Rudniki (gmina Rędziny)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rudniki
wieś
Ilustracja
Cementownia „Rudniki”
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

częstochowski

Gmina

Rędziny

Liczba ludności (2011)

1636

Strefa numeracyjna

34

Kod pocztowy

42-240[2]

Tablice rejestracyjne

SCZ

SIMC

0144644

Położenie na mapie gminy Rędziny
Mapa konturowa gminy Rędziny, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Rudniki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Rudniki”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Rudniki”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Rudniki”
Ziemia50°52′40″N 19°14′45″E/50,877778 19,245833[1]

Rudnikiwieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Rędziny. Według danych z 2011 roku miejscowość miała 1 636 mieszkańców[3].

W miejscowości działają dwa duże zakłady przemysłowe: Cementownia Rudniki „Cemex” oraz Zakłady Chemiczne „Rudniki”. Do 1989 roku funkcjonował także kamieniołom Lipówka, który został później zrekultywowany i pełni obecnie funkcje rekreacyjne i przyrodnicze.

Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 91 (ul. Częstochowska i ul. Warszawska) oraz linia kolejowa nr 1 ze stacją Rudniki koło Częstochowy. W okolicach wsi położone jest lotnisko Częstochowa-Rudniki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Piece wapienne z XIX wieku

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1261 roku. W roku 1490 Rudniki należały do starostwa olsztyńskiego[4].

W drugiej połowie XIX wieku w miejscowości zaczęły funkcjonować zakłady wapienne[4]. W latach 1897–1898 zbudowano cementownię[5].

Podczas I wojny światowej siedziba gminy Rudniki.

11 września 1942 w Rudnikach Niemcy dokonali publicznej egzekucji 20 osób.

W latach 1954-1972 siedziba gromady Rudniki.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa częstochowskiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Barokowa kolumna maryjna z końca XVIII wieku z przedstawieniem Wniebowzięcia Matki Boskiej, kapliczka z XIX wieku z figurą św. Jana Nepomucena, piece wapienne z XIX wieku, willa właściciela Włodzimierza Kanigowskiego-Kłobukowskiego i budynki mieszkalne w zespole pofabrycznym.

W Rudnikach mieszkała i zmarła malarka Alfonsa Kanigowska.

Religia[edytuj | edytuj kod]

18 września 1987 powołano parafię Miłosierdzia Bożego w Rudnikach, a 4 października 1987 roku została erygowana przez biskupa Stanisława Nowaka. Jej terytorium zostało wydzielone z parafii w Rędzinach.

Wybrane obiekty[edytuj | edytuj kod]

  • Zespół Szkolno-Przedszkolny im. Jana Pawła II (ul. Szkolna 11)
  • Urząd Pocztowy w Rudnikach (ul. Ogrodowa 8)
  • Gminny Zakład Komunikacyjny (ul. Dworcowa 8)
  • Ochotnicza Straż Pożarna w Rudnikach (ul. Strażacka 1)

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Rudniki[6][7]
SIMC Nazwa Rodzaj
0144650 Glinianki część wsi
0144667 Lipówka część wsi
0144673 Nowe Rudniki część wsi
0144680 Wodnica część wsi

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

 Wykaz literatury uzupełniającej: Rudniki (gmina Rędziny).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 118153
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1098 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Wieś Rudniki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-04-16] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  4. a b Bogdan Snoch: Rudniki. Gazeta Częstochowska. [dostęp 2020-10-10].
  5. Historia – Stowarzyszenie Producentów Cementu. polskicement.pl. [dostęp 2019-04-16].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]