Robert Gawliński
 Robert Gawliński (2016) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Instrumenty |
gitara |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od 1979 |
| Zespoły | |
| Wilki Madame, Made in Poland, Opera | |
| Strona internetowa | |
Robert Gawliński (ur. 31 sierpnia 1963 w Warszawie[2]) – polski muzyk rockowy i wokalista, współtwórca zespołu Madame, autor tekstów i lider zespołu Wilki, późniejszy artysta kariery solowej. Członek Akademii Fonograficznej ZPAV[3].
Życiorys
Wczesne lata
Był wychowywany przez matkę. Ojciec opuścił rodzinę, gdy Gawliński miał 7 lat. W wieku 19 lat nastolatek skończył edukację z wykształceniem średnim, nie zdawał jednak matury.
Kariera
Tuż po skończeniu nauki w szkole średniej dołączył jako wokalista i gitarzysta do punk rockowego zespołu Gniew, który istniał w latach 1979–1982. Potem należał do Nieustraszonych Łowców Wampirów. W Sylwestra 1982 roku założył zespół Madame. W składzie z Robertem Sadowskim wystąpił na Festiwalu w Jarocinie w 1984 roku. Pomagał w tym czasie Igorowi Czerniawskiemu, z zespołu Aya RL, przy tworzeniu utworu „Wariant C”. Madame przestało istnieć wiosną 1986 roku, tuż po zarejestrowaniu w warszawskiej Rivierze-Remont materiału na koncertową płytę, która ostatecznie ujrzała światło dzienne dopiero w 1999.
Po rozpadzie Madame Gawliński udzielał się w zespołach Made in Poland, który nie nagrał żadnej płyty, oraz Złotousty i Anioły, który założył z Markiem Jackowskim, u którego pomieszkiwał z przyszłą żoną, Moniką. Zespół rozpadł się, kiedy Olga Jackowska postanowiła reaktywować Maanam.
W 1986 roku powstał zespół Opera, który tworzyli dawni muzycy Republiki. Zespół rozpadł się, gdy Grzegorz Ciechowski reaktywował Republikę. Materiał koncertowy grupy zarejestrowany ukazał się dopiero w pierwszych latach następnej dekady. Po rozwiązaniu Opery Gawliński nawiązał współpracę ze Zbigniewem Hołdysem, u którego zamieszkał wraz z przyszłą żoną. Wtedy powstał zespół The Didet Bidet. Grupa wykonywała muzykę, którą Robert określał jako „psychodeliczny punk-rock”.
Na początku lat 90. XX wieku wraz z formacją Wilki zdobył popularność. Od maja 1992 do października 1993 zespół sprzedał 220 tysięcy płyt i kaset debiutanckiego albumu studyjnego pt. Wilki. W kwietniu 1993 roku zespół wszedł do studia, aby zarejestrować swój drugi album, zatytułowany Przedmieścia. Premiera płyty odbyła się 8 października w Hotelu Victoria. 3 października 1994 roku pojawiła się trzecia płyta zespołu pt. Acousticus Rockus. Jest to zarejestrowany 8 września 1994 roku, w klubie Akwarium, koncert akustyczny zespołu. Po tej płycie zespół podjął decyzję o zawieszeniu działalności. Zespół zreaktywowano w 2001 roku. Płyty 4 i Watra rozeszły się w łącznym nakładzie ok. 200 tys. egz. Ostatni album, Obrazki, z 2006 roku uzyskał status złotej płyty (15 000 sprzedanych egzemplarzy) w dniu premiery.
Gawliński nagrał też cztery solowe płyty: Solo, Kwiaty jak relikwie, X i Gra. W 1999, w filmie Wojaczek, zagrał Edwarda Stachurę. Napisał też muzykę i zagrał w dramacie Hamlet Williama Szekspira, wystawianym na deskach teatru Ochota.
20 kwietnia 2010 miała miejsce premiera piątej płyty solowej Gawlińskiego pt. Kalejdoskop. Dwa utwory z albumu zostały przedtem zaprezentowane w całości – „Grey” (akustycznie w radiu) i „Grzesznicy” (pierwszy singiel). Dwa kolejne – „Tuareg” i „Miriam” – przedstawione zostały fragmentami na antenie radia w styczniu 2010.
W 2012 roku Gawliński napisał dwie piosenki dla Anny Wyszkoni – „W całość ułożysz mnie” i „Dźwięki nocy”, które znalazły się na solowym albumie piosenkarki Życie jest w porządku[4].
Życie prywatne
W 1983 roku na koncercie zespołu Madame poznał swoją przyszłą żonę, Monikę (ur. 30 listopada 1966), obecną menedżerkę zespołów Wilki i Żywioły[5]. 24 września 1987 roku para wzięła ślub. Trzy dni wcześniej muzyk dowiedział się, że ma guza przysadki mózgowej. Po udanej operacji i wyjściu ze szpitala postanowił dalej tworzyć muzykę. 2 grudnia 1992 roku doczekał się z żoną narodzin synów-bliźniaków, Emanuela i Beniamina.
Dyskografia
Albumy solowe
| Rok wydania | Tytuł | Status |
|---|---|---|
| 1995 | Solo | złota płyta (ZPAV)[6] |
| 1997 | Kwiaty jak relikwie | bez statusu |
| 1998 | X | bez statusu |
| 1999 | Gra | bez statusu |
| 2010 | Kalejdoskop | bez statusu |
Albumy gościnnie
| Rok wydania | Główny autor/wykonawca | Tytuł | Status |
|---|---|---|---|
| 1997 | Różni artyści | Być wolnym | bez statusu |
| 2001 | Grzegorz Ciechowski | Wiedźmin | złota płyta (ZPAV)[6] |
Single
| Rok | Tytuł | Pozycja na liście | ||
|---|---|---|---|---|
| LP3[7] | SLiP[8] | WiR[9] | ||
| 1995 | O sobie samym | 2 | 5 | — |
| Trzy noce z deszczem | 2 | 4 | — | |
| Ogień i wiatr | 21 | 29 | — | |
| 1996 | Jasne ulice | 4 | 1 | — |
| Dokąd zmierzamy | 34 | 21 | — | |
| 1997 | Sid i Nancy | 14 | 8 | 1 |
| Nie stało się nic | 6 | 12 | — | |
| 1998 | Tacy jak ja | 42 | — | — |
| Wojna i miłość | — | — | — | |
| Kwiaty jak relikwie | — | — | — | |
| Długi spacer | 37 | 38 | — | |
| Miasto we śnie | 21 | 38 | — | |
| Czy czujesz czasem co czuję ja | 43 | 69 | — | |
| 1999 | Cherman | 8 | 19 | — |
| Mamy tylko chwilę | 12 | 22 | — | |
| Pozytywka | 37 | 22 | — | |
| 2000 | Wszystko co mam | 34 | 29 | — |
| Beze mnie o mnie | 26 | 31 | — | |
| 2001 | O miłości | — | — | 8 |
| Nie pokonasz miłości | 7 | 40 | 4 | |
| 2010 | Grzesznicy | 24 | 14 | 3 |
| Kalejdoskop bardo | 46 | — | 6 | |
| Anioł Miriam | — | — | — | |
| 2011 | Gdyby nie szerszenie | 44 | — | — |
Przypisy
- ↑ a b Robert Gawliński - Biografia. muzyka.wp.pl. [dostęp 2016-08-28]. (pol.).
- ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Warszawa: Świat Książki, 1997, str. 170. ISBN 83-7129-570-7
- ↑ ZPAV: Akademia Fonograficzna (Sekcja Muzyki Rozrywkowej). www.zpav.pl. [dostęp 2010-10-03]. (pol.).
- ↑ ANIA WYSZKONI // oficjalna strona internetowa
- ↑ Monika Gawlińska. Monika Gawlińska & Justyna Wilk (gawlinska.republika.pl). [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-22)].
- ↑ a b Bestseller charts and awards :: Polish Society of the Phonographic Industry
- ↑ Archiwum Listy Przebojów Programu Trzeciego [online], lp3.pl [dostęp 2017-11-26] (pol.).
- ↑ Archiwum Szczecińskiej Listy Przebojów
- ↑ Wietrzne Radio. Notowania: 173, 390, 421, 855, 868.