Roger Laurent

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roger Laurent
Państwo

 Belgia

Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1913
Liège

Data i miejsce śmierci

6 lutego 1997
Ukkel

Roger Laurent (ur. 21 lutego 1913 w Liège, zm. 6 lutego 1997 w Ukkel) – belgijski kierowca wyścigowy i motocyklowy, pięciokrotny motocyklowy mistrz Belgii, uczestnik dwóch Grand Prix Formuły 1.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Liège, w latach 40. Laurent rozpoczął ściganie się motocyklami, zostając pięciokrotnie motocyklowym mistrzem Belgii. Pod koniec lat 40. dołączył do Écurie Francorchamps i ścigał się Veritasem RS, najlepiej spisując się w wyścigu w Chimay, gdzie zajął piąte miejsce. Tuż po tym wyścigu jego zespół nabył Talbota-Lago T26C, którym Laurent zajął siódme miejsce w Grand Prix Albi, ze stratą trzech okrążeń do zwycięskiego Maurice'a Trintignanta.

W 1952 roku wziął udział w wyścigu Eläintarhajot w Finlandii. Konkurencja w większości dysponowała niekonkurencyjnymi Fordami Specialami dostosowanymi do przepisów Formuły 2; w tych okolicznościach Laurent wygrał zawody z przewagą 0,1 sekundy nad drugim Erikiem Lundgrenem. Wkrótce później zespół nabył Ferrari 500, którym Laurent zadebiutował podczas Grand Prix Frontières. Z uwagi na fakt, że Écurie Francorchamps wystawiło na Grand Prix Belgii Ferrari dla Charlesa de Tornaco, Laurent ścigał się w tych zawodach HWM 52[1]. Belg zakwalifikował się na 20 pozycji, a wyścig ukończył na 12 miejscu. Na Grand Prix Niemiec jego zespół udostępnił mu Ferrari 500, którym Laurent zakwalifikował się na 17 miejscu, a wyścig ukończył jako szósty z dwoma okrążeniami starty do pierwszego Alberto Ascariego.

W 1953 roku Laurent brał udział w kilku wyścigach niewliczanych do klasyfikacji Mistrzostw Świata: w Grand Prix Pau był ósmy, ale zajął drugie miejsce w zawodach Eläintarhajot oraz Grand Prix Frontières. W 1954 roku był czwarty w Grand Prix Syrakuz. Jednocześnie Laurent ścigał się samochodami sportowymi. W 1953 roku wraz z Charlesem de Tornaco zajął Jaguarem C-Type dziewiąte miejsce w wyścigu 24h Le Mans. W 1954 roku zajął trzecie miejsca w Grand Prix Holandii i 12h Reims, a także był czwarty w 24h Le Mans wraz z Jacquesem Swatersem.

W 1955 roku złamał nogę w wypadku w Bari, ale wrócił i ścigał się samochodami sportowymi w 1956 roku. W 1965 roku wziął udział w kilku wyścigach Formuły 3, zajmując czwarte miejsce w Trofeum Juana Jovera. Zmarł 6 lutego 1997 roku w Ukkel w wieku 83 lat.

Wyniki w Formule 1[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Msc. Pkt.
1952 Szwajcaria
CHE
Stany Zjednoczone
500
Belgia
BEL
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Holandia
NLD
Włochy
ITA
23 0
HW Motors HWM 52 Alta R4 - - 12 - -
Écurie Francorchamps Ferrari 500 Ferrari R4 6 - -

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Laurent, Roger. autocoursegpa.com. [dostęp 2012-12-16]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]