Rozkaz bojowy
Rozkaz bojowy – wytyczne dowódcy, zazwyczaj formalne, wydane podległym dowódcom, w celu skoordynowanego przeprowadzenia operacji[1].
Wydawany jest zazwyczaj w formie pisemnej, graficznej lub w formie ustnej (na niższych szczeblach dowodzenia drużyna, pluton). Do zasadniczego rozkazu są wydawane załączniki, które precyzują poszczególne elementy planowania działań bojowych.
Istnieje również forma skrócona: rozkaz częściowy – wydawany w razie potrzeby, eliminujący konieczność powtarzania informacji zawartych w podstawowym rozkazie operacyjnym (bojowym); może być wydawany częściami.
Rozkaz bojowy zawiera zwykle: ocenę nieprzyjaciela, zadanie bojowe oddziału, zadania sąsiadów oraz linie rozgraniczenia, zamiar rozegrania walki, zadania podległych pododdziałów, miejsca rozmieszczenia stanowisk dowodzenia, czas ich rozwinięcia i kierunek przesunięcia[2].
Na szczebli operacyjnym występuje rozkaz bojowy sił powietrznych jako zasadniczy dokument rozkazodawczy. W Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej opracowywany jest na szczeblu Centrum Operacji Powietrznych - Dowództwa Komponentu Powietrznego i stanowi efekt końcowy procesu planowania. Zawiera informacje o planowanych działaniach powietrznych w rejonie połączonych działań operacyjnych, w określonym przedziale czasowym. Zawiera też informacje o działaniach planowanych i realizowanych przez siły podległe Dowódcy Komponentu Powietrznego oraz innych działaniach w strefie jego odpowiedzialności[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ AAP-6 Słownik terminów i definicji NATO. Agencja Standaryzacyjna NATO. s. 291. [dostęp 2019-03-06].
- ↑ Laprus (red.) 1979 ↓, s. 371.
- ↑ Huzarski (red.) i Wołejszo (red.) 2014 ↓, s. 134.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Huzarski (red.), Jarosław Wołejszo (red.): Leksykon obronności. Polska i Europa. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 2014. ISBN 978-83-11-13382-2.
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.
- Stanisław Koziej: Teoria sztuki wojennej. Warszawa: „Bellona”, 2011. ISBN 978-83-11-12122-5.