Riddim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Riddim (w jamajskiej odmianie ang. rytm) – schemat rytmiczny składający się z linii basu lub łączący ją z rytmem perkusji. Czasami z rytmem połączona jest krótka linia melodyczna, ale podstawę nadal stanowi bas.

Wykorzystywany w muzyce reggae i dancehall. W innych muzycznych kontekstach znany również jako groove lub beat. Dla muzyki reggae charakterystyczne jest wykorzystywanie jednego riddimu w wielu, nawet kilkudziesięciu piosenkach.

Riddimy w reggae[edytuj | edytuj kod]

  • Stalag riddim (lub Stalag version) – występuje w reggae, został stworzony w latach 70. Jego elementy można usłyszeć w hip-hopowej piosence 'Don't Believe the Hype' zespołu Public Enemy. Od niedawna, riddim ten można spotkać w wersji dancehallowej[1].
  • Sleng Teng riddim – stworzony w roku 1985 przez King Jammy'ego. Riddim ten przechodził wiele ewolucji, w ostatnich czasach sięgnęły po niego także takie artystki, jak Robyn i M.I.A.
  • Doctor Bird riddim – wykorzystywany najczęściej w utworach miłosnych riddim reggae, nagrywał do niego m.in. Collie Buddz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Story of Jamaican Dub Reggae and Its Legacy
  2. Goodman, Steve (2009). Sonic Warfare: Sound, Affect, and the Ecology of Fear, p.161. ISBN 0-262-01347-9.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]