Rudawa (Białoruś)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudawa
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

brzostowicki

Wysokość

132 m n.p.m.

Populacja (2011)
• liczba ludności


0

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Rudawa”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Rudawa”
Ziemia53°08′33″N 23°55′11″E/53,142500 23,919722

Rudawafolwark istniejący do 1945 roku, położony 50 km na wschód od Białegostoku. Teren, na którym się znajdował, leży obecnie na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, w sielsowiecie pogranicznym, w bezpośrednim sąsiedztwie granicy polsko-białoruskiej. Folwark został wysiedlony przez władze sowieckie wraz z innymi miejscowościami pasa nadgranicznego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów dobra w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim. W 1902 roku były własnością Brunowych i razem z folwarkami Hołynka i Zaścianek miały powierzchnię 1059 dziesięcin (ok. 1157 ha)[1]. Od 1919 roku w granicach II Rzeczypospolitej. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem grodzieńskim, weszły w skład okręgu wileńskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej[2]. Latem 1920 roku zajęte przez bolszewików, następnie odzyskane przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego[3]. Od 19 lutego 1921 roku[4] w województwie białostockim, w gminie Hołynka. W 1921 r. miejscowość miała status folwarku. Było w nim 7 domów mieszkalnych[5].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 r. miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 r. włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR. Od 1991 r. w składzie niepodległej Białorusi. W wyniku zmiany granicy polsko-radzieckiej w 1945 roku, miejscowość znalazła się w pasie nadgranicznym po stronie radzieckiej. Podobnie jak w przypadku innych miejscowości tego typu, zapadła decyzja o jej wysiedleniu.

W w folwarku znajdował się m.in. dwór[6] i kaplica[7]. Do dzisiejszych czasów nie zachowały się żadne zabudowania.

W Rudawie w 1924 roku urodził się Edward de Virion - polski i brytyjski wojskowy, działacz polonii południowoafrykańskiej.

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Według spisu powszechnego z 1921 roku, folwark zamieszkany był przez 177 osób, w tym 139 Białorusinów i 38 Polaków. Prawosławie wyznawało 139 osób, katolicyzm – 38[5]. Obecnie nie ma żadnych mieszkańców.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rudawa, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 556.
  2. Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41
  3. Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760
  4. Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93
  5. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 33. [dostęp 2010-11-28].
  6. Dwór. Radzima.org. [dostęp 2010-11-28]. (biał. • ang. • pol. • ros.).
  7. Kaplica. Radzima.org. [dostęp 2010-11-28]. (biał. • ang. • pol. • ros.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]