegę szkolnego, a przyszłego marszałka, Carla Gustafa Mannerheima. We wczesnych latach 30. XX wieku odpowiadał za powstanie helsińskiego szpitala Czerwonego Krzyża. Jeszcze w latach 1935–1936 przewodził misji medycznej w walczącej z Włochami Etiopii.

Alegoria stosunków fińsko-rosyjskich w okresie rusyfikacji na przełomie XIX i XX wieku, obraz Atak Edvarda Isto, 1899)

Swoją najbardziej znaną operację Richard Faltin przeprowadził 16 czerwca 1904 roku w Helsinkach, próbując ocalić śmiertelnie rannego w brzuch carskiego gubernatora Finlandii Nikołaja Bobrikowa. Bobrikow został postrzelony przez zamachowca; pocisk rozszarpał jelito cienkie i naruszył istotne naczynie krwionośne u podstawy krezki. Chirurg usunął 75 cm jelita, wykonując zespolenie, oraz zszył wspomniane naczynie, ponieważ jednak całkowite opanowanie krwotoku z korzenia krezki okazało się niemożliwe, postanowił pozostawić częściowo otwartą jamę brzuszną, aby móc kontrolować dalsze krwawienie przy użyciu tamponu. Była to druga operacja tego typu w historii; obecnie podobne postępowanie terapeutyczne jest powszechne w tego rodzaju przypadkach. Bobrikow był powszechnie znienawidzony przez fińskie społeczeństwo. Zachowała się relacja, według której profesor, zdając sobie sprawę z beznadziejnego stanu operowanego, pozwolił asystującej mu pielęgniarce podejść do okna, aby powiadomiła zgromadzony przed szpitalem tłum, że „sprawy zmierzają we właściwym kierunku”. Bobrikow pomimo operacji wpadł w nieodwracalny wstrząs i zmarł 17 czerwca nad ranem.

W roku 1913 Richard Faltin przeprowadził pierwszą transfuzję krwi w Finlandii. W roku 1925 założył Fińskie Towarzystwo Chirurgii. W latach międzywojennych, z powodu braku lekarzy specjalizujących się w tej dziedzinie, podejmował się operacji neurochirurgicznych. W roku 1935 opublikował kluczową dla dziedziny pracę o korekcji chirurgicznej dwustronnego rozszczepu wargi i podniebienia. Podczas II wojny światowej, pomimo zbliżania się do osiemdziesiątego roku życia, pełnił funkcję naczelnego chirurga fińskich sił zbrojnych, aktywnie zajmując się operowaniem rannych żołnierzy. Był wiodącym światowym specjalistą w dziedzinie chirurgii rekonstrukcyjnej i terapii wad wrodzonych twarzoczaszki. Po śmierci profesora jeden z nekrologów opisał go jako „najstarszego żołnierza armii fińskiej”. Odegrał on ogromną rolę w rozwoju fińskiej chirurgii.

Życie prywatne

Richard Faltin był synem Friedricha Richarda Faltina, kompozytora i organisty, urodzonego w Gdańsku. Miał pięcioro rodzeństwa. Nigdy się nie ożenił i pozostał bezdzietny. Przyjaźnił się z marszałkiem Mannerheimem oraz z kompozytorem Jeanem Sibeliusem. Sam także był amatorem muzyki. Był w posiadaniu XVII-wiecznych skrzypiec wykonanych przez włoskiego lutnika Girolama II Amatiego, ówcześnie uważanych za dzieło Stradivariusa. Był całkowitym abstynentem, uznawano go za pryncypialnego moralistę. Przejawiał pewne cechy syllogomanii.

Upamiętnienie

Imię Richarda Faltina nosi doroczny wykład organizowany przez Fińskie Towarzystwo Chirurgii. Poświęcono mu także audytorium w szpitalu uniwersyteckim w Helsinkach.