Ropień zagardłowy
| abscessus retropharyngeus | |
 Przedkręgowy obrzęk tkanek miękkich (oznaczony strzałką) u chorego z ropniem zagardłowym | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 |
J39.0 |
|---|---|
Ropień zagardłowy (łac. abscessus retropharyngeus) - ropień tkanek miękkich okolicy zagardłowej zlokalizowanej za tylną ścianą gardła. Może występować w formie ostrej lub przewlekłej.
Ostry ropień zagardłowy[edytuj | edytuj kod]
Ostra postać ropnia zagardłowego występuje głównie u niemowląt lub dzieci i zwykle jest powikłaniem bakteryjnego zakażenia umiejscowionego w obrębie nosogardła, migdałków, zatok przynosowych lub ucha środkowego. Powstaje w wyniku zropienia węzłów chłonnych zagardłowych. Objawia się trudnościami w połykaniu, gorączką i powiększeniem szyjnych węzłów chłonnych. Może prowadzić do znacznego upośledzenia drożności górnych dróg oddechowych a nawet niewydolności oddechowej[1]. Podczas badania fizykalnego stwierdza się uwypuklenie tylnej ściany gardła.
Leczenie ropnia zagardłowego często wymaga chirurgicznego drenażu. Konieczna jest również antybiotykoterapia. W przypadku znacznych trudności w oddychaniu należy rozważyć wykonanie tracheotomii.
Przewlekły ropień zagardłowy[edytuj | edytuj kod]
Przewlekły ropień zagardłowy występuje w przebiegu gruźlicy trzonów kręgów szyjnych. Leczenie polega na leczeniu choroby podstawowej.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ McLeod C, Stanley KA. Images in emergency medicine: retropharyngeal abscess. „West J Emerg Med”, s. 55, January 2008. PMID: 19561707. PMCID: PMC2672230.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Maria Zalesska-Kręcicka: Zarys otolaryngologii : podręcznik dla studentów i lekarzy. Wrocław: Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich, 2008, s. 177-78. ISBN 978-83-7055-552-8.
