Rihards Kozlovskis
_(cropped).jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 maja 1969 |
|---|---|
| Minister spraw wewnętrznych Łotwy | |
| Okres |
od 15 września 2023 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Minister spraw wewnętrznych Łotwy | |
| Okres |
od 25 października 2011 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik |
Aigars Štokenbergs (p.o.) |
| Następca | |
Rihards Kozlovskis (ur. 26 maja 1969 w Rydze) – łotewski funkcjonariusz policji i służb specjalnych, prawnik oraz polityk, w latach 2011–2019 i od 2023 minister spraw wewnętrznych.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1987–1993 studiował w Łotewskiej Akademii Wychowania Fizycznego, którą ukończył ze specjalnością nauczyciela wychowania fizycznego. W 2003 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łotwy w Rydze. Odbył krajowe i zagraniczne kursy w dziedzinie bezpieczeństwa i zarządzania.
Od stycznia do maja 1991 służył w randze młodszego inspektora w 1 Batalionie Policji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Od 1991 do 1993 był inspektorem w służbie ochrony rządu, a od 1994 do 1996 starszym inspektorem w departamencie ochrony suwerenności ekonomicznej. W latach 1996–2005 pełnił funkcję zastępcy szefa policji bezpieczeństwa (Drošības policija) w stopniu podpułkownika. Od 2005 pracował w Ministerstwie Obrony jako doradca ministra oraz szef zespołu do spraw bezpieczeństwa szczytu NATO w Rydze z 2006. Od 2007 pracował jako prawnik w firmie BBF Consulting.
W październiku 2011 objął stanowisko ministra spraw wewnętrznych w rządzie Valdisa Dombrovskisa z rekomendacji Partia Reform Zatlersa. Zachował stanowisko w pierwszym gabinecie Laimdoty Straujumy, który rozpoczął urzędowanie w styczniu 2014. W wyborach w 2014 uzyskał mandat posła na Sejm XII kadencji z listy Jedności[1], pozostał następnie ministrem spraw wewnętrznych w powołanym w listopadzie 2014 drugim rządzie dotychczasowej premier[2]. Stanowisko zachował również w utworzonym w lutym 2016 rządzie Mārisa Kučinskisa[3], kończąc urzędowanie w styczniu 2019. W tym samym roku objął ponownie mandat deputowanego[4], utrzymał go na kolejną kadencję w 2022[5].
We wrześniu 2023 powrócił na urząd ministra spraw wewnętrznych, wchodząc w skład nowo powołanego gabinetu Eviki Siliņi[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 12. Saeima apstiprināta. nra.lv, 4 listopada 2014. [dostęp 2017-09-16]. (łot.).
- ↑ Jānis Kincis: Apstiprina jauno valdību Laimdotas Straujumas vadībā. diena.lv, 5 listopada 2014. [dostęp 2017-09-16]. (łot.).
- ↑ FOTO: Saeima dod zaļo gaismu Māra Kučinska valdībai. diena.lv, 11 lutego 2016. [dostęp 2017-09-16]. (łot.).
- ↑ 13.Saeima: Rihards Kozlovskis. saeima.lv. [dostęp 2019-02-08]. (łot.).
- ↑ Raivis Spalvēns: 14. Saeimā ievēlēti septiņi politiskie spēki; 'Attīstībai/Par!' nepārvar 5% barjeru. delfi.lv, 2 października 2022. [dostęp 2022-10-02]. (łot.).
- ↑ New Latvian cabinet has its first meeting. lsm.lv, 15 września 2023. [dostęp 2023-09-15]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rihards Kozlovskis. mk.gov.lv. [dostęp 2017-09-16]. (łot.).
- Rihards Kozlovskis. mk.gov.lv. [dostęp 2017-09-16]. (ang.).
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpg)