Robert Wiren

Robert Wiren
Роберт Николаевич Вирен
	admirał
Data i miejsce urodzenia	25 grudnia 1856 ; Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	1 marca 1917 ; Kronsztad, Imperium Rosyjskie
	Przebieg służby
Lata służby	od 1880
Siły zbrojne	MW Imperium Rosyjskiego
Jednostki	"Posadnik" (1896–1897); "Wiernyj" (1898–1899); "Strielec" (1900); "Bajan" (1903–1904)
Stanowiska	dowódca Floty Czarnomorskiej; dowódca i gubernator twierdzy Kronsztad
Główne wojny i bitwy	wojna rosyjsko-japońska obrona Port Artur; I wojna światowa;
	Odznaczenia

Robert Nikołajewicz Wiren, ros. Роберт Николаевич Вирен (ur. 13 grudnia^?/25 grudnia 1856, zm. 1 marca 1917 w Kronsztadzie) – rosyjski oficer marynarki, admirał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Morskiego Korpusu Kadetów z 1887 i Nikołajewskiej Morskiej Akademii z 1899. Od 1880 służył na okrętach wojennych. W latach 1891-1894 wykładał minerstwo na uczelniach marynarki wojennej. Od 1896 dowodził okrętami Floty Bałtyckiej coraz większego tonażu i znaczenia: kanonierką torpedową "Posadnik" (1896–1897), okrętem szkolnym "Wiernyj" (1898–1899), monitorem "Strielec" (1900). W 1903 został pierwszym dowódcą nowoczesnego krążownika pancernego "Bajan", stanowisko to piastował do września 1904. Pod jego dowództwem okręt brał udział w walkach w czasie obrony Port Artur. W sierpniu tego roku awansowany na kontradmirała, a we wrześniu 1904 mianowany został dowódcą całej eskadry broniącej Port Artur. Po upadku twierdzy przebywał w niewoli japońskiej. W[1906 służył we Flocie Czarnomorskiej, jednak jeszcze tego samego roku powrócił do Floty Bałtyckiej, gdzie odpowiadał za wyszkolenie artyleryjskie. Jednocześnie był dowódcą Floty Czarnomorskiej do 1908. W 1909 mianowany dowódcą i gubernatorem twierdzy Kronsztad, w stopniu wiceadmirała, pełnił tę funkcję do śmierci. 16 lutego 1915 mianowany admirałem. W momencie wybuchu 1 marca 1917 rewolucji lutowej w Kronsztadzie, zbuntowani marynarze zamordowali admirała wraz z grupą innych wyższych dowódców twierdzy. Grób Wirena nie jest znany, choć w latach 90. XX w. postawiono na kronsztadzkim cmentarzu niemieckim symboliczny nagrobek.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

1 czerwca 1904 odznaczony orderem św. Jerzego 4 klasy, a w 1907 orderem św. Stanisława.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Tomasz Parczewski, 2006: Pamiętniki gubernatora Kronsztadu. Wyd. Mówią Wieki. (przedmowa i komentarze T. Bohun)