Roman Reigns

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MalarzBOT (dyskusja | edycje) o 12:58, 7 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{nazwa}}}
[[Plik:{{{grafika}}}|240x240px|alt={{{alt grafiki}}}|{{{opis grafiki}}}]]
{{{opis grafiki}}}
Imię i nazwisko

{{{imię i nazwisko}}}

Data i miejsce urodzenia

{{{data urodzenia}}}
{{{miejsce urodzenia}}}

Data i miejsce śmierci

{{{data śmierci}}}
{{{miejsce śmierci}}}

Przyczyna śmierci

{{{przyczyna śmierci}}}

Współmałżonek

{{{współmałżonek}}}

Dzieci

{{{dzieci}}}

Rodzina

{{{rodzina}}}

Kariera wrestlera
Pseudonimy
ringowe

{{{pseudonimy ringowe}}}

Wzrost

{{{wzrost}}}

Masa ciała

{{{masa ciała}}}

Zapowiadany z

{{{zapowiadany z}}}

Trenerzy

{{{trener}}}

Debiut

{{{debiut}}}

Emerytura

{{{emerytura}}}

[{{{www}}} Strona internetowa]

Leati Joseph "Joe" Anoaʻi (ur. 25 maja 1985 w Pensacoli na Florydzie) – amerykański wrestler, były zawodnik futbolu kanadyjskiego i członek rodziny Anoaʻi, obecnie występujący w federacji WWE w brandzie Raw pod pseudonimem ringowym Roman Reigns.

Po ukończeniu koledżu, podczas którego grał dla Georgia Tech Yellow Jackets, Anoaʻi rozpoczął karierę profesjonalnego zawodnika w futbolu dla Minnesota Vikings i Jacksonville Jaguars. Rozegrał również pełen sezon dla Edmonton Ekimos w Canadian Football League (CFL), po czym w 2008 ogłosił odejście na emeryturę.

Anoaʻi skupił się na rozpoczęciu kariery w profesjonalnym wrestlingu i podpisał kontakt z WWE w 2010, po czym został przydzielony do rozwojowej federacji Florida Championship Wrestling (FCW). Zadebiutował w głównym rosterze w listopadzie 2012, gdzie grając postać Romana Reignsa zadebiutował z Deanem Ambrosem i Sethem Rollinsem jako grupa The Shield. Trio współpracowało do czerwca 2014, po czym Reigns rozpoczął solową karierę. Reigns jest trzykrotnym posiadaczem WWE World Heavyweight Championship, jednokrotnym posiadaczem WWE United States Championship, jednokrotnym posiadaczem WWE Tag Team Championship (z Rollinsem), jednokrotnym posiadaczem WWE Intercontinental Championship, zwycięzcą 2015 Royal Rumble matchu oraz zdobywcą statuetki Slammy w kategorii "Superstar of the Year 2014". Wyrównał rekord w ilości elimiancji w pojedynczym Survivor Series elimination matchu (cztery eliminacje) na gali z 2013, a także pobił rekord w ilości eliminacji uczestników Royal Rumble matchu (12 eliminacji na gali z 2014).

Reigns uczestniczył w wielu walkach wieczoru gal pay-per-view, w tym na WrestleManii 31, WrestleManii 32 i WrestleManii 33[4]. Pomimo układania scenariuszy budujących Reignsa jako fana publiczności, Reigns otrzymuje wiele negatywnych reakcji od fanów i krytyków. W rezultacie, w 2016 został wybrany najbardziej znienawidzonym zawodnikiem roku przez czasopismo Pro Wrestling Illustrated, stając się pierwszym protagonistą otrzymującym ów tytuł[5].

Kariera zawodnika futbolu amerykańskiego i kanadyjskiego

Anoaʻi grał w futbol amerykański, uczęszczając do Pensacola Catholic High School i Escambia High School. W ostatnim roku jego nauki w liceum został ogłoszony najlepszym defensywnym zawodnikiem roku przez Pensacola News Journal[1]. Uczęszczał do Georgia Institute of Technology, gdzie grał w szkolnej drużynie futbolowej – Geogia Tech Yellow Jackets[1]. W ostatnim roku studiów na uczelni stał się kapitanem drużyny[1].

Anoaʻi podpisał kontrakt z Minnesota Vikings w maju 2007 roku, jednak został zwolniony tego samego miesiąca[6][7]. Podpisał kontrakt również z Jacksonville Jaguars, w sierpniu 2007, lecz został zwolniony niecały tydzień później, tuż przed rozpoczęciem sezonu NFL[6].

W 2008 podjął pracę dla Edmonton Eskimos, drużyny z Canadian Football League (CFL). Anoaʻi rozegrał sezon z numerem 99, zagrał w pięciu meczach[8]. Został zwolniony z Edmonton Eskimos 10 listopada 2008 i zakończył karierę futbolisty[8].

Kariera profesjonalnego wrestlera

WWE

Florida Championship Wrestling (2010–2012)

Anoa'i podpisał kontrakt rozwojowy z WWE w lipcu 2010 i został przydzielony do ówczesnej rozwojówki federacji – Florida Championship Wrestling. Zadebiutował 9 września 2010 jako Roman Leakee; tego wieczoru przegrał walkę z Richiem Steamboatem. Swoją pierwszą wygraną odnotował 21 września, pokonał Fahda Rakmana. Od tej pory walczył głównie w dywizji tag-teamowej. W styczniu 2011 wziął udział w 30-osobowym Grand Royal, jednak nie zdołał go wygrać. Leakee połączył siły z Donnym Marlowem. 8 lipca przegrali walkę o FCW Florida Tag Team Championship z Calvinem Rainsem i Big E Langstonem.

5 lutego 2012 zdobył miano pretendenckie do FCW Heavyweight Championship, pokonując Deana Ambrose'a i Setha Rollinsa w Triple Threat matchu[9]. Tydzień później przegrał walkę o mistrzostwo z Leo Krugerem[9]. 15 czerwca zdobył FCW Florida Tag Team Championship w drużynie z Mike'iem Daltonem[10]. Leakee i Dalton stracili tytuły niecały miesiąc później, na rzecz CJ'a Parkera i Jasona Jordana[10].

Po przemianowaniu FCW na NXT, Anoaʻi zadebiutował w NXT 31 października 2012, jako Roman Reigns pokonał CJ'a Parkera[11]. Przyjął gimmick biznesmena[12].

The Shield (2012–2014)

Członkowie The Shield kierujący się do ringu

Roman Reigns zadebiutował w głównym rosterze 18 listopada 2012 roku, na gali Survivor Series. Wraz z Deanem Ambrosem i Sethem Rollinsem zaatakowali Rybacka podczas walki wieczoru, co pozwoliło CM Punkowi obronić pas WWE Championship[13]. Trio nazwało swoją grupę "The Shield" i obiecało walczyć z niesprawiedliwością w WWE. Zaprzeczyli, że pracują dla CM Punka, mimo ciągłych ataków na przeciwników mistrza WWE. Ich interwencje doprowadziły do Six-Man TLC Matchu na gali TLC: Tables, Ladders and Chairs, w którym The Shield pokonało Team Hell No (Kane i Daniel Bryan) oraz Rybacka[14]. 28 stycznia 2013, po kolejnej interwencji grupy w walkę Punka, wyjawiono, że CM Punk i jego manager, Paul Heyman, płacili The Shield i sędziemu Bradowi Maddoxowi za pomoc w pokonaniu przeciwników[15].

The Shield zakończyło współpracę z Punkiem, skupiło się natomiast na rywalizacji z Johnem Ceną, Rybackiem i Sheamusem. Wygrali z nimi walkę na gali Elimination Chamber[16], a następnego dnia zwyciężyli w walce z Sheamusem, Rybackiem i Chrisem Jericho[17]. Na WrestleManii 29 wygrali starcie z Sheamusem, Randym Ortonem i Big Showem[18]. Następnej nocy na Raw próbowali zaatakować The Undertakera, lecz przeszkodziło im Team Hell No[19]. 22 kwietnia pokonali Undertakera i Team Hell No w Six-Man Tag Team Matchu[20]. Pierwszą przegraną odnotowali w Elimination Tag Team matchu z Ceną i Team Hell No[21].

19 maja, na gali Extreme Rules, Reigns i Rollins pokonali Team Hell No i stali się nowymi posiadaczami WWE Tag Team Championship[22]. Na Payback, obronili pasy mistrzowskie w walce z Bryanem i Ortonem[23], a na następnych galach w starciach z The Usos[24] i The Prime Time Players (Titus O'Neil i Darren Young)[25].

Reigns w listopadzie 2013

W sierpniu 2013 The Shield nawiązało współpracę z The Authority. 14 października na Raw, Reigns i Rollins utracili tytuły mistrzowskie na rzecz Cody'ego Rhodesa i Goldusta[22]. Po przegranym starciu rewanżowym na Hell in a Cell[26], relacje pomiędzy członkami The Shield zaczęły się pogarszać. Na Survivor Series, Reigns został ostatnim przetrwałym w Traditional Survivor Series Matchu[27]. Na gali Royal Rumble, Reigns dołączył do Royal Rumble Matchu z numerem 15. i pobił rekord eliminacji (12). Wyeliminował obydwu kolegów z drużyny, sam został wyeliminowany przez Batistę[28]. Następnej nocy na Raw przegrali walkę z Danielem Bryanem, Johnem Ceną i Sheamusem poprzez dyskwalifikację w wyniku interwencji ze strony The Wyatt Family. Przez tą przegraną żaden z członków The Shield nie mógł wziąć udziału w Elimination Chamber matchu na następnej gali PPV. The Shield przegrało walkę drużynową z The Wyatt Family na gali Elimination Chamber[29].

W marcu wszyscy trzej członkowie grupy przeszli face turn i rozpoczęli rywalizację z Kanem. Punktem kulminacyjnym feudu była wygrana przez The Shield walka drużynowa z Kanem i New Age Outlaws na WrestleManii XXX[30]. Następnymi rywalami dla The Shield została przywrócona do WWE grupa Evolution, na czele z Triple H'em. Grupa pokonała Evolution na Extreme Rules[31] i Payback[32]. Po odejściu Batisty z WWE, Triple H przekonał Setha Rollinsa do odejścia z The Shield i wstąpienia do The Authority[33].

WWE World Heavyweight Champion (2014–2016)

Reigns w kwietniu 2014

Po rozpadzie The Shield w czerwcu 2014, Reigns wziął udział w Ladder matchu o WWE World Heavyweight Championship, lecz nie udało mu się zdobyć tytułu[34]. Po kolejnej przegranej w walce o mistrzostwo na Battleground[35], rozpoczął rywalizację z Randym Ortonem. Reigns pokonał Ortona w ich starciu na SummerSlam[36]. Na gali Night of Champions Reigns miał się zmierzyć z Sethem Rollinsem, lecz walka nie odbyła się z powodu kontuzji Reignsa.

8 grudnia zdobył statuetkę Slammy "Superstar of the Year"[37]. Na gali TLC: Tables, Ladders and Chairs, powstrzymał Big Showa interweniującego w walkę pomiędzy Johnem Ceną a Rollinsem[38]. Rozpoczęło to krótką rywalizację z Big Showem. W styczniu 2015 Reigns dołączył do Royal Rumble Matchu jako numer 19., jako ostatniego wyelimiinował Ruseva i wygrał Royal Rumble Match[39]. Został zmuszony do obrony swojego prawa do walki o mistrzostwo w starciu z Danielem Bryanem na gali Fastlane. Pokonał Bryana[40], a na WrestleManii 31 miał się zmierzyć z Brockiem Lesnarem. Podczas walki Seth Rollins wykorzystał zdobyty wcześniej kontrakt Money in the Bank, przez co singles match stał się Triple Threat matchem. Rollins przypiął Reignsa i zdobył tytuł[41]. Na gali Extreme Rules Reigns pokonał Big Showa w Last Man Standing matchu[42]. Na Payback nie udało mu się zdobyć WWE World Heavyweight Championship w walce z Sethem Rollinsem[43].

W lipcu wziął udział w Money in the Bank Matchu, jednak interwencja Braya Wyatta powstrzymała go przed zdobyciem walizki[44]. Na Battleground został pokonany przez Wyatta, po tym, jak w walkę zainterweniował członek Wyatt Family – Luke Harper[45]. Na SummerSlam Reigns i Dean Ambrose pokonali Wyatta i Harpera[46]. Dzień później, w trakcie walki rewanżowej, zostali zaatakowani przez debiutującego Brauna Strowmana[47]. Na gali Night of Champions, w drużynie z Chrisem Jericho i Ambrosem zostali pokonani przez The Wyatt Family[48]. Rywalizacja pomiędzy Reignsem a Wyattem zakończyła się wygranym przez Reignsa Hell in a Cell Matchem na gali Hell in a Cell[49].

Po tym jak Seth Rollins musiał zwakować WWE World Heavyweight Championship w wyniku kontuzji[50], Triple H zaoferował Romanowi Reignsowi miano pretendenckie do tytułu, pod warunkiem, że ten dołączy do The Authority. W ten sposób Reigns ominąłby turniej mający na celu wyłonienie nowego mistrza. Reigns odmówił i ostatecznie wygrał turniej oraz zwakowany tytuł na Survivor Series, w walce przeciwko Deanowi Ambrose'owi. Interwencja Triple H'a po walce pozwoliła Sheamusowi na wykorzystanie walizki Money in the Bank i zdobycie przez niego tytułu[51]. Reigns przegrał walkę rewanżową na TLC: Tables, Ladders and Chairs. Po walce Reigns zaatakował Sheamusa, jak i pomagającym mu Alberta Del Rio i Ruseva, a następnie zaatakował Triple H'a, który to przyszedł na ring, by uspokoić byłego mistrza[52]. Reigns pokonał Sheamusa w Title vs. Career matchu następnej nocy na Raw i odzyskał tytuł[53]. Po kolejnej wygranej walce Reignsa z Sheamusem, sędzia specjalny tegoż pojedynku – Mr. McMahon – nakazał mistrzowi bronić tytułu w 30-osobowym Royal Rumble matchu na gali Royal Rumble[54]. Na owej gali, Triple H powrócił jako 30. zawodnik, wyeliminował Reignsa i wygrał pojedynek, stając się nowym mistrzem[55].

Na Fastlane zdobył miano pretendenckie do WWE World Heavyweight Championship, wygrywając Triple Threat match z Deanem Ambrosem i Brockiem Lesnarem[56]. 22 lutego został brutalnie zaatakowany przez Triple H'a; w wyniku ataku doznał kontuzji nosa. Powrócił 14 marca na Raw, atakując Triple H'a po jego walce z Dolphem Zigglerem[57]. Na WrestleManii 32 odzyskał WWE World Heavyweight Championship w walce z Triple H'em[58]. Obronił swój tytuł w starciu przeciwko AJ'owi Stylesowi na galach Payback[59] i Extreme Rules. Po drugiej z walk został zaatakowany przez powracającego po kontuzji Setha Rollinsa[60]. Z Rollinsem zmierzył się na Money in the Bank; przegrał walkę oraz tytuł mistrzowski. Panowanie Rollinsa nie trwało długo – chwilę później, zdobywca walizki Money in the Bank, Dean Ambrose, wykorzystał kontrakt na walkę z mistrzem i wygrał pojedynek z Rollinsem[61]. 21 czerwca 2016, Anoaʻi został zawieszony na okres 30 dni za naruszenie antydopingowego programu WWE Wellness Policy[62].

United States Champion (od 2016)

Reigns z tytułem WWE United States Championship w grudniu 2016

W lipcu, w wyniku WWE Draftu, Roman Reigns stał się członkiem brandu Raw[63]. 24 lipca, Reings powrócił na gali Battleground, staczając walkę z Rollinsem o Ambrosem o WWE Championship; z pojedynku wyszedł zwycięsko Ambrose, którzy przypiął Reignsa[64]. 25 lipca na tygodniówce Raw, Reigns wziął udział w Fatal 4-way matchu wyłaniającego jednego z pretendentów do możliwości walki z Rollinsem o WWE Universal Championship na gali SummerSlam. Zdołał on pokonać Chrisa Jericho, Sami'ego Zayna oraz Sheamusa. W walce wieczoru tejże tygodniówki przegrał z Finnem Bálorem, który stał się pretendentem do tytułu[65]. Reigns rozpoczął rywalizację z posiadaczem WWE United States ChampionshipRusevem. Wyzwał go na pojedynek i pomimo, że Rusev odrzucił wyzwanie, Generalny Menedżer Raw Mick Foley przyznał Reignsowi szansę na zdobycie mistrzostwa Stanów Zjednoczonych na SummerSlam[66]. Ostatecznie pojedynek nie odbył się, ponieważ Rusev nie był w stanie bronić mistrzostwa po bójce z Reignsem przed rozpoczęciem walki[67]. Po tym, jak Rusev spowodował przegraną Reignsa w jego walce o miano pretendenckie do WWE Universal Championship, ustalono, że rewanż pomiędzy rywalami odbędzie się na gali WWE Clash of Champions[68]. 25 września 2016 na gali Clash of Champions, Reigns pokonał Ruseva w pojedynku o mistrzostwo stając się posiadaczem United States Championship po raz pierwszy w karierze[69]. Miesiąc później na gali Hell in a Cell pokonał Ruseva w rewanżu w tytułowym pojedynku[70]. Reigns został ogłoszony jednym z członków męskiej drużyny Raw do pojedynku 5-on-5 Survivor Series Tag Team Elimination matchu na gali Survivor Series. Jego drużyna przegrała z zespołem SmackDown, zaś on został ostatnią wyeliminowaną osobą ze swojej drużyny. Reigns obronił United States Championship w walce z Jericho na tygodniówce Raw z 5 grudnia. Na gali Roadblock: End of the Line nie zdołał pokonać Owensa o WWE Universal Championship ze względu na dyskwalifikację po ataku na mistrza ze strony Jericho[71]. 9 stycznia na tygodniówce Raw stracił United States Championship na rzecz Jericho, który przypiął go w 2-on-1 handicap matchu - partnerem Jericho był Owens.

Na gali Royal Rumble, Reigns zmierzył się w rewanżu z Owensem, lecz tym razem Jericho był zawieszony w klatce nad ringiem. Mimo tego przegrał pojedynek po interwencji ze strony Brauna Strowmana[72]. Tej samej nocy wziął udział w Royal Rumble matchu jako 30. uczestnik, gdzie wyeliminował Bray'a Wyatta, Chrisa Jericho i The Undertakera, lecz został wyrzucony z ringu przez zwycięzcę walki, Randy'ego Ortona[73]. Na gali Fastlane z 5 marca, Reigns pokonał Strowmana, wskutek czego stał się pierwszą osobą, która czysto go pokonała w głównym rosterze[74][75]. Następnej nocy na Raw, Reigns został przywołany przez Strowmana, lecz w ringu pojawił się The Undertaker. Ostatecznie Undertaker zaatakował Reignsa wykonując mu chokeslam[76]. Na WrestleManię 33 ogłoszono No Holds Barred match pomiędzy Reignsem i Undertakerem[77]. Swoją trzecią walkę wieczoru WrestleManii w karierze wygrał Reigns, doprowadzając do drugiej porażki Undertakera na WrestleManii i powodując jego przejście na emeryturę[78]. 3 kwietnia na Raw, Reigns wszedł do ringu przy buczeniu publiczności, która przez dziesięć minut skandowała przeciwko niemu i uniemożliwiała wypowiedzenie słów. Ostatecznie Reigns wypowiedział zdanie "This is my yard now" (pol. To jest teraz moje podwórko - z tych słów słynął Undertaker), po czym opuścił ring[79][80]. Następnie kontynuował feud z Braunem Strowmanem. Na Payback, Reigns pokonał Strowmana. Niedługo później spór obu zawodników został wstrzymany, bo były członek The Wyatt Family nabawił się kontuzji. Roman był zainteresowany pasem WWE Universal, toteż Kurt Angle ustawił na Extreme Rules Fatal 5-Way Match o miano pretendenta do pasa Lesnara. Oprócz samoańskiego zapaśnika, udział w tej walce wzięli: pierwszy Universal Champion - Finn Bálor, były WWE World Heavyweight Champion - Seth Rollins, lider Wyatt Family - Bray Wyatt i były NXT Champion - Samoa Joe. Walkę wygrał ostatni wymieniony i zawalczył z Brockiem na Great Balls of Fire. Reigns powrócił do feudu ze Strowmanem. Na Great Balls of Fire, Reigns przegrał z nim w Ambulance Matchu, a po walce zatrzasnął go w karetce pogotowia. Na największej gali lata, Summerslam ponownie zawalczył o pas Universal, ale za to w Fatal 4-Way'u (oprócz niego, udział wziął jeszcze mistrz Lesnar, Samoa Joe i wspomniany Strowman). Brock przypiął Romana i obronił tytuł. Dzień później na RAW, spotkał się w ringu z Johnem Ceną, 16-krotnym mistrzem WWE. Rozwinął się miedzy nimi konflikt, a Generalny Menedżer RAW, Kurt Angle ustanowił pojedynek między nimi ,,godny Wrestlemanii'' na No Mercy. Walkę wygrał były członek Shield.

Zjednoczenie The Shield (2017- obecnie)

Na jednym z październikowego odcinku RAW, Roman Reigns, Seth Rollins i Dean Ambrose zjednoczyli się po trzech latach rozpadu przeciwko The Mizowi,The Miztourage, Cesaro i Sheamusowi. Powróciło The Shield, jedna z najlepszych stajni w historii WWE. W związku z feudem obu stron, Kurt Angle ustanowił pojedynek między nimi na TLC: Tables, Ladders & Chairs. Z jednej strony Seth Rollins, Dean Ambrose i zastępujący nieobecnego Romana - Kurt Angle, a z drugiej - The Miz, Kane, Braun Strowman, Cesaro i Sheamus. Pojedynek wygrało The Shield i Angle. Na Survivor Series The Shield pokonało The New Day (Big E'go, Kofiego Kingstona i Xaviera Woodsa), zdobywając cenny punkt dla brandu RAW. Następnego dnia, na czerwonej tygodniówce pokonał The Miza, zdobywając Intercontinental Championship. Tym samym Reigns stał się Grand Slam Championem, drugim w The Shield po Deanie Ambrose. Regularnie, podobnie jak John Cena, robił wyzwania o walkę z nim o pas Interkontynentalny. Pokonał w nich, m.in. ,,syna'' Generalnego Menedżera RAW Kurta Angle'a - Jasona Jordana.

22 stycznia 2018 roku na 25-leciu RAW, Reigns stracił WWE Intercontinental Championship na rzecz The Miza. 19 lutego na RAW zawalczył w Seven-Man Gauntlet Matchu i wystąpił w pierwszej rundzie przeciwko Sethowi Rollinsowi. Walkę wygrał Rollins i wyeliminował Romana. Wystąpi na gali Elimination Chamber (25 lutego) w Seven-Man Elimination Chamber Matchu. Oprócz niego udział w walce zapewnili sobie Seth Rollins, John Cena, Finn Bálor, Braun Strowman, Elias i Intercontinental Champion - The Miz.

Życie osobiste

Anoaʻi z pochodzenia jest w połowie Samoańczykiem i w połowie Włochem[81]. Jego ojciec, Sika Anoaʻi oraz brat Rosey również byli wrestlerami. Jest spokrewniony m.in. z Yokozuną, Rikishim, Umagą, The Usos czy The Rockiem. Jego największym idolem jest Bret Hart[82].

Anoaʻi ożenił się z Galiną Joelle Becker w grudniu 2014 roku[83]. Para ma córkę, Joelle[84].

Jest katolikiem, przed walkami wykonuje znak krzyża.

Ruchy używane we wrestlingu

The Shield przygotowujący się do wykonania Triple Powerbombu
Reigns wykonujący Superman punch na Brocku Lesnarze

Finishery

Jako Roman Reigns

  • Moment of Silence (FCW) (Belly to back side slam) (NXT)
  • Spear
  • Superman Punch

Jako Roman Leakee

  • Checkmate (Spinning bulldog)

Inne ruchy

  • Drive By (Running front dropkick w głowę przeciwnika umieszczonego na dolnej linie)
  • Leaping clothesline
  • Corner clothesline (wielokrotnie)
  • Kombinacja Roll-up/Powerbomb
  • Samoan drop
  • Tilt-a-whirl slam

Przydomki

  • "The Big Dog"
  • "First Class"
  • "The Juggernaut"
  • "The Muscle/Enforcer (of The Shield)
  • "The Powerhouse"
  • "The Thoroughbred"
  • "The Samoan Badass"

Motywy muzyczne

  • "Special Op" ~ Jim Johnston (listopad 2012 – czerwiec 2014; jako członek grupy The Shield)
  • "The Truth Reigns" ~ Jim Johnston (od czerwca 2014)

Mistrzostwa i osiągnięcia

Futbol

National Collegiate Athletic Association

  • First-team All-ACC (2006)

Wrestling

Florida Championship Wrestling

  • FCW Florida Tag Team Championship (1 raz) – z Mikem Daltonem

Pro Wrestling Illustrated

Roman Reigns jako WWE World Heavyweight Champion.

Wrestling Observer Newsletter

WWE

Bilans Luchas de Apuestas

Zwycięzca Przegrany Lokacja Gala Data Notka
Roman Reigns (kariera) Sheamus (tytuł – WWE World Heavyweight Championship) Filadelfia, Pensylwania Raw 2015-12-14 14 grudnia 2015(dts) [53]

Przypisy

  1. a b c d e f Joe Anoai Bio - Georgia Tech Official Athletic Site - RamblinWreck.com [online], 9 października 2014 [dostęp 2016-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-10-09].
  2. a b c d e f Roman Reigns - OWW. 2016-03-13. [dostęp 2016-03-16].
  3. a b c Roman Reigns [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  4. Editors’ choice: Who will be the next John Cena?, „WWE” [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  5. Jigmey Bhutia, PWI's 2016 WWE wrestler of the year and most hated wrestler announced, „International Business Times UK”, 15 stycznia 2017 [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  6. a b Football was Roman Reigns' first love [online], canoe.com [dostęp 2016-03-16].
  7. Vikings Release Two Linemen [online], Scout.com [dostęp 2016-03-16].
  8. a b Former Eskimo finds new career in professional wrestling [online], 16 czerwca 2013 [dostęp 2016-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-16].
  9. a b Roman Reigns - OWW [online], Online World of Wrestling [dostęp 2016-03-16] (ang.).
  10. a b Philip Kreikenbohm, FCW Florida Tag Team Championship, „CageMatch”, www.cagematch.net [dostęp 2016-03-16].
  11. WWE NXT REPORT: CESARO/KIDD FOR THE US TITLE; FATAL FOUR WAY NEXT WEEK TO DETERMINE #1 CONTENDER; BIG E LANGSTON TALKS; ROMAN REIGNS DEBUTS ON NXT | PWInsider.com [online], www.pwinsider.com [dostęp 2016-03-16].
  12. NXT Wrestling [online], 25 listopada 2012 [dostęp 2016-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-25].
  13. WWE Champion CM Punk def. John Cena and Ryback (Triple Threat Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  14. WWE TLC 2012 results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  15. PWTorch.com - CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 1/28: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Lesnar returns, Rock's first night as champ, Heyman-McMahon (updated w/Box Score) [online], pwtorch.com [dostęp 2016-03-16].
  16. The Shield def. John Cena, Ryback & Sheamus [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  17. PWTorch.com - CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 2/18: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - Chamber PPV fall-out, big Mania news, Rock's Celebration, Shield six-man tag match [online], pwtorch.com [dostęp 2016-03-16].
  18. WrestleMania 29 results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  19. The Undertaker, Kane and Daniel Bryan fend off The Shield: Raw, April 8, 2013 [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  20. PWTorch.com - CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 4/22 (Second Hour): Shield vs. The Undertaker six-man tag match, Ryder squashed [online], pwtorch.com [dostęp 2016-03-16].
  21. PWTorch.com - RAW NEWS: Shield loses first match, Lesnar's "mystique" now in-play, Dolph off TV, Miz returns, Dance-Off, App overload, more [online], pwtorch.com [dostęp 2016-03-16].
  22. a b WWE Tag Team Championships [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  23. WWE Payback 2013 results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  24. Money in the Bank 2013 results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  25. Night of Champions 2013 results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  26. WWE Hell in a Cell 2013 results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  27. The Shield & The Real Americans def. WWE Tag Team Champions Cody Rhodes & Goldust, The Usos & Rey Mysterio (Traditional Survivor Series Elimination Tag Team Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  28. Batista won the 30-Man Royal Rumble Match [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  29. The Wyatt Family def. The Shield [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  30. The Shield def. Kane & The New Age Outlaws [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  31. Extreme Rules 2014 results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  32. The Shield def. Evolution (No Holds Barred Elimination Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-16].
  33. Ryan Clark, The Shield Splits On RAW - Seth Rollins Turns Heel - ProWrestling.com [online], ProWrestling.com [dostęp 2016-03-16] (ang.).
  34. John Cena def. Randy Orton, Bray Wyatt, Roman Reigns, Cesaro, U.S. Champion Sheamus, Kane and Alberto Del Rio to become the new WWE World Heavyweight Champion [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  35. WWE Battleground 2014 results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  36. SummerSlam in 60 Seconds: SummerSlam 2014 [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  37. Raw: Dec. 8, 2014 [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  38. John Cena def. Seth Rollins (Tables Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  39. Roman Reigns won the 2015 Royal Rumble Match [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  40. Roman Reigns def. Daniel Bryan [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  41. Seth Rollins cashed in his Money in the Bank contract and def. Brock Lesnar and Roman Reigns to become WWE World Heavyweight Champion [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  42. Roman Reigns def. Big Show (Last Man Standing Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  43. WWE Payback 2015 results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  44. Sheamus wins the Money in the Bank Contract Ladder Match [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  45. WWE Battleground 2015 results [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  46. Roman Reigns & Dean Ambrose def. Bray Wyatt & Luke Harper [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  47. Jason Namako, WWE RAW Results - 8/24/15 (The Dudleys, Sting return) - Wrestleview.com [online], www.wrestleview.com [dostęp 2016-03-17].
  48. The Wyatt Family def. Roman Reigns, Dean Ambrose & Chris Jericho [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  49. Reigns survives Wyatt's test inside Hell in a Cell [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  50. Seth Rollins suffers knee injury, new WWE World Heavyweight Champion to be crowned at Survivor Series [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  51. Roman Reigns def. Dean Ambrose in the WWE World Heavyweight Championship Tournament Final Match; Sheamus cashed in his Money in the Bank contract to become WWE World Heavyweight Champion [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  52. WWE World Heavyweight Champion Sheamus def. Roman Reigns (Tables, Ladders & Chairs Match) [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  53. a b WWE RAW live results: Roman Reigns beats Sheamus for WWE title, Vince returns, „WON/F4W - WWE news, Pro Wrestling News, WWE Results, UFC News, UFC results”, 14 grudnia 2015 [dostęp 2017-09-03].
  54. Mike Tedesco, WWE RAW Results - 1/4/16 (Roman Reigns vs. Sheamus) - Wrestleview.com [online], www.wrestleview.com [dostęp 2016-03-17].
  55. The King of Kings is crowned the WWE World Heavyweight Champion [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  56. Triple H’s WrestleMania opponent decided in wild Triple Threat Match [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  57. Watch: Reigns returns to bludgeon Triple H in arena-spanning brawl [online], www.wwe.com [dostęp 2016-03-17].
  58. The Roman Empire rises at WrestleMania, „WWE” [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  59. Styles defeats Reigns twice, but did he win WWE Title? [online], www.wwe.com [dostęp 2016-05-15].
  60. Rollins returns to stake claim to Reigns’ title [online], www.wwe.com [dostęp 2016-05-31].
  61. Insanity! Dean Ambrose cashes in at WWE Money in the Bank, „WWE” [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  62. Roman Reigns suspended [online], www.wwe.com [dostęp 2016-06-21].
  63. Get complete 2016 WWE Draft results here [online] [dostęp 2016-07-20].
  64. 7/24 WWE Battleground Results - CALDWELL'S Complete Report - [online], 24 lipca 2016 [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  65. WWE RAW Results - 7/25/16 (Live from Pittsburgh, fallout from Battleground, new era of RAW begins) - WWE News and Results, RAW and Smackdown Results, TNA News, ROH News, „WWE News and Results, RAW and Smackdown Results, TNA News, ROH News”, 25 lipca 2016 [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  66. WWE Raw results, Aug. 8, 2016: Roman Reigns takes down Rusev before SummerSlam [online] [dostęp 2016-08-20].
  67. Reigns onslaught derails SummerSlam’s United States Title Match, „WWE” [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  68. Raw results, Sept. 12, 2016: Roman Reigns denied Clash of Champions opportunity, „WWE” [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  69. Reigns ends Rusev's marriage to U.S. Title gold, „WWE” [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  70. Powell's WWE Hell in a Cell 2016 live review: Sasha Banks vs. Charlotte for the WWE Women's Championship, Kevin Owens vs. Seth Rollins for the WWE Universal Championship, Roman Reigns vs. Rusev for the U.S. Championship - Pro Wrestling Dot Net, „Pro Wrestling Dot Net”, 30 października 2016 [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  71. Powell's WWE Roadblock: End of the Line 2016 live review: Sasha Banks vs. Charlotte in an Iron Man match for the Raw Women's Championship, Kevin Owens vs. Roman Reigns for the WWE Universal Title - Pro Wrestling Dot Net, „Pro Wrestling Dot Net”, 18 grudnia 2016 [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  72. Giant surprise attack rocks WWE Universal Title Match, „WWE” [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  73. Which Wyatt Family member is headed to WrestleMania?, „WWE” [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  74. Reigns digs deep to survive Strowman at Fastlane, „WWE” [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  75. 3/5 Powell's WWE Fastlane Live Review: Kevin Owens vs. Goldberg for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Braun Strowman, Bayley vs. Charlotte for the Raw Women's Championship, Samoa Joe vs. Sami Zayn - Pro Wrestling Dot Net, „Pro Wrestling Dot Net”, 5 marca 2017 [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  76. KELLER'S WWE RAW REPORT 3/6: Fallout from Fastlane including Jericho asking Owens for explanation for breaking up their friendship, Goldberg-Lesnar, Undertaker-Roman - [online], 6 marca 2017 [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  77. Who runs the yard in WWE: Undertaker or Reigns?, „WWE” [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  78. Powell's WrestleMania 33 live review: Undertaker vs. Roman Reigns, Goldberg vs. Brock Lesnar for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Shane McMahon, Seth Rollins vs. Triple H in an unsanctioned match - Pro Wrestling Dot Net, „Pro Wrestling Dot Net”, 2 kwietnia 2017 [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  79. Reigns breaks his silence on Raw, „WWE” [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  80. KELLER'S WWE MONDAY NIGHT RAW 4/3: The most remarkable opening ten minutes of Raw in history, perhaps, as crowd berates Reigns - [online], 3 kwietnia 2017 [dostęp 2017-09-03] (ang.).
  81. WWE Superstar Roman Reigns w/ The Junkies Pt.1 [online], youtube.com, 23 czerwca 2014 [dostęp 2016-03-17].
  82. WWE's Roman Reigns' real story is better than his fake one [online], Yahoo Sports [dostęp 2016-03-17].
  83. WWE Rumors: Brock Lesnar, Dean Ambrose, Roman Reigns, John Cena [online], The Epoch Times [dostęp 2016-03-17] (ang.).
  84. Roman Reigns Talks Not Being Happy Using Daughter In Bray Wyatt Storyline, If It Went Over The Line - WrestlingInc.com [online], WrestlingInc.com [dostęp 2016-03-17].
  85. Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2016 - The Internet Wrestling Database [online], www.profightdb.com [dostęp 2017-09-03].

Linki zewnętrzne