Robert Seguso
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1 maja 1963 | |||||||||
| Wzrost |
191 cm | |||||||||
| Gra |
praworęczna | |||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
0 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
22 (9 marca 1987) | |||||||||
| Australian Open |
4R (1987) | |||||||||
| Roland Garros |
3R (1986) | |||||||||
| Wimbledon |
4R (1985) | |||||||||
| US Open |
2R (1983, 1986, 1988) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje |
29 | |||||||||
| Najwyżej w rankingu |
1 (9 września 1985) | |||||||||
| Australian Open |
SF (1987) | |||||||||
| Roland Garros |
W (1987) | |||||||||
| Wimbledon |
W (1987, 1988) | |||||||||
| US Open |
W (1985) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Robert Arthur Seguso (ur. 1 maja 1963 w Minneapolis[1]) – amerykański tenisista, złoty medalista olimpijski z Seulu (1988), czterokrotny zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w deblu, lider rankingu deblowego ATP World Tour, reprezentant w Pucharze Davisa. Największe sukcesy osiągał wspólnie z Kenem Flachem.
Jego żoną jest Carling Bassett[1].
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Seguso triumfował w 29 zawodach deblowych: 28 razy w parze z Kenem Flachem oraz raz z Andersem Järrydem. Para Flach–Seguso wygrywała m.in. w wielkoszlemowych Wimbledonie (1987 i 1988) i US Open (1985). Na kortach w Nowym Jorku Amerykanie osiągnęli także finały w latach 1987 i 1989. W 1988 roku podczas igrzysk olimpijskich w Seulu debel zdobył złoty medal w rywalizacji gry podwójnej.
Razem z Järrydem tenisista wygrał French Open w 1987 roku.
W latach 1985–1991 reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa – w 12 meczach deblowych odniósł 10 zwycięstw.
Przez 62 tygodnie był liderem rankingu ATP deblistów (po raz pierwszy 9 września 1985, po raz ostatni 2 maja 1988). W rankingu singlowym najwyżej notowany na 22. pozycji (9 marca 1987).
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (29–20)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 13 listopada 1983 | Tajpej | Dywanowa (hala) |  Ken Flach
|
 Wally Masur Kim Warwick
|
6:7, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 27 maja 1984 | Rzym | Ceglana | Ken Flach
|
John Alexander Mike Leach
|
3:6, 6:3, 6:4 |
| Finalista | 2. | 15 lipca 1984 | Newport | Trawiasta | Ken Flach
|
David Graham Laurie Warder
|
4:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 2. | 22 lipca 1984 | Boston | Ceglana | Ken Flach
|
Gary Donnelly Ernie Fernández
|
6:4, 6:4 |
| Zwycięzca | 3. | 12 sierpnia 1984 | Indianapolis | Ceglana | Ken Flach
|
 Heinz Günthardt Balázs Taróczy
|
7:6, 7:5 |
| Zwycięzca | 4. | 16 września 1984 | Los Angeles | Twarda | Ken Flach
|
 Wojciech Fibak Sandy Mayer
|
4:6, 6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 5. | 28 października 1984 | Hongkong | Twarda | Ken Flach
|
Mark Edmondson Paul McNamee
|
6:7, 6:3, 7:5 |
| Zwycięzca | 6. | 5 listopada 1984 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Ken Flach
|
Drew Gitlin Henry Pfister
|
6:1, 6:7, 6:2 |
| Zwycięzca | 7. | 6 stycznia 1985 | Londyn Masters WCT | Dywanowa (hala) | Ken Flach
|
Heinz Günthardt Balázs Taróczy
|
6:3, 3:6, 6:3, 6:0 |
| Finalista | 3. | 24 lutego 1985 | La Quinta | Twarda | Ken Flach
|
Heinz Günthardt Balázs Taróczy
|
6:3, 6:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 8. | 31 marca 1985 | Fort Myers | Twarda | Ken Flach
|
Sammy Giammalva Jr. David Pate
|
3:6, 6:3, 6:3 |
| Finalista | 4. | 7 kwietnia 1985 | Chicago | Dywanowa (hala) | Ken Flach
|
Johan Kriek Yannick Noah
|
6:3, 6:4, 5:7, 1:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 9. | 12 maja 1985 | Forest Hills | Ceglana | Ken Flach
|
 Givaldo Barbosa Ivan Kley
|
7:5, 6:2 |
| Finalista | 5. | 19 maja 1985 | Rzym | Ceglana | Ken Flach
|
 Anders Järryd Mats Wilander
|
6:4, 3:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 10. | 16 czerwca 1985 | Londyn | Trawiasta | Ken Flach
|
Pat Cash John Fitzgerald
|
3:6, 6:3, 16–14 |
| Zwycięzca | 11. | 28 lipca 1985 | Indianapolis | Ceglana | Ken Flach
|
 Pavel Složil Kim Warwick
|
6:4, 6:4 |
| Finalista | 6. | 11 sierpnia 1985 | Stratton Mountain | Twarda | Ken Flach
|
Scott Davis David Pate
|
6:3, 6:7, 6:7 |
| Zwycięzca | 12. | 18 sierpnia 1985 | Montreal | Twarda | Ken Flach
|
Stefan Edberg Anders Järryd
|
5:7, 7:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 13. | 8 września 1985 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Ken Flach
|
Henri Leconte Yannick Noah
|
6:7, 7:6, 7:6, 6:0 |
| Zwycięzca | 14. | 27 października 1985 | Tokio | Dywanowa (hala) | Ken Flach
|
Scott Davis David Pate
|
4:6, 6:3, 7:6 |
| Zwycięzca | 15. | 9 lutego 1986 | Memphis | Dywanowa (hala) | Ken Flach
|
Guy Forget Anders Järryd
|
6:4, 4:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 16. | 30 marca 1986 | Chicago | Dywanowa (hala) | Ken Flach
|
 Eddie Edwards Francisco González
|
6:0, 7:5 |
| Finalista | 7. | 8 marca 1987 | Key Biscayne | Twarda | Ken Flach
|
Paul Annacone Christo Van Rensburg
|
2:6, 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 17. | 7 czerwca 1987 | French Open, Paryż | Ceglana | Anders Järryd
|
Guy Forget Yannick Noah
|
6:7, 6:7, 6:3, 6:4, 6:2 |
| Zwycięzca | 18. | 5 lipca 1987 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Ken Flach
|
 Sergio Casal Emilio Sánchez
|
3:6, 6:7, 7:6, 6:1, 6:4 |
| Finalista | 8. | 19 lipca 1987 | Livingston | Twarda | Ken Flach
|
Gary Donnelly Greg Holmes
|
6:7, 3:6 |
| Zwycięzca | 19. | 23 sierpnia 1987 | Cincinnati | Twarda | Ken Flach
|
Steve Denton John Fitzgerald
|
7:5, 6:3 |
| Finalista | 9. | 13 września 1987 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Ken Flach
|
Stefan Edberg Anders Järryd
|
6:7, 2:6, 6:4, 7:5, 6:7 |
| Finalista | 10. | 18 października 1987 | Sydney | Twarda (hala) |  Boris Becker
|
Darren Cahill Mark Kratzmann
|
3:6, 2:6 |
| Finalista | 11. | 15 listopada 1987 | Wembley | Dywanowa (hala) | Ken Flach
|
Miloslav Mečíř Tomáš Šmíd
|
5:7, 4:6 |
| Finalista | 12. | 11 grudnia 1987 | Londyn | Dywanowa (hala) | Ken Flach
|
Miloslav Mečíř Tomáš Šmíd
|
4:6, 5:7, 7:6, 3:6 |
| Finalista | 13. | 28 marca 1988 | Key Biscayne | Twarda | Ken Flach
|
John Fitzgerald Anders Järryd
|
6:7, 1:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 20. | 13 czerwca 1988 | Londyn | Trawiasta | Ken Flach
|
Pieter Aldrich Danie Visser
|
6:2, 7:6 |
| Zwycięzca | 21. | 4 lipca 1988 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Ken Flach
|
John Fitzgerald Anders Järryd
|
6:4, 2:6, 6:4, 7:6(3) |
| Finalista | 14. | 7 sierpnia 1988 | Indianapolis | Twarda | Ken Flach
|
Rick Leach Jim Pugh
|
4:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 22. | 14 sierpnia 1988 | Toronto | Twarda | Ken Flach
|
 Andrew Castle Tim Wilkison
|
7:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 23. | 1 października 1988 | Seul | Twarda | Ken Flach
|
Sergio Casal Emilio Sánchez
|
6:3, 6:4, 6:7(5), 6:7(1), 9:7 |
| Zwycięzca | 24. | 13 listopada 1988 | Wembley | Dywanowa (hala) | Ken Flach
|
Martin Davis Brad Drewett
|
7:5, 6:2 |
| Finalista | 15. | 20 listopada 1988 | Detroit | Dywanowa (hala) | Ken Flach
|
Rick Leach Jim Pugh
|
4:6, 1:6 |
| Zwycięzca | 25. | 23 kwietnia 1989 | Tokio | Twarda | Ken Flach
|
Kevin Curren David Pate
|
7:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 26. | 20 sierpnia 1989 | Cincinnati | Twarda | Ken Flach
|
Pieter Aldrich Danie Visser
|
6:4, 6:4 |
| Finalista | 16. | 10 września 1989 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Ken Flach
|
John McEnroe Mark Woodforde
|
4:6, 6:4, 3:6, 3:6 |
| Finalista | 17. | 8 października 1989 | Orlando | Twarda | Ken Flach
|
Scott Davis Tim Pawsat
|
5:7, 7:5, 4:6 |
| Finalista | 18. | 24 marca 1991 | Miami | Twarda | Ken Flach
|
Wayne Ferreira Piet Norval
|
7:5, 6:7, 2:6 |
| Zwycięzca | 27. | 5 maja 1991 | Tampa | Ceglana | Ken Flach
|
David Pate Richey Reneberg
|
6:7, 6:4, 6:1 |
| Finalista | 19. | 21 lipca 1991 | Waszyngton | Twarda | Ken Flach
|
Scott Davis David Pate
|
4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 28. | 11 sierpnia 1991 | Cincinnati | Twarda | Ken Flach
|
 Grant Connell Glenn Michibata
|
6:7, 6:4, 7:5 |
| Zwycięzca | 29. | 18 sierpnia 1991 | Indianapolis | Twarda | Ken Flach
|
Kent Kinnear Sven Salumaa
|
7:6, 6:4 |
| Finalista | 20. | 24 listopada 1991 | Johannesburg | Twarda (hala) | Ken Flach
|
John Fitzgerald Anders Järryd
|
4:6, 4:6, 6:2, 4:6 |
Starty wielkoszlemowe (gra podwójna)[edytuj | edytuj kod]
| Turniej | 1983 | 1984 | 1985 | 1986 | 1987 | 1988 | 1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | 3R | 2R | – | – | SF | – | – | – | – | – | – | – | – | 0 / 3 | 5–3 |
| French Open | – | 1R | QF | QF | W | QF | – | 2R | 2R | – | – | – | 1R | 1 / 8 | 17–7 |
| Wimbledon | – | 3R | 1R | QF | W | W | SF | QF | 3R | 1R | – | – | 1R | 2 / 10 | 26–8 |
| US Open | 3R | 2R | W | – | F | SF | F | 3R | SF | – | – | – | – | 1 / 8 | 29–6 |
| Bilans spotkań | 4–2 | 3–4 | 9–2 | 6–2 | 20–2 | 13–2 | 9–2 | 6–2 | 7–3 | 0–1 | 0–0 | 0–0 | 0–2 | N/A | 77–24 |
Legenda
W, wygrał turniej
F, przegrał w finale
SF, przegrał w półfinale
QF, przegrał w ćwierćfinale
4R, 3R, 2R, 1R przegrał w IV, III, II, I rundzie
–, nie startował w turnieju głównym
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Robert Seguso Bio, Stats, and Results [online], Sports-Refence.com [dostęp 2015-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2008-12-09] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2015-07-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2015-07-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2015-07-29] (ang.).