Ross 128

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ross 128
Ilustracja
Ross 128 jest widoczny jako słaba, czerwona plamka nieco na lewo od środka tego zdjęcia. Najjaśniejszą gwiazdą na zdjęciu jest Beta Virginis.
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Panna

Rektascensja

11h 47m 44,405s[1]

Deklinacja

+00° 48′ 16,44″[1]

Paralaksa (π)

0,29580 ± 0,00054[1]

Odległość

11,026 ± 0,020 ly
3,3807 ± 0,0062 pc

Wielkość obserwowana

11,153 ± 0,002m[1]

Ruch własny (RA)

607,18 ± 0,14 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−1222,69 ± 0,10 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−31,173 ± 0,087 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

czerwony karzeł

Typ widmowy

M4 V[1][2]

Masa

0,168 ± 0,017[3] M

Promień

0,1967 ± 0,0077[3] R

Metaliczność [Fe/H]

−0,02 ± 0,08[3]

Wielkość absolutna

13,53m[2]

Jasność

0,00362 ± 0,00039 L[4]

Prędkość obrotu

101–123 d km/s[4]

Wiek

>5 mld lat[4]

Temperatura

3192 ± 60 K[3]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

Centrum Galaktyki

Półoś wielka

9672 pc[5]

Mimośród

0,2694[5]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J11474440+0048164
Katalog Gliesego: GJ 447
Katalog Hipparcosa: HIP 57548
FI Virginis, GCTP 2730, LHS 315, G 010-050, Vyssotsky 286, LTT 13240, LFT 852

Ross 128 (FI Virginis) – gwiazda w gwiazdozbiorze Panny, jedna z najbliższych Układowi Słonecznemu. Znajduje się w odległości około 11 lat świetlnych od Słońca.

Właściwości fizyczne[edytuj | edytuj kod]

Obserwowana wielkość gwiazdowa Ross 128 to zaledwie 11,15m, nie jest on widoczny gołym okiem. Jest to czerwony karzeł, pojedyncza gwiazda ciągu głównego należąca do typu widmowego M4[1]. Jest zaliczana do gwiazd zmiennych rozbłyskowych[1], ale znacznie mniej aktywna niż bliższa Proxima Centauri[6]. Ma ona temperaturę efektywną 3190 K, znacznie niższą niż temperatura fotosfery Słońca i jasność równą zaledwie 0,36% jasności Słońca. Jej promień stanowi tylko 20% promienia Słońca, a masa to 17% masy Słońca[4].

W swoim ruchu dookoła Centrum Galaktyki Ross 128 zbliża się do Słońca i za 71 tysięcy lat stanie się bliższy niż Proxima Centauri[6]. Najmniejsza odległość między gwiazdami będzie równa 1,92 pc (6,26 roku świetlnego), potem zaczną się oddalać[5].

Układ planetarny[edytuj | edytuj kod]

Kosmiczny Teleskop Hubble’a poszukiwał planet-olbrzymów lub brązowych karłów wokół tej gwiazdy, poszukiwania dały wynik negatywny. Teoretyczna ekosfera wokół tej gwiazdy rozciąga się od 0,057 do 0,110 au od gwiazdy, przy tak małej odległości szybko dochodzi do synchronizacji obrotu z obiegiem[7]

W 2017 roku metodą pomiaru zmian prędkości radialnej odkryto niewielką planetę krążącą wokół tej gwiazdy. Planeta Ross 128 b to planeta typu ziemskiego o masie 1,4 M🜨. Dociera do niej strumień promieniowania o 38% wyższy niż do Ziemi i temparatura równowagowa powierzchni jest szacowana na od –60 do 20 °C. Jeżeli ma ona dostatecznie gęstą atmosferę, na jej powierzchni może występować ciekła woda[6]. Współczynnik podobieństwa do Ziemi planety b ma bardzo wysoką wartość, równą 0,86[8].

Towarzysz
Masa
(MJ)
Okres orbitalny
(dni)
Półoś wielka
(au)
Ekscentryczność
b[3][4] 0,0044 ± 0,00066 9,8658 ± 0,0070 0,0796 ± 0,0017 0,116 ± 0,097

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Ross 128 w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b The One Hundred Nearest Star Systems. RECONS, 2012-01-01. [dostęp 2016-11-06]. (ang.).
  3. a b c d e Ross 128 b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
  4. a b c d e X. Bonfils i inni, A temperate exo-Earth around a quiet M dwarf at 3.4 parsecs, „Astronomy & Astrophysics”, 613, 2017, A25, DOI10.1051/0004-6361/201731973.
  5. a b c Anderson E., Francis C.: HIP 57548. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2017-06-28]. (ang.).
  6. a b c Odkryto najbliższy świat o przyjaznej temperaturze krążący wokół spokojnej gwiazdy. Europejskie Obserwatorium Południowe, 2017-11-15. [dostęp 2017-11-16]. (pol.).
  7. Ross 128. SolStation. [dostęp 2013-10-26]. (ang.).
  8. The Habitable Exoplanets Catalog. [w:] Planetary Habitability Laboratory [on-line]. University of Puerto Rico at Arecibo, 2017-11-15. [dostęp 2017-11-15]. (ang.).