Roman Kamienik
Data i miejsce urodzenia |
25 listopada 1920 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
5 marca 1991 |
Profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: historia starożytna | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Profesura | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Wojskowa Akademia Polityczna |
Odznaczenia | |
Roman Kamienik (ur. 25 listopada 1920 w Furmanowie (powiat konecki), zm. 5 marca 1991 w Warszawie) – historyk, badacz historii starożytnej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1939 ukończył Liceum Humanistyczne w Końskich.
Podczas okupacji niemieckiej pracował na kolei i prowadził tajne nauczanie na Kielecczyźnie[1].
W 1946 podjął studia na Uniwersytecie Łódzkim, które ukończył w 1950 obroną pracy magisterskiej pt. Panujące poglądy na niewolnictwo w okresie cesarstwa rzymskiego, promotor: Marian Henryk Serejski. W 1950 rozpoczął pracę w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych (od 1954 Instytut Nauk Społecznych przy KC PZPR), gdzie w 1953 obronił pracę kandydacką (doktorską) pt. Zagadnienia upadku starożytnego Rzymu w historiografii burżuazyjnej w okresie ogólnego kryzysu kapitalizmu, promotor: Bronisław Krauze. Po 1956 pracował w Wojskowej Akademii Politycznej im. Feliksa Dzierżyńskiego oraz Wyższej Szkole Pedagogicznej w Warszawie. Od 1961 pracował jako docent na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, obejmując kierownictwo nowopowstałej Katedry Historii Starożytnej (do 1985). W 1974 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1985 tytuł profesora zwyczajnego. Zajmował się historią starożytnego Rzymu.
Roman Kamienik był członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego, Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN, Płockiego Towarzystwa Naukowego.
Zmarł w Warszawie, pochowany 14 marca 1991 na cmentarzu Bródnowskim (sektor 51A-6-32)[2].
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Starożytny Rzym, Warszawa 1957.
- Wojny domowe w Rzymie. Cz. 1, Od reform Grakchów do wybuchu wojny domowej w 49 r. przed n. e., Warszawa 1959.
- Dzieje starożytne, Lublin 1975.
- Studia nad powstaniem Spartakusa, Lublin 1984.
- Rubikon. Niektóre zagadnienia wojny domowej 49 roku przed naszą erą, Lublin 1987.
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (24 stycznia 1955)[3]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Roman Kamienik (1920–1991) [online], Stowarzyszenie Historyków Starożytności [dostęp 2024-04-16] (pol.).
- ↑ Cmentarze Bródzieńskie [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2024-04-16] .
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 24 stycznia 1955 r. nr 0/221.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Iza Bieżuńska-Małowist, 20 lat historii starożytnej w Polsce Ludowej. „Meander” 19 (1964), s. 329–348.
- Henryk Kowalski, Roman Kamienik (1920–1991). „Wiadomości Uniwersyteckie” 1 (1991), z. 4, s. 2.
- Henryk Kowalski, Uniwersytet Marii Curie Skłodowskiej. Zakład Historii Starożytnej: historia i zakres badawczy [w:] Historia starożytna w Polsce. Informator, red. R. Kulesza, M. Stępień, Warszawa 2009, s. 192–196.
- Absolwenci Uniwersytetu Łódzkiego
- Członkowie Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej PAN
- Członkowie Polskiego Towarzystwa Historycznego
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni odznaką tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Pochowani na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie
- Polscy historycy starożytności
- Urodzeni w 1920
- Wykładowcy Wydziału Humanistycznego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Wykładowcy Wojskowej Akademii Politycznej
- Zmarli w 1991