Ropucha Blomberga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ropucha Blomberga
Rhaebo blombergi[1]
(Myers & Funkhouser, 1951)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Podrząd

Neobatrachia

Rodzina

ropuchowate

Rodzaj

Rhaebo

Gatunek

ropucha Blomberga

Synonimy
  • Bufo blombergi Myers & Funkhouser, 1951
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Ropucha Blomberga (Rhaebo blombergi) – jest największym płazem bezogonowym Nowego Świata i największym przedstawicielem ropuchowatych na świecie; osiąga nawet 25 cm długości i waży przeciętnie 1 kg; aktywna jest o zmierzchu i nocą; dzień przesypia zakopana w mule. Gatunek odkryty 1950 roku przez szwedzkiego podróżnika Rolfa Blomberga.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Górna część ciała ma barwę czerwonobrązową; boki ciemnobrązową a niekiedy czarną; brzuch ma biały często z ciemniejszymi plamami; samiec jest mniejszy od samicy.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Ropucha ta zamieszkuje północny zachód Ameryki Południowej a dokładniej wilgotne obszary kolumbijskich lasów deszczowych.

Zachowania godowe i rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Podczas pory godowej na pierwszym palcu przednich kończyn u samca pojawiają się ciemnobrązowe modzele; samce nawołują również samice charakterystycznymi odgłosami przypominającymi „kwaczenie”. Składany do wody skrzek ma postać bardzo długiego sznura, który może liczyć nawet 15 000 jaj.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rhaebo blombergi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Rhaebo blombergi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Trepka: Ilustrowana Encyklopedia Płazów. Warszawa: Arystoteles, 2007, s. 26. ISBN 978-83-60910-16-0.
  • Mirosław Celler. Ropucha Blomberga Bufo blombergi (Myers et Funkhouser). „Akwarium”. 3/90. 
  • Internetowa Encyklopedia „Wiem”