Roślina monokarpiczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Rośliny monokarpiczne)
Puya raimondii – przykład rośliny monokarpicznej

Roślina monokarpiczna, hapaksantroślina, która zakwita raz w ciągu swego cyklu rozwojowego i po rozsianiu diaspor zamiera. Jedno- lub wielokrotność cyklu rozmnażania generatywnego jest jednym z modeli rozwojowych roślin. Rośliny, które w przeciwieństwie do monokarpicznych mają powtarzalne etapy rozwojowe w cyklu życiowym, określane są mianem roślin polikarpicznych[1][2].

Do monokarpicznych należą głównie rośliny o krótkim okresie życia – jednoroczne i dwuletnie. Do wyjątków należą monokarpiczne rośliny wieloletnie[2], np. agawy[1] i część bambusowych[3].

Szczegółowe modele rozwojowe roślin monokarpicznych[edytuj | edytuj kod]

W zależności od liczby i rozmieszczenia aktywnych merystemów wierzchołkowych wyróżnia się[2]:

  • modele jednoosiowe (monopodialne) – rośliny o nierozgałęzionym pędzie zakończonym kwiatem lub kwiatostanem (należą tu rośliny jednoroczne, dwuletnie i wieloletnie, także trawy z pędami jednoosiowymi rozwijającymi się w wyniku krzewienia) – rośliny haplokauliczne,
  • modele wieloosiowe (sympodialne):
    • kwiaty rozwijają się na pędach bocznych po ustaniu wzrostu pędu głównego,
    • kwiaty rozwijają się najpierw na końcu pędu, a następnie na wyrastających z pączków kątowych rozgałęzieniach sukcesywnych osi dalszych rzędów.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Bogdan Zemanek: Hapaksant. W: Encyklopedia biologiczna. Zdzisława Otałęga (red. nacz.). Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1998.
  2. a b c Anatol Listowski: O rozwoju roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970, s. 32-33.
  3. Jill Bailey: Dictionary of Plant Sciences. London, New York, Victoria, Ontario: Penguin Books, 1999, s. 422. ISBN 0-14-051403-1.