Rubén Paz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rubén Paz
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Rubén Walter Paz Márquez

Data i miejsce urodzenia

8 sierpnia 1959
Artigas

Wzrost

173 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1975–1976 Peñarol Artigas
1977–1981 CA Peñarol
1982–1986 SC Internacional
1986–1987 Racing Club de France Football
1987–1989 Racing Club de Avellaneda
1989–1990 Genoa CFC
1990–1992 Racing Club de Avellaneda
1993–1994 Rampla Juniors
1994–1995 Frontera Rivera
1996 Godoy Cruz Antonio Tomba
1996 Wanderers Artigas
1997–2000 Frontera Rivera
2002 Nacional San José de Mayo
2003–2005 Tito Borjas San José de Mayo
2006 Pirata Juniors Artigas
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1979–1990 Urugwaj 45 (7)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
srebro Brazylia 1989

Rubén Paz, właśc. Rubén Walter Paz Márquez (ur. 8 sierpnia 1959 w Artigas) – urugwajski piłkarz grający na pozycji pomocnika.

Paz karierę piłkarską rozpoczął w 1975 roku w klubie Peñarol Artigas. W 1977 został piłkarzem klubu CA Peñarol, z którym dotarł do półfinału Copa Libertadores 1979 i Copa Libertadores 1981 oraz czterokrotnie zdobył mistrzostwo Urugwaju – w 1978, 1979, 1981 i 1982. Wziął udział w turnieju Copa América 1979, gdzie Urugwaj odpadł w fazie grupowej. Paz zagrał w dwóch meczach w Montevideo – z Ekwadorem i Paragwajem.

W 1981 wygrał wraz z reprezentacją Urugwaju bardzo mocno obsadzony turniej Mundialito, zorganizowany dla uczczenia 50-lecia pierwszych mistrzostw świata. Paz uznany został za najlepszego zawodnika tego turnieju[1]. Po 4 latach gry w Peñarolu Paz przeniósł się do Brazylii, gdzie do 1986 grał w klubie SC Internacional. Trzy razy został mistrzem stanu Rio Grande do Sul – w 1982, 1983 i 1984. Reprezentował Internacional podczas finałów mistrzostw świata w 1986 roku, gdzie Urugwaj dotarł do 1/8 finału. Paz wystąpił w ostatnim meczu z Argentyną.

Z Brazylii Paz przeniósł się do Francji, gdzie przez rok grał w drużynie Racing Paryż. W 1987 wrócił na dwa lata do Ameryki Południowej, by występować w argentyńskim klubie Racing Club de Avellaneda. Jako piłkarz Racingu osiągnął największy sukces w swojej karierze – wygrał turniej Supercopa Sudamericana 1988, drugi pod względem prestiżowym turniej klubowy Ameryki Południowej. Następnie po pokonaniu kostarykańskiego klubu CS Herediano 3:0 Racing zdodył Supercopa Interamericana, przy czym Paz strzelił jedną z bramek. Bardzo udany sezon sprawił, że Paz wybrany został najlepszym piłkarzem Ameryki Południowej w 1988 roku.

Będąc wciąż graczem Racingu był w kadrze reprezentacji Urugwaju na turnieju Copa América 1989, gdzie Urugwaj zdobył tytuł wicemistrza Ameryki Południowej. Zagrał we wszystkich 7 meczach – 4 meczach grupowych z Ekwadorem, Boliwią, Chile i Argentyną oraz w 3 meczach fazy finałowej z Paragwajem (zdobył bramkę), Argentyną i Brazylią. Jeszcze w tym samym 1989 roku znów znalazł się w Europie – tym razem we włoskim klubie Genoa CFC. Jako piłkarz genuańskiego klubu wziął udział w finałach mistrzostw świata w 1990 roku, gdzie Urugwaj dotarł do 1/8 finału. Paz zagrał we wszystkich trzech meczach fazy grupowej – z Hiszpanią, Belgią i Koreą Południową. Po mistrzostwach wrócił do argentyńskiego Racingu.

W 1993 wrócił na rok do Urugwaju, gdzie grał w Rampla Juniors, a następnie w klubie Frontera Rivera. W 1996 po krótkim pobycie w argentyńskim klubie Godoy Cruz Antonio Tomba został piłkarzem Wanderers Artigas. Do końca kariery grał już tylko w prowincjonalnych klubach urugwajskich – były to kolejno: Frontera Rivera, Nacional San José de Mayo, Tito Borjas San José de Mayo i na koniec w 2006 Pirata Juniors Artigas.

W reprezentacji Urugwaju od 16 września 1979 do 25 czerwca 1990 rozegrał 45 meczów i zdobył 7 bramek[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]