Rudnica (dopływ Noteci)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudnica
Ilustracja
Rudnica w Kuźnicy Czarnkowskiej w marcu
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 13,8 km
Powierzchnia zlewni

44 km²

Średni przepływ

0,16 m³/s

Źródło
Miejsce na zachód od wsi Runowo
Współrzędne

52°57′55″N 16°23′34″E/52,965278 16,392778

Ujście
Recypient Noteć
Miejsce

na północ od m. Czarnków

Współrzędne

52°56′03″N 16°33′31″E/52,934167 16,558611

Położenie na mapie gminy wiejskiej Czarnków
Mapa konturowa gminy wiejskiej Czarnków, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast w centrum znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego
Mapa konturowa powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po prawej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Multimedia w Wikimedia Commons

Rudnica – rzeka[1] o długości 13,8 km, prawy dopływ Noteci. Powierzchnia zlewni rzeki wynosi 44 km²[2].

W całości płynie na obszarze Kotliny Gorzowskiej[3]. Ma źródło na zachód od wsi Runowo, skąd płynie w kierunku wschodnim. Ok. 1,4 km przed wsią Radosiew przyjmuje od lewego brzegu (z północy) strugę Rudawkę. Za Radosiewem zaczyna płynąć w kierunku południowo-wschodnim i przepływa przez wieś Kuźnica Czarnkowska. Uchodzi do Noteci ok. 1,5 km na północ od granic miasta Czarnkowa.

Większość dna doliny Rudnicy zajmują grunty hydrogeniczne. Fragment doliny rzeki zajmują lasy wodochronne[2].

Rudnica z mostu drogi wojewódzkiej nr 178, w Kuźnicy Czarnkowskiej

Ujściowy odcinek Rudnicy przepływa przez obszar specjalnej ochrony ptaków Nadnoteckie Łęgi oraz specjalny obszar ochrony siedlisk Dolina Noteci[4][5].

Rzeka charakteryzuje się małym przepływem o średniej wartości 0,16 m³/s[2].

Nazwę Rudnica ustalono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Hammer Fließ[6][7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 241, ISBN 83-239-9607-5.
  2. ↑ a b c Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Czarnków. bip.czarnkowgmina.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-01)].. UG Czarnków 2010, s. 18, 21, 22, 85. (Załącznik do Uchwały Nr L/354/10 Rady Gminy Czarnków z dnia 24 września 2010 r.
  3. ↑ Jerzy Kondracki, Andrzej Richling: Atlas Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Centralny Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej, 1994.
  4. ↑ Arkusz 11/11. Mapa obszaru Natura 2000 w skali 1:50 000 – Dolina Noteci (PLH300004). Techmex, 2006-04-14.
  5. ↑ Arkusz 4/4. Mapa obszaru Natura 2000 w skali 1:50 000 – Nadnoteckie Łęgi (PLB300003). Techmex, 2007-01-17.
  6. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 7).
  7. ↑ Arkusz 3065 Czarnikau W: Topografische Karten (Meßtischblätter) 1:25 000. Das Reichsamt für Landesaufnahme, 1938.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rudnica_(dopływ_Noteci)&oldid=70018378”