Roman Zagórski
Roman Feliks Zagórski (ur. 20 listopada 1875 we Lwowie, zm. 27 lutego 1927 tamże) – polski lekarz psychiatra.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn powstańca styczniowego, architekta Albina Zagórskiego (1846–1910)[1][2]. Jego bratem był Adam Zagórski (1883–1929), literat, kierownik artystyczny teatrów[3]. 23 stycznia 1904 roku w Krakowie ożenił się z Józefiną Rogosz (1884–1968), małżeństwo trwało krótko[4]. W 1912 roku ożenił się po raz kolejny z Aleksandrą Zagórską primo voto Bitschan (1864–1965)[5]. Był ojczymem Jerzego Bitschana (1904-1918)[6][7].
Uczęszczał do III Gimnazjum im. Franciszka Józefa we Lwowie, maturę zdał 28 czerwca 1893[1]. Następnie studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim, tytuł doktora wszech nauk lekarskich otrzymał 22 czerwca 1901. W psychiatrii kształcił się w szpitalu powszechnym we Lwowie pod kierunkiem Edwarda Sawickiego. Od 1902 roku pracował w Zakładzie dla Chorych Umysłowych na Kulparkowie. W 1906 roku wyjeżdżał na uzupełniające studia do klinik w Paryżu i Monachium. Był kierownikiem zakładu dla psychicznie chorych w Kobierzynie (1919–1925) i dyrektorem zakładu w Kulparkowie (1902–1919 i 1925–1927). Zmarł w wieku 52 lat na grypowe zapalenie płuc. Został pochowany na przyszpitalnym cmentarzu[8].
Prace[edytuj | edytuj kod]
- O zakładzie dla umysłowo i nerwowo chorych w Kobierzynie. Polska Gazeta Lekarska, nr 17, 1925
- W sprawie ubezwłasnowolnienia z powodu choroby psychicznej. Polska Gazeta Lekarska, 1922
- Ubezwłasnowolnienie z powodu choroby psychicznej. Rocznik Psychjatryczny 1, ss. 62–64, 1923
- O konieczności reorganizacji szpitalnictwa psychjatrycznego. Rocznik Psychjatryczny 3, ss. 33–40, 1926
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Corpus studiosorum Universitatis Iagellonicae 1850/51–1917/18. T–Ż, Krzysztof Stopka (red.) i inni, Kraków: Księgarnia Akademicka, 2015, s. 871, ISBN 978-83-7638-551-8, OCLC 947738844.
- ↑ † Ś.p. Albin Zagórski. Kurjer Poznański nr 120 (28 maja 1910) s. 5
- ↑ Kb. Ś.p. Dr Roman Zagórski. Kurjer Warszawski nr 59 (27 marca 1927) s.5
- ↑ Słownik biograficzny teatru polskiego 1900–1980, t. II. Warszawa: PWN, 1994
- ↑ Nasierowski T. „Józef Bednarz – psychiatra z «Dziejów jednego pocisku»”. W: Kargol A. (red.) Andrzej Strug: dzieło i czasy: materiały z konferencji naukowej w Warszawie, 6–7 grudnia 2012 roku. Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza, 2014 s. 43–60
- ↑ Dla Ciebie Polsko Orlęta Lwowskie. Dziecko – bohater. „Panteon Polski”, s. 16, Nr 16 z 1 listopada 1925.
- ↑ Wśród mogił. Jurek Bitschan. W: Jan Gella: Ruski miesiąc 1/XI–22/XI 1918. Ilustrowany opis walk listopadowych we Lwowie z 2 mapami. Lwów: 1919, s. 194-195.
- ↑ Litwiniukowa B. Kulparków – trochę historycznie, trochę rodzinnie. Cracovia Leopolis 1, 2012
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Fox J. Dr Roman Zagórski. Wspomnienie pośmiertne. Nowiny Psychiatryczne, 1927
- Łuniewski W. Ś.P. Dr. Roman Zagórski. Rocznik Psychjatryczny s. 199–200, 1927
- Tadeusz Bilikiewicz, Jan Gallus: Psychiatria polska na tle dziejowym. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1962, ss. 157–158