Roberto Bellarosa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roberto Bellarosa
Ilustracja
Roberto Bellarosa (2013)
Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1994
Wanze

Gatunki

pop

Zawód

piosenkarz

Aktywność

od 2012

Wydawnictwo

Sony Music

Strona internetowa

Roberto Bellarosa (ur. 23 sierpnia 1994 w Wanze) – belgijski piosenkarz mający włoskimi korzenie.

Zwycięzca pierwszej edycji programu rozrywkowego The Voice Belgique (2012). Reprezentant Belgii w 58. Konkursie Piosenki Eurowizji (2013).

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

Mając 9 lat, został zapisany przez rodziców do szkoły muzycznej. Podczas lekcji śpiewu nauczyciel zauważył jego możliwości wokalne, a rodzice zaczęli wysyłać go na dodatkowe lekcje śpiewu.

W 2011 zgłosił się drogą internetową do udziału w przesłuchaniach do pierwszej edycji programu The Voice Belgique. Zakwalifikował się do tzw. „przesłuchań w ciemno”, podczas których zaśpiewał utwór Jamesa MorrisonaYou Give Me Something” i zdobył uznanie trenerów, po czym dołączył do drużyny Quentina Mosimanna[1]. 10 kwietnia 2012, po 16 tygodniach zmagań wygrał w finale programu, zdobywając 57% głosów widzów. W nagrodę podpisał kontrakt z wytwórnią Sony Music, która wydała jego debiutancki mini-album, zawierający dwa single[2].

Roberto Bellarosa podczas 58. Konkursu Piosenki Eurowizji w 2013

W 2012 wziął udział w belgijskiej trasie koncertowej The Voice Belgique. 6 lipca wydał debiutancki singiel „Je crois”, który nagrał wspólnie z Quentinem Mosimannem. 21 września wydał debiutancki album studyjny pt. Ma voie. Na drugi singiel wybrał piosenkę „Apprends-moi”. 16 listopada został wybrany wewnętrznie przez belgijskiego nadawcę RTBF na reprezentanta Belgii podczas 58. Konkursu Piosenki Eurowizji odbywającego się w Malmö w maju 2013[3]. 16 grudnia wystąpił w programie, w którym telewidzowie wybrali dla niego konkursową piosenkę spośród trzech propozycji („Be Heroes”, „Reste toi”, „Love Kills”). Decyzją widzów, na konkursie wykonał utwór „Love Kills[4]. 14 maja wystąpił w pierwszym półfinale Eurowizji[5] i awansował do finału, który odbył się 18 maja[6]. Zdobył w nim 71 punktów, zajmując 12. miejsce[7].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne[edytuj | edytuj kod]

Rok Dane dot. albumu Najwyższa pozycja na liście
BEL
(WAL)

[8]
2012 Ma voie 11

Single[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Najwyższe pozycje na listach Album
BEL
(WAL)

[8]
GER
[9]
NL
[10]
2012 „Jealous Guy” 4 Ma voie
„Je crois” 37
„Apprends-moi” 19
2013 Love Kills 6 90 71
„Suivre mon étoile” 2
2014 „Agathe” 3
„–” pozycja nie była notowana.

Inne notowane utwory[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Najwyższa pozycja na liście Album
BEL
(WAL)

[8]
2012 „Apologize” 3 The Voice Belgique - Live Show 1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Résumé LIVE The Voice. linfonetrealtv.free.fr. [dostęp 2012-11-17]. (fr.).
  2. Roberto Bellarosa remporte la finale de "The Voice Belgique". levif.be. [dostęp 2012-11-17]. (fr.).
  3. Roberto Bellarosa to Malmö for Belgium. eurovision.tv. [dostęp 2012-11-16]. (ang.).
  4. Belgia wybrała. eurowizja.org. [dostęp 2013-02-24]. (pol.).
  5. Draw results: Who's in which Semi-Final?. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-19]. (ang.).
  6. We have our first ten finalists!. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-14]. (ang.).
  7. Eurovision Song Contest 2013 Grand Final. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-19]. (ang.).
  8. a b c Discographie Roberto Bellarosa. ultratop.be. [dostęp 2014-11-13]. (fr.).
  9. Discographie von Roberto Bellarosa. offiziellecharts.de. [dostęp 2016-01-29]. (niem.).
  10. Discografie Roberto Bellarosa. dutchcharts.nl. [dostęp 2014-11-13]. (ang.).