Roślina okrywowa
Roślina okrywowa, roślina zadarniająca – gatunek lub odmiana niskiej rośliny ozdobnej silnie zagęszczającej się, tworzącej zwarte i trwałe (wieloletnie) runo. Rośliny okrywowe mają zdolność do szybkiego rozprzestrzeniania się za sprawą kłączy, rozłogów lub rozmnóżek, pędy ich często ścielą się i łatwo zakorzeniają. Mają istotne znaczenie w zagospodarowywaniu terenów zielonych i w ogrodach[1].
Rośliny okrywowe spełniają podobne funkcje, jak trawnik: chronią glebę przed erozją, przegrzaniem i utratą wilgoci, ograniczają rozwój chwastów, wypełniają puste miejsca pod krzewami i drzewami i stanowią obramowanie dla rabat. Dodatkowo w odróżnieniu od trawnika: ich stosowanie ogranicza liczbę zabiegów pielęgnacyjnych (nie wymagają regularnego koszenia), zużycie środków ochrony roślin i nawozów, rosną pod okapem roślin drzewiastych, gdzie trawy słabo się rozwijają. Różnorodność roślin okrywowych pozwala w zależności od ich barwy, kształtów i faktury komponować założenie ogrodowe. Często mają większe wartości dekoracyjne, niż trawnik, gdyż większość roślin okrywowych efektownie kwitnie lub ma trwale kolorowe liście, tworząc na ziemi barwne kobierce[2].
Ich zalety pozwalające na skuteczne okrywanie dużych powierzchni jest równocześnie wadą – wiele tych gatunków jest inwazyjna i wymaga ograniczania rozprzestrzeniania[2].
Wiele ich gatunków doskonale nadaje się także do ogrodów skalnych. Wśród roślin okrywowych znajdują się zarówno byliny, jak i krzewinki i małe krzewy.
Wykaz roślin okrywowych[edytuj | edytuj kod]
- Byliny:
- acena drobnolistna (Acaena microphyla)
- bergenie (Bergenia spp.)
- bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea)
- bodziszek czerwony (Geranium sanguineum)
- bodziszek korzeniasty (Geranium macrorrhizum)
- czyściec wełnisty (Stachys byzantina)
- dąbrówka rozłogowa (Ajuga reptans)
- dębik ośmiopłatkowy (Dryas octopetala)
- dzwonek karpacki (Campanula carpatica)
- dzwonek Poszarskiego (Campanula poscharskyana)
- funkie (Hosta spp.)
- gajowce (Galeobdolon spp.)
- golteria pełzająca (Gaultheria procumbens)
- gęsiówka kaukaska (Arabis caucasica)
- jasnota plamista (Lamium maculatum)
- karmnik ościsty (Sagina subulata)
- kocimiętki (Nepeta spp.)
- konwalia majowa (Convallaria majalis)
- kopytnik pospolity (Asarum europaeum)
- kostrzewa Gautiera (Festuca gautieri)
- kostrzewa popielata (Festuca glauca)
- kuklik szkarłatny (Geum coccineum)
- kuklik ogrodowy (Geum ×hybridum hort.)
- łyszczec rozesłany (Gysophila repens)
- łyszczec wiechowaty (Gysophila paniculata)
- macierzanka piaskowa (Thymus serpyllum)
- przytulia wonna (Galium odoratum)
- floks szydlasty (Phlox subulata)
- posłonki (Helianthemum spp.)
- poziomkówka indyjska (Duchesnea indica)
- pragnia syberyjska (Waldsteinia ternata)
- przywrotnik ostroklapowy (Alchemilla mollis)
- rogownica Biebersteina (Cerastium biebersteini)
- rogownica kutnerowata (Cerastium tomentosum )
- rozchodniki (Sedum spp.)
- runianka japońska (Pachysandra terminalis)
- skalnice (Saxifraga spp.)
- tojeść rozesłana (Lysimachia numulaia)
- ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempirvirens)
- ukwap dwupienny (Antennaria dioica)
- ułudka wiosenna (Omphaloides verna)
- żagwin ogrodowy (Aubrieta cultorum)
- żurawka drobnokwiatowa (Heuchera micrantha)
- krzewy i krzewinki
- barwinek pospolity (Vinca minor)
- berberys Thunberga (Berberis thunbergii)
- bluszcz pospolity (Hedera helix)
- dereń kanadyjski (Cornus canadensis)
- hortensja pnąca (Hydrangea petiolaris)
- irga Dammera (Cotoneaster dammeri)
- irga pozioma (Cotoneaster horizontalis)
- jałowiec chiński (Juniperus chinensis)
- jałowiec łuskowaty (Juniperus squamata)
- jałowiec płożący (Juniperus horizontalis)
- jałowiec pospolity (Juniperus communis) – kultywary płożące się
- jałowiec rozesłany (Juniperus procumbens)
- jałowiec sabiński (Juniperus sabina)
- przywarka japońska (Schizophragma hydrangeoides)
- kosodrzewina, sosna górska (Pinus mugo)
- trzmielina Fortune'a (Euonymus fortunei)
- wrzos pospolity (Calluna vulgaris)
- wrzośce (Erica spp.)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Beata Grabowska, Tomasz Kubala: Byliny okrywowe i runa leśnego. Kraków: Officina botanica, 2006, s. 1. ISBN 83-922115-7-X.
- ↑ a b Barbara W. Ellis: Rośliny okrywowe. Warszawa: Klub dla Ciebie, 2008, s. 8-13. ISBN 978-83-7404-983-2.