Roman Antczak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roman Antczak
Data i miejsce urodzenia

10 maja 1912
Warszawa

Data i miejsce śmierci

12 lipca 1940
Warszawa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Europy
srebro Budapeszt 1934 waga półciężka
Mistrzostwa Polski
złoto Warszawa 1933 waga półciężka
złoto Poznań 1934 waga półciężka
Grób Romana Antczaka na Cmentarzu Bródnowskim

Roman Feliks Antczak (ur. 10 maja 1912 w Warszawie[1], zm. 12 lipca 1940 w Warszawie) – polski bokser, reprezentant Polski, wicemistrz Europy.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Pięściarstwem zainteresował się w 1930 roku, wstępując do klubu Skoda Warszawa. Dysponując dobrymi warunkami fizycznymi, robił szybkie postępy w ringu i stał się czołowym pięściarzem kategorii półciężkiej w Polsce. Startując w mistrzostwach Polski – dwa razy został mistrzem kraju w 1933 i 1934 roku. Największym sukcesem w jego karierze było wywalczenie tytułu wicemistrza Europy wagi półciężkiej w mistrzostwach Europy w Budapeszcie 1934 roku. Dwa razy wystąpił w reprezentacji Polski – doznając dwóch porażek w latach 1933–1934[2].

Ciekawie zapowiadającej się karierze boksera położyła kres choroba płuc w 1935 roku.

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kw. 110 S II 20).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Akt urodzenia nr 1363 z 1912 roku, w parafii św. Stanisława w Warszawie. https://metryki.genealodzy.pl/index.php?op=pg&ar=8&zs=9179d&sy=168&kt=1&plik=1360-1365.jpg
  2. Piotr Osmólski: Leksykon boksu. Warszawa: Sport i Turystyka, 1989, s. 11. ISBN 83-217-2680-1.